باید به بچه‌ها التماس می‌کردیم تا حقوقشان را بگیرند

 رحمانی از موسسین انجمن اسلامی دانش آموزان در نشست مسوولان و خانواده شهدای انجمن اسلامی دانش آموزان که به مناسبت چهلمین سال تاسیس این انجمن در خبرگزاری دفاع مقدس برگزار شد، با اشاره به تاسیس انجمن اسلامی دانش آموزی در شهریور سال 58 اظهار داشت: چند ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی انجمن تاسیس شد و کارهای فرهنگی را در فضایی که کمونیست‌ها و منافقین نیز در مدارس بسیار فعال بودند آغاز کردیم. این گروه‌ها در مدارس دفاتر داشتند. نکته قابل توجه تمییز دادن انجمن با دفاتر گروهک‌های ضد انقلاب بود، چرا که همه اسم مسلمان داشتند و همه نماز جماعت برگزار می‌کردند.

 وی افزود: برای اولین سالگرد تاسیس انجمن که 13 آبان بود، برای تمامی مدارس تهران پلاکاردهایی خطاطی تهیه کردیم، با آغاز جنگ آن سال برای همه مدارس پلاکارد و پوستر و کارهای تبلیغاتی تهیه کردیم و به سراسر کشور فرستادیم. نشریه آینده سازان از سه ماه قبل از جنگ به چاپ می‌‎رسید و ما در آن ایام به تحرکات حزب بعث و تحلیل این حزب پرداختیم، در واقع می‌دانستیم حزب بعث خطری برای ما دارد.

 رحمانی در خصوص فعالیت‌های این نهاد در دوران دفاع مقدس بیان کرد: با وجودی که انجمن برنامه‌ای برای حضور دانش آموزان در جبهه نداشت و گاه از آن‌ها می‎خواست بمانند و درس بخوانند اما اعضا و نیروهای انجمن شروع به هماهنگی برای رفتن به جبهه کردند. در دفتر مرکزی اتحادیه افراد چون شهید «محمد فرج‌اللهی» و «مجید کریمی» که اولین شهید ما بود به شهادت رسیدند.

 وی درباره نحوه کار در انجمن اسلامی بیان کرد: ساعت کاری نداشتیم. 24 ساعته کار می‌کردیم، شهید «محسن فیض‌آبادی» که برادرش «محمود» زودتر از او شهید شده بود فوق العاده بازیگوش و شیرین بود. از ساعت 12 تا 14 وقت نظافت ساختمان بود، یکبار که نوبت فیض آبادی بود دیدم خبری از او نیست، گشتم تا او را در اتاقی که موکت‌ها را درون آن نگهداری می‌کردیم پیدا کردم، دیدم خودش را در بین موکت لوله کرده.

 رحمانی تصریح کرد: خلوصی که بچه‌ها داشتند باعث می‌شد خداوند نیز به ما کمک کند. مثلا کار طراحی و چاپ نشریه را در مدت محدودی انجام دادیم. دوستی به نام آقای «بیک‌زاده» داشتیم که در واحد تکثیر بود، هر روز با وضو در دفتر حاضر می‌شد و معتقد بود باید با وضو پوسترهای امام (ره) را تکثیر کند. گاهی بچه‌ها شیطنت می‌کردند، مثلا فرج‌اللهی مسوول پخش نشریه در روزهای یکشنبه بود، باید ساعت هفت صبح نشریات را به مدارس می‌رساند، گاهی از خستگی زیاد شب را در انجمن می‌ماندند، صبح که به ساختمان می‌آمدم، می‌دیدم هنوز خواب هستند، داد می‌زدم که بلند شوید، دیر شد. تنها چیزی که برایمان معنا نداشت مسوولیت‌پرستی بود.

 این عضو فعال در انجمن اسلامی دانش آموزی با اشاره به کارهای انجام شده در معرفی شهدای انجمن اسلامی دانش آموزی و در کل دانش آموزان شهید گفت: یک بعد این قضیه مربوط به پرسنل انجمن است و بخشی دیگر مربوط به دانش آموزان. با اینکه ما کار فرهنگی می‌کردیم و در مواقعی هم از شهدا می‌نوشتیم ولی حق مطلب ادا نشده است. مثلا بی‌تابی بچه‌ها برای رفتن به جبهه باید به عنوان درس برای عموم مردم بازگو شود.

 وی با بیان اینکه در دهه اول فعالیت، انجمن به اهداف خود رسید بیان کرد: گاهی حتی تصور نمی‌کردیم که کاری را بتوانیم انجام دهیم ولی کار انجام می‌شد. در دهه‌های بعد مسائلی گریبانگیر ما شد و ما را از اهداف دور کرد. اهداف دست خود ماست، خداوند انقلابی به ما عطا کرد، اینکه با این انقلاب چه کنیم دست ماست.

 رحمانی در ادامه صحبت‌های خود به اهمیت تربیت نسل جدید پرداخت و بیان کرد: چرا ما امروز باید مثل حاج «قاسم سلیمانی» کم داشته باشیم، ایشان 40 سال هوای نفس خود را نگه داشت و عزیز مردم شد. شهدای ما و بچه‌هایی که در انجمن کار می‎کردند روحیه‌های فوق العاده‌ای داشتند، من برای اینکه حقوق آن‌ها را بدهم باید گولشان می‎زدم چون نمی‌گرفتند، پسر شهید لاجوردی مدتی با ما کار می‌کرد، در سه سالی که پیش ما بود هر کار کردیم حقوقی بگیرد نگرفت. اما امروز همه چیز برعکس شده و انگار در دنیایی دیگر زندگی می‌کنیم. بچه‌ها اتحادیه را مثل مسجد و هیات می‌دیدند. ما حتی نمی‌دانستیم در قواعد حقوق گرفتن چیزی به نام عیدی داریم، بعد از 10 سال فهمیدیم سازمان‌های دیگر عیدی می‌دهند.