چند نکته درباره سازمان فتنه و شبکه آشوب

شبکه سازمان یافته آشوب با وجود نقابداری، هویت و کارکرد مشخصی دارند. آنها که ترکیبی از اعضای سازمان های تروریستی و اشرار مسلح هستند، همواره مرتکب جنایت های متعدد شده اند، با رعب افکنی و قداره کشی و شلیک اسلحه، راه را بر مردم بسته اند، اموال عمومی و اتوبوس و مترو و پمپ بنزین ها و بانک ها را در کنار خودوروها و مغازه های مردم عادی به آتش کشیده، و بر حمله به مساجد و حسینیه ها و به آتش کشیدن قرآن ها اصرار داشته اند.
این روش ها مشخصا شگردهای سازمان منافقین، داعش و گروهک های تجزیه طلب و تروریست است که در طول سال ها در ایران و برخی کشورهای دیگر مرتکب جنایت شده اند. دقیق تر اگر بگوییم آنها به عنوان مزدوران اجاره ای، به نیابت از رژیم سعودی، اسرائیل، آمریکا و انگلیس، عقده گشایی می کنند.
انبوه جنایت ها و هتاکی های آشوبگران نیابتی، خاطره خیانت های فتنه گران در سال 88 زنده کرد. بیانیه و اظهارات سه نفر از سران فتنه به همراه برخی اطرافیان آنها، نشان داد که مانند 10 سال قبل، میان تروریست های آشوبگر، و توجیه کنندگان و حامیان سیاسی- رسانه ای آنها تقسیم کار شده و شریک جرم یکدیگرند.
ده سال قبل هم سران فتنه، از حرمت شکنان روز عاشورا جانبداری کردند و آنها را که ضمن هلهله و کف و سوت، اقدام به مسجد سوزی و آتش زدن پرچم ها و کتیبه های عاشورایی کرده بودند، مردمان خداجو!! خواندند.
در میان دستگیر شدگان آن روز، از اعضای شبکه صهیونیستی- انگلیسی بهائیت و سازمان منافقین حضور داشتند. حمایت امثال میر حسین موسوی و خاتمی از این جماعت چه در سال 88 و چه امروز، نشان می دهد که سران فتنه فقط در اسم "سران" هستند اما بند را به آب داده اند.l
المامور معذور. آنها در واقع، به خاطر آتوهایی که نزد سرویس های جاسوسی بیگانه و شبکه ماسونی بهائیت دارند، سالهاست که گروگان گرفته شده اند و ماموریت دارند سر بزنگاه ها به حمایت از سربازان جنگ نیابتی آمریکا و اسرائیل بپردازند.  به تعبیر حافظ؛ "دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم- با کافران چه کارت گر بت نمی‌پرستی؟".