قطعه ۵۰ گلزار شهدا را دریابید!

از زمان شکل گیری قطعه ۵۰ به دلیل آرایش خاص مزارها، تعداد بالای شهدای شاخص و شهدایی که طی سال‌های اخیر به شهادت رسیده‌اند انتظارات مراجعین را برای مواجهه با یک قطعه منظم با ساز و کارهای دقیق در رسیدگی‌ها بیشتر می‌کند.

قطعه 50 گلزار شهدای تهران واقع در بهشت زهرا(س) در حدفاصل دو خیابان لاله 4 و 6 قرار گرفته و در آن شهدای مدافع حرم فاطمیون و زینبیون، شهدای ترور مجلس، شهدای مدافع حرم ارتش و سپاه و بسیج، شهدای هشت سال دفاع مقدس، شهدای رسانه، شهدای آتش نشان، شهدای منا، شهدای یگان صابرین و مدافعان وطن آرمیده‌اند.

از زمان شکل گیری قطعه 50 به دلیل آرایش خاص مزارها، تعداد بالای شهدای شاخص و شهدایی که طی سال‌های اخیر به شهادت رسیده‌اند انتظارات مراجعین را برای مواجهه با یک قطعه منظم با ساز و کارهای دقیق در رسیدگی‌ها بیشتر می‌کند. حضور شهدای عزیز افغانستانی و پاکستانی در این قطعه، حساسیت آن را دو چندان می‌کند که درواقع آینه میزبانی خاک ایران زمین از فداییان ارزش‌های ناب انقلاب اسلامی ایران است.

با حضور ایستگاه صلواتی شهدای مدافع حرم که به مدیریت پدر یکی از شهدای مدافع حرم اداره می‌شود و شب‌های جمعه به طور ویژه و سایر ایام بطور خاص برنامه‌های مذهبی و نماز جماعت در آن برگزار می‌شود، انتظار می‌رود این قطعه آراسته و پیراسته باشد اما متاسفانه عکس این موضوع حاکم است.

این قطعه به قطعه‌ای نامنظم تبدیل شده که پر از زباله‌های انباشته شده است و این زباله‌ها موجبات حضور موش و گربه را فراهم کرده و به طبع آن فضای غیر بهداشتی و آلوده‌ای را ایجاد کرده است. همچینن درخت‌های شته زده این قطعه که هرس و آبیاری نشده‌اند نشان دهنده کم توجهی به آن است.

یکی از زائران این قطعه شهدا می‌گفت: دو سال پیش برف سنگینی آمده بود که سقف مزار شهدا و درختان آن شکسته بودند و زباله‌های به جا مانده زیر درختان قرار گرفته بود که حتی راه عبور مرور را بسته بود، به گونه‌ای که ره لحظه ممکن بود در چاله‌ای بیفتی. با شهرداری تماس گرفتم و موضوع را شرح دادم که به داد مزار شهدا برسید اما فایده نداشت. با چشم خودم دیدم که پدر شهید کامران و شهید حسین معزغلامی آنجا را همچون منزل خود سر و سامان دادند و فردای آن روز تازه برف روب آمد و راه را باز کرد.

مادر یکی از شهدای مدافع حرم می‌گفت: خانواده یکی از شهدا با من تماس گرفت و گفت که دور مزار پسرتان موش آمده است. اجازه گرفتند و با هزینه خودشان تله و سم گذاشتند و موش‌ها را گرفتند اما متاسفانه اینجا از بس زباله جمع می‌شود، این قبیل کارها فقط به صورت موقت جواب می‌دهد. باید خود ما خانواده شهدا نظافت اینجا را تأمین کنیم وگرنه خبری از بهداشت نخواهد بود.

مادر یکی از شهدای فاطمیون هم می‌گفت: کافیست فقط یک باران ببارد. این منطقه می‌شود گل و لای. یکبار به یکی از ینروهای زحمت کش خدماتی همین قطعه گفتم شلنگ را به من بدهید تا دور مزار را بشوییم. گفت پول اضافه بابت شلنگ دادن به من نمی‌دهند. 50 تومان پول بابت این کار به او دادم تا راضی شد.

همسر یک شهید جانباز می‌گفت: اینجا خودمان باید همه کار انجام دهیم. خودمان جارو کنیم، بشوییم، گل بکاریم و نظم بدهیم. گاهی آب روی زمین آنقدر می‌ماند که باعث می‌شود روی سیمانا جلبک ببندد و من یک بار برای پیدا کردن یک نیروی خدماتی بهشت زهرا(س) یک ساعت جستجو می‌کردم تا به او بگویم برای بردن زباله‌ها اقدامی انجام دهد.

پدر یکی از شهدای قطعه 50 می‌گفت. شهدای این قطعه اکثرا جوان هستند و ما والدین شهدا همه جوان از دست داده‌ایم. و به همین دلیل زیاد به مزار شهیدمان سر می‌زنیم. اما متاسفانه با معضل بسته بودن سرویس‌های بهداشتی مواجهیم که فقط در روزهای پنج شنبه و جمعه باز است. نمی‌دانم آیا تأمین هزینه رسیدگی به سرویس بهداشتی در ایام هفته اینقدر سخت است؟

جالب اینجاست که در این قطعه شهدای رسانه هم هستند اما از آنجا که صداو سیما خودش برای آرایش مزار شهدایش هزینه کرده است، سایر موارد نظیر پاکسازی و نظافت و هرس درختان را هم خود انجام می‌دهد. متاسفانه گاهی اوقات دیده می‌شود که حضور معتادان و متکدیان در این قطعه باعث ناامنی محیط آن می‌شود.

این‌‌ها سخنان کسانی است که بخش اعظمی از زندگی خود را در جوار شهیدشان که در این قطعه آرمیده است، می‌گذرانند. مشکلاتی که هر روز با آن دسته و پنجه نرم می‌کنند و گوش شنوایی برای بیان مشکلاتشان در این زمینه‌ها نیافته‌اند.