شنبه 02 فروردين 1399 , 12:10
بهار می آید، بی دریغ و در هرحال!
محمدرضا سابقی - برای خورشید فرقی نمی کند که تحسینش کنی یا سرزنش؛ در هرحال زمین را روشن می کند
برای ماه هم تفاوتی ندارد که به خاطر تابشش از او سپاسگزاری بشود یا نشود
اصولاً آنها که کل زندگیشان به دادن و بخشیدن می گذرد، نه منتظر تشکرند و نه نیازمند ستایش و بهار هم همین است
بهار همیشه می آید
چه با سفره هفت سین و لباس نو و دید و بازدید به استقبالش بروی و چه با ماسک و دستکش و الکل ضدعفونی کننده..
بهار می دانست که مثل همیشه پذیرایی نمی شود، مثل هرسال برایش روزشماری نمی کنیم
می دانست که امسال مهمان ناخوانده دیگری داریم که همه هوش و حواسمان را گرفته و تنها روزشمار رفتن اوییم
..اما بازهم آمد
آمد تا به ما بیاموزد که بعد از هر افتادن و پژمردن و خشکیدنی می شود برخاست و جوانه زد...
تا یادمان بدهد که همیشه زمستان ها رفتنی اند و بزرگ شدن ها ماندنی!...
و یادمان بیاورد که بالاخره روزی خواهد آمد که درد و رنجی نباشد و هیچ ویروسی جرأت ورود به زندگی آدمیان را پیدا نکند
خیلی تشکر می کنم
راجع به اینکه در مقاله قبلی که سرفصلش بین ما و امام ما فاصله ای نیست هم خوب توضیح داده اید و من از شما و دیگران سپاسگزاری می کنم