دشمن به هزار مرگ از او می‌ترسید!

فاش نیوز - مردم اهواز در تشیع پیکر مطهر سپهبد شهید، حاج قاسم سلیمانی، ابومهدی المهندس چند شهید همراهشان حماسه ای ماندگار در تاریخ این استان آفریدند.

باورش برای همه ما سخت بود اما حقیقت داشت. سردار به آرزوی دیرینه اش رسیده بود. رزمنده دوران دفاع مقدس و جبهه مقاومت، خلعت سرخ شهادت پوشید و رفت.

بر زمین افتاده سروی از گلستان خدا

چهره ی گل شد خزان و پرپر از دست جفا

خون او تصویر سرخ عاشقی را زنده کرد

روح او از فرش رفته تا به عرش کبریا

(احمد رضا کیماسی)

 سردار سلیمانی و چند تن از همراهانش در بامداد صبح جمعه 13 دی ماه از طریق هجوم پهبادهای آمریکایی که از کشور قطر هدایت می شدند، در فرودگاه بغداد به شهادت رسید. طوری او را به شهادت رساندند که بدنش تکه تکه شد. مثل اربابش سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع). اما امروز وقتی دیدم مردم با دسته های "گل نرگس" برای تشیع سردار دلها آمده اند، فهمیدم دشمن ابله روز خوبی را برای شهادت این بزرگ مردان انتخاب نکرده بود.

روبهان عاقبت ای شیر شکارت کردند

گر یکی بوده تو تقسیم هزارت کردند

همچنان در رگ هر پیر و جوان جاری باش

این غلط بود که با مرگ مهارت کردند

(غفار گراوند)

ساعت شش به میدان مولوی رسیدم. خیلی ها زودتر از من آمده بودند و با نگاه به صفحه نمایش بزرگی که چهره سردار و همرزمانش را نشان می داد، اشک می ریختند. سوز سردی می وزید. اما کسی به این موضوع اهمیت نمی داد. مردم تا ابد خود را مدیون وجود سردار می دانستند که آمده بودند. هنوز یادشان نرفته خاطره مهربانی های سردار را که امسال در هجوم سیل بی امان به خوزستان، همه گروه های جهادی را برای کمک به مردم سیل زده فرا خواند و آن پیرمرد سیل زده را قسم می داد به روح امام خمینی (ره) که خانه اش را ترک کند تا جانش در خطر نیفتد. حالا آن مرد مهربان به آسمان ها رفته است. داغ بزرگی بر دل ها گذاشت آن دشمنی که امام راحل از آغاز نهضت انقلاب اسلامی او را شیطان بزرگ خوانده بود. مرگ بر آمریکا. 

افسوس که قاسم سلیمانی رفت.

این چشم و چراغ قلب ایرانی رفت

اما نرود ز خاطر ما هرگز

هر چند که از دست به آسانی رفت

(صدیقه صنیعی)

ساعت هفت نشده جمعیت زیادی در اطراف میدان مولوی جمع شد. کوچک و بزرگ، پیر و جوان. همه چهره ها محزون بود. زن و مرد گریان بودند. هر کسی که ذره ای غیرت در وجودش بود می توانست حس کند چه ابرمردی را از دست داده ایم.

اسطوره غیرت مسلمانی بود

سردار دلاوران ایرانی بود

دشمن به هزار مرگ از او می ترسید

آن مرد که قاسم سلیمانی بود

( دکتر داود رضا کاظمی)

 مردم ارادتمند از ساعت شش تا ده صبح منتظر آمدن پیکرها سر پا ایستاده بودند. موج جمعیت لحظه به لحظه بیشتر می شد. جا برای نشستن نبود. مردم که در کنار هم قرار گرفتند رنگ و بوی شعارها و مرثیه های عزاداری از اشک و فراق به حماسه سرایی تغییر کرد.  آنها با دست های گره کرده فریاد می زدند: والله نماند اثری از آل سعودی / ویرانه شود شهر تلاویو به زودی. انگار تک تک این مردم یک سردار سلیمانی شده بودند.

اگر قاسم سلیمانی شهید است

تن دشمن از او لرزان چو بید است

که از خاکش هزاران سرو سردار

بروید، بر تو ایرانی نوید است

(بتول شاه رکنی)

مردم خود را صاحب عزا می دانستند و از مسئولین می خواستند آمریکا را مجازات کنند. «خوزستان یک کلام انتقام انتقام»،

همه خوشحال بودند که فیض استقبال از پیکر شهدا نصیب مردم اهواز شده و فریاد می زدند : «سردار سرفراز خوش‌آمدی به اهواز»، «سردار باصلابت شهادتت مبارک»،

حقیقتا این مراسم فیض بزرگی برای هر خوزستانی بود. حتی عده بی شماری از شهرهای اطراف اهواز آمده بودند. سردار سلیمانی کسی بود که در اوج شقاوت و بیرحمی های داعش که ترس عجیبی در دلهای مردم جهان ایجاد کرده بود، کاری کرد که نامش بر تن آن دشمن بی رحم لرزه می انداخت. جنایات بی شرمانه داعشی ها با زنان و دختران ایزدی های شمال عراق فراموش شدنی نیست. اما این مرد بزرگ کاری کرد همین که داعشی ها می فهمیدند سردار تو خط، مقابل آنها قرار گرفته است سست می شدند و پا به فرار می گذاشتند. همین ابهت سردار مایه دلگرمی خانواده های ایرانی بود. احساس امنیت می کردند. در حالی که در کشورهای اروپایی و غربی نام داعش لرزه می انداخت به جان شهروندان آنجا.

او رمز شب فاجعه را می فهمید

رنگ شغب فاجعه را می فهمید

با نبض تفنگ آشنا بود آن مرد

احساس تب فاجعه را می فهمید

(ایرج خواجوی)

یادش بخیر! حالا این مرد بزرگ به دست شقی ترین جرثومه های فساد در عالم، شهید شده و پیش خدا رفته است. اما آنها که باور دارند خون شهید درخت اسلام را بارور می کند و شمع تاریخ بشریت است، منتظر تحقق یافتن سنت الهی هستند.

چون دود به چشم دشمنان خواهد شد

چون آه به سوی آسمان خواهد شد

ویرانه کند کاخ ستم را یک روز

تاریخ بدان که بی گمان خواهد شد

(ایرج خواجوی)

**جعفری

‹›×