تعجب بعثی‌ها از روزه‌داری اسرای ایرانی

ایام اسارت پر بوده از خاطرات تلخ و شیرین؛ خاطراتی که آزادگان آن‌ها را هنوز در حافظه خود ثبت شده و ضبط شده دارند و گهگاهی که پای خاطرات آنان می‌نشینیم، تلخی و شیرین‌های آن دوران برایمان ملموس و مبرهن می‌شود. اکنون به بهانه ماه بندگی، قصد داریم تا پای خاطرات رمضانی آزادگان بنشینیم و از «رمضان به وقت آزادگی» بنویسیم.

محمد غلامی اهل شهرستان تربیت حیدریه استان خراسان رضوی است که در ۱۶ سالگی و در عملیات خیبر به اسارت دشمن بعثی درآمده است.

وی از فعالان فرهنگی شهرستان تربیت حیدریه بوده که در رشته ادبیات عرب دانشگاه علامه طباطبائی و فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی تحصیل کرده است.

غلامی به روز‌های نخستین اسارت خود اشاره کرد و اظهار داشت: در عملیات خیبر دشمن عقبه جبهه ما را بمباران شیمیایی کرد و همین سبب شد تا پشتیبانی از نیرو‌ها قطع شود. این قطع پشتیبانی فرصتی را برای دشمن فراهم کرد تا رزمندگان پیشرو را محاصره کرده و اسیر بگیرد که ما نیز در زمره کسانی بودیم که در این عملیات اسیر شدند.

این آزاده سرافراز با بیان اینکه در ابتدای اسارت، به موصل ۴ و سپس به موصل ۲ منتقل شد، گفت: بعثی‌ها تعدادی از رزمندگان کم سن و سال را برای امور تبلیغاتی جدا کردند و در نهایت من نیز با این همرزمان به کمپ ۲ رمادی ۷ منتقل شدم.

غلامی بیان کرد: سربازان بعثی تصور می‌کردند که ما آغازکننده جنگ بودیم و به همین دلیل ما را مجوس می‌دانستند و از روزه‌داری اسرا تعجب می‌کردند. بعثی‌ها سر شب به ما غذا می‌دادند و مجبور می‌شدیم تا مقداری از این غذا را برای سحری نگه داریم و عادت کرده بودیم تا کمتر غذا بخوریم و این به سود ما بود چرا که کمتر بیمار می‌شدیم.

این آزاده سرافراز بیان کرد: معمولاً قبل از اذان صبح که بیدار می‌شدیم، سعی می‌کردیم تا قرآن بخوانیم و ادعیه ماه مبارک رمضان را به کمک طلبه‌هایی که در بند اسارت بودند، قرائت می‌کردیم. بعثی‌ها بسیار تلاش می‌کردند تا ما را علیه نظام اسلامی بشورانند، اما دوستان مقاومت بسیاری از خود نشان دادند و حتی در این راه شهید و جانباز دادیم.

وی از ابتکارات آزادگان در ماه رمضان نیز سخن گفت و بیان کرد: با استفاده از خمیر نان، شکر و پرتقال، بامیه درست می‌کردیم.