مبادا در بستر ذلت بمیرید

شهید «یوسف کمالپور» از رزمندگان و دلاورمردان دوران دفاع مقدس متولد 24 آذر سال 1348 است که با حمله صدام به کشور وظیفه دفاع از میهن و دین را بر دوش خود احساس کرد و به عنوان بسیجی راهی جبهه‌های جنگ شد. او سرانجام در تاریخ 31 اردیبهشت سال 1367 در منطقه شیخ محمد به شهادت رسید. در ادامه وصیتنامه این شهید را می‌خوانید.

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلامی به گرمی آفتاب بر امام زمان، منجی عالم بشریت و نایب بر حقش امام خمینی (ره) و با درود و سلام بر بسیجیان دریادل و با دعا جهت شفای معلولین و مجروحین و ذکر دعا جهت آزادی اسرا و رسیدن صحیح و سالم این عزیزان به آغوش خانواده رنج دیده شان و سلام و درود بر امت شهید پرور، خانواده معظم شهدای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی. ای جوانان نکند در بستر ذلت بمیرید که امام حسین (ع) و علی اکبر در میدان نبرد شهید شدند. ای پدران و مادران مبادا از رفتن پسرانتان به جبهه نبرد حق علیه باطل جلوگیری کنید که فردا در محض خدا و فاطمه زهرا(س) و زینب (س) پاسخگو نخواهید بود. آری، شهادت در نزد ما عزت و حیات ابدی است و ما از مرگ و شهادت نمی‌هراسیم و تا آخرین قطره خون خویش از اسلام و قرآن دفاع خواهیم کرد.

شهادت در نزد ما شیرین است و برای اسلام و قرآن جنگیدن و در خون خویش غلتیدن برای ما لذت بخش است. شهادت در نزد ما مانند شهادت در نزد علی اکبر (ع) امام حسین (ع) است؛ بنابراین می‌جنگیم تا حقانیت اسلام را به دنیا ثابت کنیم. اگر کسی به اسلام اعتقاد داشته باشد این نوشته‌ها را درک خواهد کرد و کسی که اعتقاد نداشته از فهم و درک مطلب عاجز خواهد بود. آری، ای عزیزان در راه خدا جان دادن، شیرین است؛ ولیکن اگر کسی به خدا اعتقاد داشته باشد به این لذت و شیرینی می‌رسد و فکر نمی‌کنم که این شیرینی و لذت را هرکسی بتواند درک نماید.

پدر و مادر عزیزم، بعد از شهادت بنده سعی کنید همیشه شکر گوی خدای بزرگ باشید.

پدر جان، از تو می‌خواهم که بعد از شهادت من روحیه اسلامی خود را از دست ندهی و اگر شهادت نصیب بنده شد، مرا در امامزاده محمد دفن کنید و از خرج زیادی بپرهیزید. مبادا خدای ناکرده در مجلس ختم اسراف شود. از شما تقاضا دارم که اسراف نکنید. اگر ختم هم گرفتید به یاد همه شهدا بگیرید و در شب‌های جمعه که سر قبر بنده می‌خواهید بیایید؛ اول بروید سر قبر شهدایی که مادر ندارند و از پدر می‌خواهم که هر شب جمعه که می‌خواهد برایم قرآن بخواند، اول بخواند به یاد شهدایی که بی کس هستند.

مادر عزیزم، بعد از شهادت بنده زیاد گریه و زاری نکن که دل منافقان و کفار خشنود شود؛ بلکه با صبر و تحمل مانند زینب (س) باش و سعی کن برادران دیگرم را مانند بنده پرورش دهی و بار دیگر به جبهه‌های نبرد بفرستی؛ چرا که تا ظلم هست در کنارش باید نبرد هم باشد. برادرانم سعی کنید نماز بخوانید؛ روزه بگیرید و اخلاق اسلامی را رعایت کنید و دوستان خوبی اختیار کنید که هر چه ما داریم از دوستان خوب است. همه را به خدای بزرگ می‌سپارم.»