اعتراف دیرهنگام روحانی تأیید انتقادات منتقدان

روحانی با سخنان اخیر خود ناخواسته اعتراف کرد که کشور را در شرایط صلح تحویل گرفته و به جنگ کشانده است.
جهان‌نیوز با اشاره به سخنان اخیر رئیس‌جمهور نوشت:‌ آقای روحانی در جمع فعالان صنعت پتروشیمی به صراحت اذعان کرد توان اجرای وعده‌هایی که داده بود را ندارد و آن وعده‌ها در شرایط صلح داده شده است. باید این صراحت آقای روحانی را به فال نیک گرفت و در میانه حجم عظیم انتقادات وارد بر ایشان این مورد را جزو محاسن ایشان بیان کرد.
اعتراف ناخواسته آقای روحانی که کشور را در شرایط صلح تحویل گرفته و امروز به شرایط جنگ کشانده در نوع خود قابل تقدیر است. هرچند که آقای روحانی در پشت ترامپ پنهان می‌شود اما اساسا رویکرد منفعلانه تیم مدعی تدبیر و فهم زبان دیپلماسی و مشتاق به غرب بود که با عبور از خطوط قرمز و معطل نگه داشتن کشور وضع کنونی را ایجاد کردند.
صراحت روحانی در بیان ناتوانی از اجرای وعده‌ها هرچند به دنبال شرایط خیالی صلح و جنگ عنوان شده، اما در واقعیت فریاد ناتوانی مسئول دولت است که شش سال منتقدان آن سخن گفتند و هربار با توهین یا تهمتی مهمان شدند! اساسا بخش عمده وعده‌های آقای روحانی یا قابل اجرا نبوده و یا اجرای آنها با مختصات دولت‌های یازدهم و دوازدهم غیرممکن بوده است.
از همان ابتدا وعده‌های بزرگ آقای روحانی نشان می‌داد که جنس انتخاباتی دارند. اما ظاهرا آن وعده‌های گزاف به همراه تاکتیک رقیب‌هراسی لازم بود تا روحانی بتواند از انتخابات‌های 92 و 96 عبور کند و در کمتر از بیست ماه مانده به پایان دولت دم از عدم امکان اجرای همان‌ها بزند. باید از ایشان پرسید که اگر دولت سومی هم در کار بود ایشان این‌گونه قید وعده‌هایش را می‌زد و یا همان وعده‌ها را پررنگ‌تر تکرار می‌کرد و حتی چند مورد هم به آنها می‌افزود؟
صداقت دست‌ و پا شکسته آقای روحانی که از ناتوانی اجرای وعده‌ها سخن گفته را باید ستود و اتفاقا مردم همین رفتار صادقانه را از مسئولان مطالبه دارند.
 اما ای کاش آقای روحانی که به ناتوانی‌ خود‌اشراف داشته، در همان سال 92 به خودشان اجازه نمی‌داد تا وارد انتخابات شود و با کناره‌گیری، از تحمیل خسارت بیشتر به کشور جلوگیری می‌کرد.