شهدا چه کار ها که نمی کنند!

فاش نیوز - شهدا تنها متعلق به خانواده خود نیستند و ملیت آنها متعلق به همه آحاد جامعه است.

 تقریبا پنج سالی از فعالیت تلگرام به عنوان یک پیام رسان فضــای مجازی فعال می گذرد و به دلیل امکاناتی که نسبت به پیام رسان های داخلی دارد، مخاطبین زیادی را به خود جذب کرده است.

سال گذشته در همین تلگرام عضو گروهی که کار تجـاری می کرد، شدم و پس از اینکه کنجکاو شدم با جستجو در قسمت مخاطبین به نام خواهری برخورد کردم که مدیر گروه بود.

وقتی وارد پی وی او شدم که پیام بدهم چه کسی حقیر را به گروه اضافه کرده است، متوجه شدم که عکس پدرم در پروفایل ایشان است.

حس کنجکاویم بیشتر شد که او را بهتر بشناسم، وقتی پروفایلش را بررسی و عکس ها را چک می کردم جز عکس پدرم و چند عکس از خودش چیز دیگری را مشاهده نکردم.

او در عکس هایش خانمی با آرایش غلیظ بود، پیام دادم خانم اگر امکان دارد عکس پدر بنده را بردارید، خیلی زمان نبرد که پیامم دو تیک خورد و متوجه شدم که آن را مشاهده کرده است.

جوابم را داد ببخشید شما؟

عرض کردم فرزند همین پدری هستم که تصویرش در پروفایل شماست! می خواستم خواهش کنم عکس پدر بنده را بردارید.

جواب داد چرا بردارم؟

گفتم خانم محترم شما به خودت نگاهی بینداز و عکس خودتان را که بدون حجاب است ببینید! آن وقت عکس شهید مــا را ببین، اصلا" با هم همخـوانی ندارد. در ضمن من به عنوان فرزند ایشان این حق را دارم که از شما بخواهم حرمت عکس پدرم را نگاه دارید.

گفت شما در جایگاهی نیستید که بخواهید به من امر و نهی کنید، در ثانی این شهید زمانی پدر شما بود که در خانه، کنارتان بود ولی روزی که پای در جنگ نهاد و شهید شد، دیگر از انحصار شما بیرون آمده است و می شود پدر همه این سرزمین و ایشان الان پدر بنده و پدر همه فرزندان این کشور است.

صادقانه بگویم که هنگ کرده بودم و چند دقیقه ای نتوانستم گفت و گو را ادامه بدهم و ساکت شدم، پیام داد جواب ندادین آقای محترم؟ گفتم حق با شماست و من از شما عذرخواهی می کنم و تقاضا دارم حقیر را حلال کنیم و خداحافظی کردم.

این مسئله ذهنم را خیلی مشغول کرده بود که خدایا ما چند سال است از شهدا می نویسیم و می خوانیم. چطور به این مسئله مهم توجهی نداشته ایم؟ چگونه می شود یک خانم کیلومترها آن طرف تر بدون اینکه نسبتی با ما داشته باشد، عکس پدر ما را در پروفایلش قرار داده و می گوید این شهید دوست من، پدرِ من و پدر همه این سرزمین است.

ذهنم به سمت پدرم و قبل از شهادتش رفت.

جریان از این قرار بود که یکی از دوستان پدر و همشهری اش در جبهه شوش شهید شده بود و من هم به همراه پدر در تشییع جنازه این شهید گرانقدر شرکت کرده بودم. وقتی که به گلزار شهدا رفتیم بعد از تدفین شهید هر کس از سمتی رفت و پدر من هم دست ما را در دستش گرفت و به سمت خانه حرکت کردیم.

در طول مسیر پدرم دو الی سه مطلب به من حقیر گوشزد فرمود، یکی اینکه شهادت چقدر زیباست، دیدی که مردم برای این شهید والامقام چه مراسم زیبایی گرفتند و یکی دیگر اینکه اگر روزی در منطقه جنگی گم شدی و راه را پیدا نکردی و تجهیزات کافی هم نداشتی برای اینکه بدانی شرق و غرب و شمال و جنوبت کدام جهت است، می توانی از روی لانه مورچه ها جهت را پیدا کنی، چرا که ورودی لانه مورچه رو به قبله است!

اگر چه پدرم بقیه مسیر را سکوت کرده بود و به شهید "قاسم پور" فکر می کرد، اما حرف این خواهر محترمه مرا به حرف آن روز پدرم متوجه کرد و فهمیدم که شهدا در حقیقت تنها متعلق به خانواده شان نیستند و ملیت شهدا متعلق به همه آحاد ایران است.

این موضوع دقیقا مصداق کلام حاج قاسم است که در مورد تذکر تُند دیگران به یک دختر که حجابش را رعایت نکرده بود فرمود: آن دختر، مثل دختر من است، خواهر من است....

حالا با گذشت سه سال از آن موضوع، پروفایل خواهر عزیزمان، وقتی به صفحه شخصی ایشان رجوع کنیم می بینیم که پروفایل و مطالب و عکس هایش پُر از تصاویر شهدا و امام شهدا است.

این عظمت شهیدان است، وقتی امام راحل رضوان الله می فرمایند شهدای ما ره صدساله را یک شبه طی نمودند. همین است که ما در وجود این خانم و این خواهر مکرمه دیدیم که گرایش به سمت شهدا چه کارهایی که نمی کند.

امیداست دولتمردان به همین مقدار هم که شده وابسته به ارزش های ایثار و شهادت، به دست آمده ازخون پاک شهدا باشند.

والسلام من اتبع الهدی

* رضا امیـــریان