جمعه 09 اسفند 1398 , 12:18
درسهایی که از «کرونا» میتوان گرفت!
میثم بشیرنژاد؛ بسیار واضح و روشن است مهمترین خبر دنیا در یک ماه اخیر شیوع ویروس کرونا بود که تمام مسائل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و ... دنیا را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.
آنچه که از ویروس کرونا بیشتر از هر چیزی دیده شده، سرعت انتشار آن از چین به جای جای دنیا بوده است و الان اکثر کره خاکی کم و بیش با این پدیدهی نادر که سلامت انسانها را نشانه گرفته، مواجه هستند.
بسیج همگانی کشورهای درگیر این ویروس و کشورهای که شائبه ورود کرونا را در کشور خود دارند، بنا بر گزارشهای سازمان بهداشت جهانی که از طریق رسانهها مخابره شده، خوب بوده، اما کافی نیست.
بدون تردید پیشگیری از سرایت این ویروس در جامعه که توانسته جان زیادی را در گوشه و کنار دنیا بگیرد، از سوی متولیان وزارت بهداشت و همکاری عموم مردم امری ضروری و واجب است که کوتاهی و سهل انگاری در این خصوص میتواند تبعات سنگینی به همراه داشته باشد، کما اینکه در هفته گذشته فوت تعدادی از هموطنانمان به دلیل ابتلا به ویروس کرونا موج نگرانیها را افزایش داده است.
به اعتقاد کارشناسان وزارت بهداشت و متخصصان این ویروس درصورت مراعات کردن برخی نکات بهداشتی ازجمله شست و شوی مرتب دستها و استرلیزه کردن محیطهای منزل و کار و به خصوص دقت در تعاملات اجتماعی میتواند این نگرانی را تا حد امکان کاهش دهد.
اما آنچه که در این اخیرا و به خصوص در یک هفته اخیر شاهد آن بودیم، شایعات متعدد، بار روانی و انبوه خبرهای ضد و نقیضی بود که از حالت آگاهی بخشی و اطلاع رسانی خارج شده است و گاها باعث شده شبکههای اجتماعی، مدیریت کرونا را در دست بگیرند.
منبع موثق اخبار و صحت و درستی آن لازمه باور داشتن و قبول کردن یک خبر است، از یک طرف متولیان حوزه بهداشت که وزارت بهداشت است باید با دقت و حساسیت خاص این مسئله و موضوع را پیگیری کنند و هشدارها و راهنماییها لازم را به هموطنان بدهند و از سوی دیگر با کمک دولت و سایر دستگاهها بارقههای امید را در دل مردم زنده کنند که علیرغم مشکلات موجود، بار سنگین روحی و روانی دیگری را هم ملت بردوش خود احساس نکنند.
قطعا اگر اطلاع رسانی به موقع و درست در داخل به مردم انجام نشود، باعث گرایش به رسانههای خارجی، معاند و بسیاری از شبکههای اجتماعی که جز به منافع خود برای جذب بیشتر مخاطب نمیاندیشند، خواهد شد و با این حال اعتمادی که از دست برود دیگر سخت است که بتوان براحتی آن را دوباره به دست آورد و احیایش کرد.
همچنین در موضوع انتشار بیماریهای ویروسی و به ویژه کرونا نباید از نقش بیبدیل مردم غفلت کرد، چرا که همکاری و همراهی مردم و مراقبت از خود و دیگران مخصوصا در اماکن عمومی و پرتردد و پرجمعیت میتواند بسیاری از مشکلات را حل کند.
در چند روز اخیرا که سرعت شیوع ویروس کرونا شدت بیشتری گرفت و تعدادی از هموطنان مبتلا به این ویروس شدند. تقاضای استفاده از ماسک به شدت افزایش یافت طوری که ماسک در داروخانهها کمیاب و نایاب شد و برخی سوداگران ماسکهای موجود در بازار را با قیمتهای گزاف به مشتریان دادند، که تاسف برانگیز است!
روز گذشته سخنگوی سازمان تعزیرات حکومتی از کشف ۳.۵ میلیون ماسک در طی ۲ روز قبل خبر داد و گفت: علاوه بر این، بیش از ۵ میلیون ماسک هم پلیس کشف کرده که پرونده آن هنوز به تعزیرات ارجاع نشده است.
هر چند خبرهایی هم در چند روز گذشته از گوشه و کنار کشور میشنیدیم که برخی داروخانهها بخاطر تخلف پلمب شدند همه این اخبار از خود شنیدن خبر ویروس کرونا و تسری آن به جامعه بسیار تلختر بود.
واقعا این افراد معدود و سوداگر با خودشان چه چیزی فکر میکنند؟ آیا سلامت مردم را میشود به سخره گرفت؟ متاسفانه یک روز یک عده سوداگر به بچهها و نوزدان رحم نمیکنند و شیرخشک و پوشک را نایاب میکنند و دیگر روز ماسک و فردا؟! ... بدون شک کائنات اینقدر منظم هست که آب خنک از گلوی چنین افراد سودجویی پایین نرود. اما این باعث نمیشود مسئولان نسبت به وظیفه خود کم کاری کنند یا بیتفاوت باشند.
کرونا دیر یا زود مثل تمام بیماریها و ویروسها رفتنی خواهد شد و از بین خواهد رفت، آن چیزی که میماند و درس میشود انسانیت و کمک کردن به همنوعان در مواقع بحران است نه اینکه در بحرانها به دنبال منفعت طلبی و سودجویی بود.
فرهنگ غنی ایران و ایرانی چنین رفتار ناپسند و ناشایستی را قبول نمیکند؛ و امید میرود در چنین شرایطی همه هوای هم را داشته باشند. با مراقب بیشتر از خود و همدیگر، و امید بهتر میتوان کرونا را شکست داد.
مردمی که در حوادث مختلف غیر مترقبه اعم از سیل و زلزله و... همیشه در کنار هم بوده اند در جریان کرونا نیز همین طور خواهد بود و بر این ویروس غلبه خواهند کرد. شاید کرونا را بتوان امتحانی نامید که بسیاری در آن رد شدند.
کرونا با همه استرس، ترس و دلهرهاش، باعث شد قدر کنار هم بودنها را بیشتر بدانیم، کنار هم بودنهایی که الان به خاطر مراقبت بهتر و بیشتر از آن اجتناب محروم شدیم. قدر دست دادنها، تعاملات، فعالیتهای اجتماعی و... که تحت الشعاع کرونا قرار گرفته است. شاید کرونا تلنگری جدی است برای قدردانستن نعمت سلامتی و هرآنچه پیرامونمان هست، ولی خیلی جدی به آن توجه نکرده بودیم.
در حقیقت وظیفه تعیین صلاحیت رسانه یا سخنران در دین مبین اسلام و رسالت آزادی بیان در نظام جمهوری اسلامی مشخص نیست و هر بخش از فعالیت رسانه ها به ارگانی محول شده برای مثال وزارت ارشاد - صدا و سیما - امامان جماعت و غیره همچنین برخی ارگانها افرادی را با ویژگیهای خاص بعنوان سخنگو دارند.
چرا در نظام اسلامی که برای ایفای وظیفه رسانه ای از بالاترین اطلاع رسانی توسط پیامبران توحیدی (ع) تا وعاظ و منابر در عرفان و تاریخ اسلام معرفی و ارائه شده لیکن تا این تاریخ در جمهوری اسلامی عمل نشده که در این راستا غفلت از فرامین رهبر معظم انقلاب در این خصوص ضربات مهلکی به نظام اسلامی وارد کرده است.
گفته شده پس از خلافت حضرت امیر (ع) به مساجد شهرها مراجعه کرد و از اهل منبر سوال کرد که چه میگویند و بسیاری از آنان را منع کرد بجز یک نفر که گفت بر منبر از احادیث پیامبر اکرم (ص) آنچه به ما رسیده سخن میگوید او را منع نکرد .
بطور کلی در دین مبین اسلام مهمترین رکن رسانه صلاحیت سخنران است چنانچه گفته شده "سخن کسی را مسلم است که به خاموشی او دین باطل شود و چون سخن بگوید خلل برخیزد."
در دین مبین اسلام نشان صلاحیت در رسانه نحوه سخن گفتن است که سخنی گفته شود که نیاز به تکرار نداشته باشد و نیاز به تدبیر ندارد که بعد از این چه بگوید زیرا سخن از غیب بر او می آید و میگوید و خودش را در میان نبیند لذا در حال حاضر این صلاحیت فقط در سخنان رهبر معظم انقلاب مشهود است و اکثریت رسانه ها و سخنان گفته شده فاقد صلاحیت لازم در نظام اسلامی بوده و موجب تفرقه و سوء استفاده دشمنان از هرج و مرج رسانه ها و سخنرانان و سخنان گفته شده است.
در این خصوص سخنان بیان شده در نظام اسلامی از هر رسانه و هر شخصی فاقد صلاحیت آن است که دلش بسته دنیا و جاه طلب نباشد زیرا این سخن فایده ندارد و در دلها اثر نکند این سخن استهزاء بر علم و استخاف بر شریعت و زمینه سوء استفاده دشمنان است که لازم است در اسرع وقت نسبت به سامان بخشیدن و تعیین صلاحیت رسانه ها و افراد سخنران در نظام اسلامی اقدام گردد تا مردم نیز از بلا تکلیفی و سرگردانی نجات یابند.