چهارشنبه 06 شهريور 1398 , 10:27
رزمنده ای که از مرگ واهمه‌ای نداشت
«رضا زیره‌زاده» سال ۱۳۳۸ در دزفول چشم به جهان گشود. از آنجایی که وضعیت مالی خوبی نداشتند، در کنار تحصیل کار می‌کرد. بزرگ‌تر که شد، نسبت به وضعیت کشور کنجکاو شد. جهت یافتن پاسخ برای سوالاتش به مسجد و مطالعات اسلامی پناه برد. او دوران دبیرستانش را به صورت شبانه گذراند تا بتواند روز‌ها کار کند. او که از طریق مسجد با فعالان انقلابی آشنا شده بود، سعی کرد تا اطرافیانش را نسبت به استعمار و ظلم رژیم آگاه سازد.
رضا در تظاهرات شرکت می‌کرد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، جزو نخستین کسانی بود که به عضویت سپاه پاسداران درآمد. رضا از هوش و ذکاوت خاصی برخوردار بود به همین خاطر در عملیات‌ها سرپرست گروه را بر عهده داشت. رضا به ظاهر لاغراندام و استخوانی، اما از نظر قدرت بدنی بسیار خوب بود. او دلیر بود و از مرگ واهمه‌ای نداشت.
انضباط و پشتکارش در عملیات‌ها زبانزد بود. وی جزو اولین گروه اعزامی دزفول به غرب کشور بود تا از تجاربش در ماموریت به آذربایجان غربی و در شهر مرزی ماکو استفاده شود. رضا زیره‌زاده مزد زحماتش را در ۳۱ شهریور ۵۹ دریافت کرد.
ماشاالله قیلاوی از رزمندگان دوران دفاع مقدس در خصوص شهادت رضا زیره‌زاده روایت کرد: نیرو‌های ضدانقلاب از خانه‌های اطراف به سمت ما شلیک می‌کردند. او برای بررسی وضعیت از جایش برخاست که ناگهان تیری به پیشانی‌اش اصابت کرد. او نخستین شهید سپاه دزفول در این ماموریت بود. به دستور سردار رئوفی او را به معراج شهدا بردم تا به ارومیه و از آنجا به دزفول منتقل شود. سردار باکری اقدامات لازم برای انتقال پیکر را انجام داد. از آنجایی که امکانات نداشتیم، پیکر را با وانت به خرم آباد و از آنجا با آمبولانس به سردخانه بیمارستان انتقال داده شد.
بعد از مراسم تشییع و خاکسپاری، به منزل شهید رفتم و نحوه شهادت رضا را برایشان توضیح دادم. عملیاتی که رضا شهید شد، با موفقیت به پایان رسید.
