لقب شهید بابایی میان مردم روستاهای اصفهان

دشمن بعثی در سال ۱۳۵۹ جنگی نابرابر را با دلایل واهی علیه جمهوری اسلامی ایران تحمیل کرد و در این بین دشمنان قسم‌خورده کشورمان نیز که از پیروزی انقلاب اسلامی ناراضی بودند، تمام تلاش خود را برای حمایت همه‌جانبه از رژیم صدام انجام دادند، به‌طوری که برخی از کشور‌ها حتی قوانین بین‌المللی را نیز زیر پای گذاشتند و با ارسال بمب‌های شیمیایی به کشور عراق، زمینه را برای جنایت از سوی صدام فراهم کردند.

اما دشمنان از ایمان، اراده و روحیه ایثار و ازخودگذشتگی ملت ایران خبر نداشتند، به‌طوری که با آغاز جنگ تحمیلی علاوه بر نیرو‌هایی از سپاه، ارتش و بسیج، نیرو‌های داوطلب مردمی نیز برای مقابله با رژیم خونخوار بعثی به جبهه‌های نبرد شتافتند و با اقدامات شجاعانه خود، علاوه بر پیروزی بر دشمن بعثی، تعجب رسانه‌های خارجی را نیز برانگیختند.

یکی از ویژگی‌های دوران دفاع مقدس، وجود فرماندهان جوان در جبهه‌ها بود و رزمندگان با اینکه سن و سال بالایی نداشتند، اما بعضاً حتی فرمانده یک لشکر بودند. عباس بابایی یکی از این رزمندگان بود که حضوری فعال در جبهه‌ها داشت و به‌دلیل تخصص و تلاش بالایش، در سن جوانی معاون عملیات نیروی هوایی نیز بود و در بسیاری از عملیات‌ها حضوری تأثیرگذار داشت.

در همین خصوص نگاهی اجمالی به زندگی‌نامه و شخصیت والای این شهید بزرگوار انداخته‌ایم.

عباس بابایی در ۱۴ آذر سال ۱۳۲۹ در قزوین به دنیا آمد و بعد از گذراندن دوران ابتدایی و متوسطه، در سال ۱۳۴۸ با اینکه در رشته پزشکی برای ورود به دانشگاه قبول شده بود، اما به‌دلیل علاقه‌ای که به خلبانی داشت، برای گذراندن دوران مقدماتی و فراگیری آموزش‌های مربوطه وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی ارتش شد. بابایی بعد از اخذ مدرک اولیه از این دانشکده، برای تکمیل دوره‌های خود به آمریکا رفت.

این خلبان زبده ارتش، به‌دلیل ایمان راسخی که به خدا داشت و راز و نیاز‌هایی که در محیط پادگان آموزشی در آمریکا با خدای خود انجام می‌داد، بعضاً مورد خشم نیرو‌های آمریکایی قرار می‌گرفت. طبق مقررات پادگان‌های آموزشی آمریکایی، هر فرد خارجی باید با یک آمریکایی هم اتاق می‌شد و آمریکایی‌ها در ابتدا هدف از این کار را در راستای فراگیری زبان انگلیسی عنوان می‌کردند، اما بعد‌ها معلوم شد که هدف آن‌ها چیز دیگری بود و به نوعی می‌خواستند دانشجویان را تحت رصد خود داشته باشند. با این حال عباس بابایی در آن شرایط سخت و دشوار نیز از واجبات دینی خود دست برنداشت و از طرفی از بی‌بند و باری موجود در جامعه آمریکا نیز بیزار بود.

هم اتاقی او در گزارشی که از ویژگی‌ها و روحیات عباس نوشته، یادآور می‌شود که بابایی فردی منزوی و در برخوردها، نسبت به آداب و هنجار‌های اجتماعی بی‌تفاوت است. از رفتار او برمی‌آید که نسبت به فرهنگ غرب دارای موضع منفی است و شدیداً به فرهنگ سنتی ایران پایبند است. این فرد آمریکایی همچنین اشاره کرده که او به گوشه‌ای می‌رود و با خودش حرف می‌زند که منظور او نماز و دعا خواندن عباس بوده است.

شهید بابایی به اصول دینی و به جا آوردن آن‌ها اعتقاد راسخی داشت، به‌طوری که توجه ژنرال‌های آمریکایی را نیز به خود جلب کرده بود. وضعیت طوری بود که فرمانده پادگان مذکور برای ارائه گواهی پایان دوره، عباس بابایی را اذیت کرد، اما در نهایت گواهینامه به وی اعطا شد. قابل ذکر است که شهید بابایی از دانش آموختگان برگزیده این پادگان شده بود.

عباس بابایی که از ماهرترین خلبانان جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شد، با ورود هواپیما‌های پیشرفته اف- ۱۴ به نیروی هوایی، به همراه چند نفر دیگر برای پرواز با این هواپیما‌ها انتخاب شد. این فرمانده از آنجا که پیرو بی چون و چرای بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران نیز بود، در دوران مبارزات ملت با رژیم پهلوی اقداماتی را به‌ویژه در پادگان‌های ارتش انجام داد و عمده فعالیتش در حوزه آگاه سازی سربازان و نیرو‌ها نسبت به اقدامات ظالمانه رژیم منحوس پهلوی بود.

تعهد به کار و تلاش عباس بابایی برای ارتقاء نیروی هوایی ارتش منجر به این شد تا وی در سال ۱۳۶۰ بعد از مدت کوتاهی به فرماندهی پایگاه هشتم هوایی منصوب شود. اما نکته دیگری که شهید بابایی را از دیگر فرماندهان متمایز می‌کرد، توجه به موضوع محرومیت زدایی بود. به‌طوری که با درایت این شهید بزرگوار بسیاری از روستا‌های اطراف پادگان هوایی در اصفهان، وضعیت بهتری پیدا کردند و گاز و برق نیز به ساکنان این روستا‌ها رسید. شاید به همین دلیل بود که اهالی روستا‌های اطراف پادگان، از وی به عنوان ارتشی بسیجی و جهادگر یاد می‌کردند. فعالیت در حوزه محرومیت‌زدایی از سوی شهید بابایی علاوه بر توجه به موضوع سازندگی، برای مردمی کردن ارتش نیز صورت می‌گرفت.

عباس بابایی در سال ۱۳۶۲ به عنوان معاون عملیات نیروی هوایی ارتش منصوب شد و از فرماندهانی بود که خودش نیز در عملیات‌ها حضوری فعال داشت و بار‌ها با عبور از مرز‌های هوایی، به آسمان عراق می‌رفت. شناسایی مواضع دشمن و شرکت در عملیات‌های حساس از جمله اقداماتی بود که شهید بابایی در دوران دفاع مقدس انجام می‌داد و این شهید والامقام با اینکه فرمانده بود، اما بیش از سه هزار ساعت با هواپیما‌های جنگنده پرواز کرده بود که نشان از مسئولیت پذیری وی دارد.

انجام بیش از ۶۰ مأموریت حساس و مهم طی سال‌های ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶ از جمله اقدامات دیگر شهید بابایی بود و این خلبان زبده در نهایت در ۱۵ مرداد سال ۱۳۶۶ با اینکه برای شناسایی منطقه و تعیین راه و روش اجرای عملیات با هواپیمای اف-۵ وارد آسمان عراق شده بود، هنگام بازگشت، هدف ضدهوایی‌ قرار گرفته و به شهادت می‌رسد.

جایگاه عباس بابایی آنقدر والا بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی درخصوص شخصیت وی می‌فرمایند: «این شهید عزیزمان انسانی مؤمن، متقی و سربازی عاشق و فداکار بود و در طول این چند سالی که من ایشان را می‌شناختم، همیشه بر همین خصوصیات ثابت و پابرجا بود. او هیچ گاه به مصالح خود فکر نمی‌کرد و تنها مصالح سازمان و انقلاب و اسلام را مد نظر داشت. او فرماندهی بود که با زیردستان بسیار فروتن و صمیمی بود، اما در مقابل اعمال بد و زشت، خیلی بی‌تاب و سختگیر بود. این شهید عزیز یک انقلابی حقیقی و صادق بود و من به حال او حسرت می‌خورم و احساس می‌کنم که در این میدان عظیم و پرحماسه از او عقب مانده‌ام.»

گزارش از احسان یعقوبی