شنبه 20 مهر 1398 , 12:03
گفت و گویی کوتاه و صمیمی با همسر یک جانباز
تکلیفی که به دوست داشتن می انجامد!
همسر خوبم تمام نداشته هایم را جبران کرده است؛ به طوری که دوست دارم به ازای یک روز، صدسال عمر کنم. همسرم گاهی می گوید اگر تو نباشی من زنده نمی مانم؛ من هم می گویم ان شاالله که با هم باشیم و با هم از دنیا برویم...
فاش نیوز - به طور اتفاقی با بانو «نیلوفر پور روشنی» در نمایشگاه تخصصی تجهیزات جانبازان و معلولین آشنا شدیم. خیلی ساده و بی آلایش از زندگی اش می گوید و از این که مدت 30 سال است که با یک جانباز دفاع مقدس میثاق وفاداری بسته است. می گوید: جانبازی همسرم در سال 62 بر اثر اصابت ترکش به پایش بود. اوایل در ظاهر چیزی مشخص نبود اما به مرور سال ها، تنگی کانال نخاع پیداکرد؛ به طوری که از ناحیه کمر و گردن هم دچار مشکل شده است و با جراحی که انجام دادند پروتز گردن برایش کار گذاشته اند.
وقتی از چگونگی زندگی با یک جانباز سئوال می شود می گوید: حقیقتش اول، زندگی برایم کمی سخت بود چون خودم سالم بودم و فکر می کردم چگونه می توانم با یک جانباز زندگی کنم. در صورتی که الان فکر می کنم اگر نباشد چگونه می توانم بدون او زندگی کنم؛ چرا که زندگی در کنار ایشان واقعا عالی است.
در پاسخ به این سئوال که مگر انتخاب و خواسته خودتان نبوده، می گوید: بله دقیقاً. اما اوایل ازدواج به صبوری امروزم نبودم. من برای خدا این راه را انتخاب کردم نه به خاطر پول و مقام و کار؛ فقط به خاطر خدا. پول و مقام و کار را خدا می رساند و با کم و بیش می شود ساخت؛ اما به مرور با شرایط کنار آمدم. امروز همسر خوبم تمام نداشته هایم را جبران کرده است؛ به طوری که دوست دارم به ازای یک روز، صدسال عمر کنم. همسرم گاهی می گوید: اگر تو نباشی من زنده نمی مانم؛ من هم می گویم ان شاالله که با هم باشیم و با هم از دنیا برویم.
او درخاتمه حرف هایش تاکید می کند که حتما بنویسید من تمامی مطالب فاش نیوز را می خوانم و بابت اخبار دقیق و به روز این رسانه برای انتقال مسایل جانبازان بسیار سپاسگزارم؛ چرا که با اطلاع رسانی به موقع حضور پزشکان حاذق در بیمارستان ها همسرم چندین بار تحت مداوا قرار گرفته است.
صنوبر محمدی
