یکشنبه 05 مرداد 1399 , 12:12
پای آمریکا در میان باشد عده‌ای فقط سکوت می‌کنند
رسول حسنی؛ چند ماه پیش، وقتی سردار بزرگ انقلاب اسلامی، حاج قاسم سلیمانی به‌دست آمریکای تروریست به شهادت رسید، همه مردم منتظر انتقام سخت یاران و سربازان حاج قاسم عزیز از قاتلانش بودند، وقتی هم که پایگاه عین‌الاسد در عراق به‌تلافی خون حاج قاسم مورد حمله موشکی سپاهیان اسلام قرار گرفت، مانند مرهمی بود بر دل داغدار میلیون‌ها ایرانی. در این اتفاقات فراموش‌نشدنی عده قلیلی از روشنفکرنماها، سلبریتی‌ها و برخی سیاست‌مداران تاریخ مصرف گذشته ـ که در رسانه‌های غربی به خوش‌رقصی مشغولند ـ یا از شهادت سردار شادی کردند و یا مُهر نخوت و سکوت به لب‌ها زدند.
اما در همان سحرگاه حمله به عین‌الاسد وقتی هواپیمای اوکراینی بر اثر اشتباه انسانی سقوط کرد، همه آن‌هایی که تا آن لحظه سکوت کرده بودند، با جار و جنجال و البته با وقاحت تمام ادعاهای پوچ و احمقانه اربابان آمریکایی خود را واگویه کردند و سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی مورد اتهامات واهی قرار دادند.
یک اشتباه که البته تلخ و دردناک بود را با بزرگنمایی جار زدند تا فتح‌الفتوح سرداران سپاه را نادیده بگیرند. در این مسیر نیز حتی از عواطف جریحه‌دار شده بازماندگان قربانیان هواپیمای اوکراینی نیز سو‌ءاستفاده کردند. البته که طبیعی بود چنین رفتاری داشته باشند؛ چراکه در جریان سقوط هواپیما ظاهراً آمریکا دخالتی نداشت.
در روزهای اخیر همین جماعت رجاله در اعتراض به صدور حکم اعدام سه تن از معارضین به امنیت مردم که در حین سرقت مسلحانه دستگیر شده‌اند، هشتک «نه به اعدام» راه انداختند؛ چراکه در این قضیه نیز آمریکا نقشی ندارد، حال‌آنکه در همان روزها دو تن از سربازان امنیت کشور شهیدان «جمال کریمی» و «محمد کرمی» به دست ایادی آمریکا ترور شدند باز همان جماعت جار و جنجال مهر سکوت بر لب زدند. گویا حمایت از سارقان مسلح نان گرم‌تری برای‌شان دارد تا محکوم کردن عاملان شهادت کریمی و کرمی.
وقتی شامگاه پنج‌شنبه یک فروند هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران مورد تعرض دو جنگنده قرار گرفت، انتظار می‌رفت همان سلبریتی‌هایی که مدعی درد وطن هستند و داغ مردم را فریاد می‌زنند، دوباره هیاهو کنند و جار و جنجال به راه بیاندازند؛ اما چنین نشد. گویا مسافران هواپیمایی که از بیروت به مقصد تهران در حال پرواز بود، ایرانی نبودند!
هواپیمای مذکور نه حریم هوایی آمریکا را نقض کرده بود و نه تهدیدی علیه اسرائیل منحوس تلقی می‌شد، پس هر ادعایی که بخواهد این رفتار تهدیدکننده آمریکایی‌ها را نقض کند، کاملاً مضحک و بی‌اساس است. سکوت برخی افراد در این قضیه جز اثبات وطن‌فروشی و کرنش در مقابل آمریکائیان معنای دیگری نخواهد داشت.
اینجاست که دم خروس از زیر قبای هنرمند و سلبریتی و سیاست‌مداران ضد وطنی بیرون می‌زند. آنها هستند اما با آمریکایی‌ها آن هم نه با مردم آن کشور بلکه با سیاست‌مداران و مدیران و مسئولان امپریالیستش. اگر نه این جماعت هوچی‌گر در حمایت از سیاهان آمریکایی که قربانیان اول نژادپرستی هستند نه حرفی زدند نه پستی به اشتراک گذاشتند.
