یکشنبه 09 تير 1398 , 10:01
قلدرها به چه حقی راه نفس را بسته اند!؟
معلم جانباز - هفتم تیر میدان شهر سردشت و ساعت چهار بعدظهر یادآور فاجعه ای مرگبار که هنوز بعد سی و سه سال نفس های ما نفس راحتی نکشید. ریه های ما محبوس در یک تک سلولی بسیار کوچک. هفت تیر یادآوری خیانت وجنایت مدعیان حقوق بشر غربی! کجایند طرفداران حقوق بشر؟ آیا ما جزء بشر محسوب نمی شدیم یا بشر مدنظر غربیان شاخ و دمی دارند؟
امروز نهادهای بشردوستانه خارجی که برای حیوانات قبرستان و جشن ازدواج برای دو حیوان می گیرند و سازمان های عریض و طویلی در سازمان ملل از بودجه کشورها استفاده می کنند و اگر یک سرباز آنها زخمی بردارد، تمام رسانه ها تجزیه و تحلیل و کارشناسی می کنند، نمیبینند ما با سلاح های آنها از تنفس و هوا اکسیژن محروم شده ایم؟!
مدعیان دموکراسی و حقوق بشر کودکان یمنی و بیگناهان مظلوم آن کشور را نمی بینند! مدعیان حقوق بشر نمی دانند امروز با خباثت ونامردی تحریم های امریکا از ابتدایی ترین درمان و دارو محروم شده ایم؟! صلیب سرخ جهانی با شعار کمک به آسیب دیدگان نمی دانند ما جانبازان شیمیایی اسپری تنفسی وارد کشور نمی شود وما به سختی تهیه می کنیم و یا تنفس ما به مشکل خورده؟!
آقای ترامپ ضمن تحریم نفت وسایر صنایع کشور، نفس کشیدن ما را هم مورد تحریم ظالمانه قرار داده. کجای قوانین جهانی اجازه داده است کشور قلدر مجروحین جنگی را از درمان دارو محرومشان کنند؟!
سردشت ومردم مظلومش نماد مظلومیت اند و کسانی که در آن روز برای حفاظت از میهن به عنوان سرباز وبسیجی سردشت بودند مورد حمله ظالمانه سلاح های غربی و اروپایی توسط صدام قرار گرفتند. امروز به جای دلجویی وپرداخت غرامت وجبران، در صدد تحریم دارو و غذا و... قرار می دهند و به نوعی به جهانیان اعلام می کنند حقوق بشر برای کسانی معنی پیدا می کند که دولت ها همسو و هم نظر آنها باشند!
آزادی خواهان و ملل مستقل تعریفی در پازل حقوق بشر ندارند! جهان بر اساس قانونی اداره می شود که امریکا نوشته نه سازمان ملل و به نظر آنها صاحب همه دنیا، مستکبران دارای زر زور ثروت قدرت هستند و سایرین جایی تعریف نشده اند و همه سازمان های ملل متحد فرمالیته و سرگرمی ای بیش نیستند.
