خدایا یک ماشین نصیب من ۷۰% کن!

جهانبخش عباسی - بنده جانباز 70 درصد هستم. چشم چپم و پای چپم را ازدست دادم و پنجه دست چپم هم ناتوان شده. نداشتن پای چپ باعث بروزمشکلات در ستون فقرات شدم ونمیتونم از پروتز یاهمان پای مصنوعی استفاده کنم. مردونه به این چند مطلب دقت و فکرشو بکنید بعد بگید حق من وامثال من هست یا نه.

هیچ موقع ناشکر نبودم اما بزرگتری آرزوم این بوده که بتوانم با خانواده م فقط یک بار قدم بزنم. دست پسرم را تو دستم بگیرم اما همیشه باید به جای دست عزیزم زمان راه رفتن عصا در دستام ببینم.

 هر موقع باپسرم و همسرم میرم بیرون که خیلی خیلی کم پیش میاد، همه چپ چپ نگاه می کنند. یه دفعه صدای بچه به گوش میرسه که به بغل دستیش میگه نگاه نگاه این مرده پا نداره! هیچ برای خودم ناراحت نمیشم اما برای پسرم که میبینم اشک تو چشماش حلقه زده چه کار کنم؟!

 فقط باید رد شد تا فاصله گرفت که از دید بچه ها دور بشیم که شاید پسرم آرام بشه. درحالیکه پسرم داره دور و برش رو با چشمان تیز و هوشیاری فراوان می سنجد که نفربعدی چی میگه! غافل ازاینکه پسر بچه یادختر خانم کوچولویی دردیدش نمیبینه، ناگاه صدای پیرمرد دلسوزی رو میشنوه که خدایا کمکش کن!

بی خیال ازاینکه پسرم آلرژی شدید به این کلمات داره، چه چپ و راست از هرسو صداهایی همچون وای این پاش شکسته! اون پاش فلجه یا بعضی مواقع بچه هایی دیدم که باترانه به همدیگه گفتن هه هه هه این آقا پا نداره! هرکدام از شما جای من باشه، با پسر جگر گوشش میره بیرون که از رفتن تا به خونه رسیدن همش بغض بکنه اصلا میتونین فقط یک روزجای من باشید؟

 من اگر یه ماشین داشتم میتونستم هر روز برم با پسرم بگردم چون تو ماشین کسی ندونست من چه قیافه ای هستم یا میدونید چقدر سخته بری خرید خانمت چندبسته حمل بکنه ونتونی کمکش بکنی؟ اگرماشین داشتم وسیله ای ساک لباس یاهر چیز دیگر می ذاشتم توماشین و دغدغه این را نداشتم خانمم حمل وسیله بکنه و نتونم کمکش بکنم و این مشکلات روی دوشم نبودن.

 حالا میدونین داشتن خودرو برای جانبازان 70درصد چقدر لازم است؟ سهمه واردات دادن تا ما خواستیم به خود بیاییم گفتن یک ماه فرصت دارین از سهمیه واردات و حذف گمرگ استفاده کنید. نتونستم پول جمع کنم و خودرو تو اون فرصت کم وارد کنم. مجبور شدم به قیمت 3 میلیون بفروشم. قبلا هم یک پیکان دادن به خاطر هزینه عمل مادرم مجبور به فروشش شدم تابتوانم مادرم زنده نگه دارم. ولی هیچ موقع به خودم نمیگم چرا ماشین برای مادرم فروختم وبه شدت راضیم و الان تنها آرزوم داشتن یک ماشین معمولی داخلی چند روز یک بار میرم تو سایت. میگم شاید قانون جدید دادن و خودرو نصیبم شد.

اگرکسی چیزی به ذهنش میرسه که پسرم توجیه بکنه درمورد احوال جسمانیم که به این موضوع عادت بکنه ممنون میشم.