01 ارديبهشت 1403 / ۱۱ شوال ۱۴۴۵
شناسه خبر : 69285
دوشنبه 11 شهريور 1398 , 12:50
دوشنبه 11 شهريور 1398 , 12:50
وعده صادق، سقوط اسرائیل و حکومت های وابسته
امان‌الله دهقان فرد
باید جریان داشته باشیم!
علیرضا رجایی
تفکر انقلابی و روحیه جهادی اساس تفکر بچه های انقلاب است
داریوش بهمن یار
روحیۀ ملی، عزت نفس، پهپاد و موشک نقطه‌زن
سید مهدی حسینی
وعده صادق!
امان‌الله دهقان فرد
دیوار خیبر فرو ریخت؛ پیدا و پنهان عملیات ایران
محمد ایمانی
پاسخ موشکی به موش‌های صهیونیست
سیدحسین اخلاقی‌دوست
شگفتانه حمله تاریخ‌ساز!
محمدکاظم انبارلویی
ایران کلید حل معماهای محال است
احمدرضا بهمنیار
نخستین شهید پس از وقوع جنگ
گروه حسینیه دانشجو همزمان با ایام عزاداری سید و سالار شهیدان به معرفی اصحاب کمتر شناخته شده امام حسین(ع) در واقعه کربلا می‌پردازد.
حماسه بزرگ کربلا که سالیان سال است میلیون‌ها انسان آزاده را تحت تاثیر خود قرار داده است 72 یار بابصیرت و با وفای امام حسین (ع) را در این حماسه یاری کرده اند که حسینیه دانشجو در این گزارش به معرفی و پرداختن برخی اصحاب امام حسین(ع) در حماسه عظیم کربلا می پردازد که بنا بر دلایل مختلف نام و نشان این شهدا کمتر به گوش شیفتگان قیام حسین(ع) خورده است.
بَشیر (بِشر) بن عَمْرو حَضرَمی کِندی از شهدای کربلا. در روز عاشورا به او خبر رسید پسرش در مرز ری اسیر شده است. امام حسین (ع) از او خواست برای رهایی پسرش برود، ولی او نپذیرفت که امام را تنها گذارد.
در منابع مختلف نام او، بشیر یا بشر و نام پدرش، عمرو یا عمر ثبت شده است. او از اهالی حضرموت و از قبیله کنده بود. واقعه کربلا
او در کربلا به امام حسین (ع) پیوست و یکی از پسرانش به نام محمد نیز با او همراه بود. برخی منابع گفته‌اند: در روز عاشورا به بشیر گفتند پسرت در مرز ری اسیر شده است. او گفت: حساب کار او را به خدا وامی‌گذارم. دوست ندارم او اسیر باشد و من زنده بمانم. وقتی امام حسین این سخن او را شنید، فرمود: خدا تو را رحمت کند. تو از بیعت من آزادی. برو و برای رهایی فرزندت تلاش کن. او گفت: درندگان مرا زنده زنده بخورند اگر از شما جدا شوم و شما را با وجود اندک بودن یاران، تنها گذارم و بخواهم سراغ شما را از کاروان‌ها بگیرم.» امام فرمود: پس این جامه‌ها را به پسرت محمد (که در کربلا همراه پدرش بود) بده تا برای آزاد کردن برادرش از آن استفاده کند. امام پنج لباس گرانبها به ارزش هزار دینار به او داد.
در منابع مختلف نام او، بشیر یا بشر و نام پدرش، عمرو یا عمر ثبت شده است. او از اهالی حضرموت و از قبیله کنده بود. واقعه کربلا
او در کربلا به امام حسین (ع) پیوست و یکی از پسرانش به نام محمد نیز با او همراه بود. برخی منابع گفته‌اند: در روز عاشورا به بشیر گفتند پسرت در مرز ری اسیر شده است. او گفت: حساب کار او را به خدا وامی‌گذارم. دوست ندارم او اسیر باشد و من زنده بمانم. وقتی امام حسین این سخن او را شنید، فرمود: خدا تو را رحمت کند. تو از بیعت من آزادی. برو و برای رهایی فرزندت تلاش کن. او گفت: درندگان مرا زنده زنده بخورند اگر از شما جدا شوم و شما را با وجود اندک بودن یاران، تنها گذارم و بخواهم سراغ شما را از کاروان‌ها بگیرم.» امام فرمود: پس این جامه‌ها را به پسرت محمد (که در کربلا همراه پدرش بود) بده تا برای آزاد کردن برادرش از آن استفاده کند. امام پنج لباس گرانبها به ارزش هزار دینار به او داد.
شهادت
در اینکه او در واقعه کربلا در چه هنگام به شهادت رسیده، دو گزارش متفاوت وجود دارد: بنابر گزارش ابومخنف، هنگام عزیمت امام حسین به میدان، تنها دو تن از یاران ایشان باقی مانده بودند: بشیر بن عمرو و عمرو بن ابی مطاع (و بنا بر نقلی سوید بن عمرو خثعمی). بشیر با دیدن آمادگی امام برای رفتن به میدان، بر آن شد تا از امام پیشی گیرد. پس به میدان رفت و پیش از امام به شهادت رسید.
ولی در برخی منابع او را از شهدای حمله نخستین دانسته شده است.
در اینکه او در واقعه کربلا در چه هنگام به شهادت رسیده، دو گزارش متفاوت وجود دارد: بنابر گزارش ابومخنف، هنگام عزیمت امام حسین به میدان، تنها دو تن از یاران ایشان باقی مانده بودند: بشیر بن عمرو و عمرو بن ابی مطاع (و بنا بر نقلی سوید بن عمرو خثعمی). بشیر با دیدن آمادگی امام برای رفتن به میدان، بر آن شد تا از امام پیشی گیرد. پس به میدان رفت و پیش از امام به شهادت رسید.
ولی در برخی منابع او را از شهدای حمله نخستین دانسته شده است.
نام او در زیارت‌نامه‌ها
نام او در زیارت رجبیه آمده است: «السَّلَامُ عَلَی بَشِیرِ بْنِ عَمْرٍو الْحَضْرَمِی» در زیارت ناحیه (غیر مشهور) نیز آمده است: «السَّلَامُ عَلَی بِشْرِ بْنِ عُمَرَ الْحَضْرَمِی شَکرَ اللَّهُ لَک قَوْلَک لِلْحُسَینِ وَ قَدْ أَذِنَ لَک فِی الِانْصِرَافِ أَکلَتْنِی إِذَنِ السِّبَاعُ حَیاً إِذَا فَارَقْتُک وَ أَسْأَلُ عَنْک الرُّکبَانَ وَ أَخْذُلُک مَعَ قِلَّةِ الْأَعْوَانِ لَا یکونُ هَذَا أَبَداً»
نام او در زیارت رجبیه آمده است: «السَّلَامُ عَلَی بَشِیرِ بْنِ عَمْرٍو الْحَضْرَمِی» در زیارت ناحیه (غیر مشهور) نیز آمده است: «السَّلَامُ عَلَی بِشْرِ بْنِ عُمَرَ الْحَضْرَمِی شَکرَ اللَّهُ لَک قَوْلَک لِلْحُسَینِ وَ قَدْ أَذِنَ لَک فِی الِانْصِرَافِ أَکلَتْنِی إِذَنِ السِّبَاعُ حَیاً إِذَا فَارَقْتُک وَ أَسْأَلُ عَنْک الرُّکبَانَ وَ أَخْذُلُک مَعَ قِلَّةِ الْأَعْوَانِ لَا یکونُ هَذَا أَبَداً»
منبع: خبرگزاری دانشجو
نظری بگذارید
نمونه شوخی‌های شهید خرازی با بچه‌های لشکر
غلامحسین هاشمی
کمپوتی که مزه‌اش جاودانه شد!
محمد مجیدی
تقابل گشت ثارالله(ع) و القارعه با دسیسه‌های منافقین
سید مجتبی گنجی
ساده‌ترین روش مبارزه که بعثی‌ها را به ستوه آورد
محسن جام‌بزرگی
