شنبه 19 بهمن 1398 , 10:15
«دهه فجر» یوم‌الله تجدید عهد ملت ایران با «حق»
دهه فجر بهترین زمان برای حجامت و یا حتی فصد افکار ما ملت است تا به واسطه آن دور برخی افراد و جریان‌ها را خط کشیده و از جریان اداره کشور ازاله کنیم و فرقی بین چپ و راست و بالا و پایین قائل نشده و فقط منافع ملی و مصالح انقلابی را مد نظر قرار دهیم.
حامد افروغ؛ دهه فجر انقلاب اسلامی که بیش از 40 سال است به کانون همبستگی و همگرایی ملی ایرانیان با علایق و سلایق و عقاید گوناگون تبدیل شده، علی‌رغم همه کاستی‌ها و حتی خیانت‌هایی که از سوی برخی مدیران و مسئولان صورت می‌گیرد، همچنان نقطه امید و آرزوی نسل‌های مختلفِ برآمدهء پس از انقلاب اسلامی است تا در این ایام‌الله با مرور منشور و آرمان‌های بدو پیروزی انقلاب اسلامی غبار از چهره حق و مانع از راه راست برگیرد، و به خود و مسئولین یادآور شوند که مسیر درست کجاست و به کدامین سو باید رهسپار بود.
انقلاب اسلامی برخلاف سایر انقلاب‌های معروف و بعضا تاثیرگذار، سال‌هاست که دشمنان و بدخواهان خود را که در انتظار افول آن نشسته‌اند، راهی دیار باقی کرده است و همواره با احیای شعائر اصیل و بنیادین خود که به مناسبت‌های مختلف صورت می‌گیرد، با تکیه بر جوانان انقلابی و مردم مقاومش توانسته در برابر هجمه‌ها و ناجوانمردی‌های داخلی و خارجی راه خود را باز کند و بی‌اعتنا به ریزش‌های عنادآمیز و امیدوار به رویش‌های جدید هر بار به نوعی پوست‌اندازی کرده و بر قدرت داخلی و منطقه‌ای خود بیافزاید. قدرتی که برای اهل خرد هر روز و با رسوایی بیش از پیش دشمنان و اثبات صداقت و اصالت آرمان‌های انقلاب بیشتر از قبل جلوه‌گرد شده و بر تعمیق ریشه‌های آن می‌افزاید.
اینکه در آستانه دهه فجر برخی که مانند اسب تروا در میان مردم ایران سربلند رخنه کرده و با بزک کردن خود و یارنمایی و دوست‌انگاریشان به انحاء مختلف سعی در لجن‌پراکنی علیه انقلاب اسلامی و مظاهر قدرت و عزتش دارند، حلاکی از آن است که ملت ایران سربنلد کماکان در صراط انقلاب بوده و همین امر بر بغض و دهشت و عصبیت این دست افراد می‌افزاید. عصبیتی که در دریدگی کلامی و شوردیگی حالی و استیصال تصمیم‌گیری آنها چونان چشمان براق شده افراد ترسیده بیرون زده، و عدول آنها از جوسازی‌ها و لن‌ترانی‌هایشان دال بر همین مدعاست که مصداق بارز «خود گویی و خود خندی ... عجب مرد هنرمندی!» شده‌اند.
از حق نگذریم، با نگاهی درست و اصولی به معاندان انقلاب اسلامی، باید داشتن چنین معاندانی را از مظلومیت‌های انقلاب اسلامی دانست که در داشتن معاند و دشمن نیز بخت با آن یار نبوده همانطور که در داشتن مسئول و مدیر. چرا که اگر ارکان کشور را به دو دسته انقلابی (مانند نهاد ولایت فقیه، نیروهای نظامی و ارکان حمایتی از مستضعفان) و انتخابی (مانند قوا که مستقیم و غیر مستقیم مورد انتخاب مردم هستند) تقسیم کنیم، با توجه به ضعف‌های مدیریتی کشور باید اذعان کنیم که انقلاب اسلامی یک موتوره در حال پیشروی است.
عزت و اقتدار و مهر‌پراکنی (محرومیت زدایی گروه‌های جهادی) بخش انقلابی کشور که امنیتی رشک‌برانگیز برای سایر ملل و دول و نفوذ و اقتداری تحسین‌برانگیز در منطقه و جهان را برای کشور به ارمغان آورده، در مقایسه با اقتصاد، فرهنگ و اجتماع فشل و آسیب‌دیده کشور که عصاره رذایل آن را در برخی هنرمندان و سیاست‌پیشگان و مسئولان می‌بینیم، حاکی از همین است که بخش دوم هنوز به دست مردم فتح نشده و ثمره انتخاب‌های ملت چنگی به دل نمی‌زند.
دهه فجر بهترین زمان برای حجامت و یا حتی فصد افکار ما ملت است تا بواسطه آن دور برخی افراد و جریان‌ها را خط کشیده و از جریان اداره کشور ازاله کنیم و فرقی بین چپ و راست و بالا و پایین قائل نشده و فقط منافع ملی و مصالح انقلابی را مد نظر قرار دهیم. منافع و مصالحی که از ره‌آورد آنها امروز ایران اسلامی برای حمله ابرقدرت‌های نظامی جهان، لقمه گلوگیری شده که هزینه تهاجم به آن برایشان سرسام‌آورتر از تحمل آن است. لذا باید دوباره آرمان‌های امام و انقلاب را مرور کنیم و اول با خود و سپس با شهدای این مرز و بوم تجدید عهد و پیمان کرده و دستمان را در دست وارث شهدا و نگهبان راه خدا، ولی فقیه محکم‌تر بفشریم تا ثمره مقاومت و مردانگی خود را برای نسل بعد از خود به یادگار بگذاریم و الا محکومیم که نسل اندر نسل، جورکش ظلم زمانه بوده و فریادرسی نداشته باشیم.
