چهارشنبه 21 خرداد 1399 , 09:09
تنبیه دشمن بعثی توسط نیرو‌های برون‌مرزی سپاه در عملیات فتح ۶
دشمنان قسم خورده ایران اسلامی وقتی پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ را دیدند، به فکر اقدام نظامی علیه کشورمان افتادند و برای این کار بهترین گزینه را کشور عراق دیدند؛ لذا با حمایت همه‌جانبه از این کشور، جنگ نابرابر و ظالمانه‌ای را علیه جمهوری اسلامی ایران تحمیل کردند. جنگ تحمیلی از این جهت ظالمانه بود که دشمن بعثی در برخی مواقع اقدام به بمباران مناطقی می‌کرد که اصلاً نیروی نظامی در آنجا نبود و نمونه این کار را در بمباران شهر ایوان و برخی شهر‌های غربی کشور مشاهده کردیم.
بنابراین در آن دوران لازم بود که رزمندگان در برخی موارد به مواضعی از دشمن بعثی در خاک خودش هجوم برده و به‌نوعی آن‌ها را به‌دلیل اقدامات ناجوانمردانه‌اش تنبیه کنند. به همین دلیل برخی از عملیات‌ها در دوران دفاع مقدس با هدف ضربه مهلک به دشمن بعثی و تنبیه آن‌ها برنامه‌ریزی و اجرا شد که عملیات فتح ۶ که در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۳۶۶ در منطقه عمومی شمال استان اربیل اجرا شد، با همین هدف صورت گرفت.
این عملیات توسط نیرو‌های برون‌مرزی سپاه پاسداران و معارضان کرد عراقی با هدف هجوم به مراکز و تأسیسات نظامی دشمن و ضربه به پایگاه‌های آن‌ها انجام شد که در پی آن حدود ۹۳۰ نفر از نیرو‌های دشمن کشته، زخمی و یا اسیر شدند. عمده درگیری در دوران دفاع مقدس در مناطق جنوبی کشور بود، اما قبل از اجرای عملیات فتح ۶ که در مناطق شمال غربی کشور انجام شد، شرایط جبهه‌های جنگ در جنوب کشور به شرایطی پایدار رسیده بود، لذا رزمندگان در این ایام تلاش داشتند تا در مناطق شمال غربی نیز ضربه‌هایی را بیشتر با هدف تنبیه متجاوز به دشمن بعثی وارد کنند.
البته که دشمن بعثی در برخی از مناطق غربی کشور با نفوذ بین نیرو‌های کرد، بعضاً ضربه‌هایی را به رزمندگان وارد کرد، اما با ورود اعضای ستاد جنگ‌های نامنظم به این مناطق شرایط به کلی به نفع رزمندگان برگشت؛ بنابراین توجه به مناطق غربی کشور در دوران دفاع مقدس امری ضروری بود، چراکه دشمن روی مناطق کردنشین ایران حساب ویژه‌ای باز کرده بود که با رشادت رزمندگان و نیرو‌های داوطلب مردمی به اهداف شوم خود نرسید.
به هر حال عملیات فتح ۶ در بامداد ۲۶ خرداد سال ۱۳۶۶ به منظور پاسخگویی به شرارت‌های رژیم بعثی در بمباران مناطق مسکونی و بی‌خانمان کردن هموطنان آغاز شد. رزمندگان سپاه تحت امر قرارگاه رمضان با گذر از مناطق کوهستانی خود را به خاک عراق رساندند و با هجومی گسترده به مواضع دشمن بعثی، موفق به تصرف ارتفاعات دیل‌کورت و سلیم‌خان در همان ساعات ابتدایی آغاز عملیات شدند. در پی این اقدام وحشت و دلهره‌ای بین فرماندهان صدام به‌وجود آمد به‌طوری که برخی از آن‌ها به‌سرعت از مناطق مورد هجوم رزمندگان سپاه عقب‌نشینی کردند.
از طرفی در پی این هجوم رزمندگان، گردان ۳۸ جیش الشعبی بیش از ۸۰ درصد منهدم شد و انواع سلاح‌های سبک و سنگین به غنیمت گرفته شد. یکی دیگر از دستاوردهای این عملیات تصرف ارتفاعات قلندر و پل مواصلاتی مزنه بود که با توجه به تجهیزات به‌روز و پیشرفته دشمن بعثی تعجب همگان و حتی کارشناسان خارجی را نیز برانگیخت. این عملیات به همین جا ختم نشد و رزمندگان با توجه به برنامه‌ریزی که از قبل انجام داده بودند، با هجومی گسترده وارد شهر مرگه سور شدند و این هجوم نیز منجر به این شد تا نیرو‌های دشمن به سمت غرب شهر عقب نشینی کنند.
رزمندگان به‌دلیل اقدامات ظالمانه رژیم بعثی در بمباران‌های شیمیایی برخی از مناطق کشور، در شهر مرگه سور اقدام به آتش زدن برخی از مراکز نظامی کردند و تعقیب نیرو‌های فراری دشمن نیز در نهایت منجر به هلاکت آن‌ها شد و بیش از ۱۰۰ عراقی نیز در این شهر به اسارت نیرو‌های خودی درآمدند. البته دشمن برای بازپس‌گیری شهر مرگه سور چندین پاتک انجام داد، اما هر بار با تلفاتی سنگین مجدد مجبور به عقب نشینی شد.
بنابراین عملیات فتح ۶ با هدف تنبیه متجاوز صورت گرفت و این تجربه که از دوران دفاع مقدس به یادگار مانده است، درحال حاضر نیز سرلوحه اقدامات نیرو‌های مسلح و البته با حمایت و موافقت مردم قرار گرفته است که روحیه تنبیه متجاوز به بهترین نحو ممکن در شرایط فعلی نیز انجام می‌شود و یکی از نمونه‌های بارز آن نیز حمله به پایگاه نظامی عین‌الاسد که بزرگترین پایگاه آمریکایی‌ها در منطقه محسوب می‌شود، بود. دوران دفاع مقدس به ما یاد داد که اگر در برابر دشمنان قسم خورده جمهوری اسلامی ایران عقب نشینی کنیم، آن‌ها حمله دیگری را آغاز خواهند کرد.
روحیه تنبیه متجاوز یکی از تجاربی است که از دوران دفاع مقدس به یادگار مانده است؛ موضوعی که رزمندگان در عملیات‌های مختلف در دوران دفاع مقدس مانند عملیات فتح ۶ به بهترین نحو ممکن اجرا کردند که ثمرات بسیاری را نیز در پی داشت.
