شرط «عاقبت به‌خیری» از دیدگاه دو سپهبد شهید

سیدالشهدای مقاومت، سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی برای این‌که به این جایگاه بزرگ دست پیدا کند و عاقبت به‌خیر شود، ذوب در ولایت بود و تنها عمل این عاقبت به‌خیری خود را همین موضوع می‌دانست: «والله والله والله از مهم‌ترین شئون عاقبت به‌خیری، رابطه قلبی و دلی و حقیقی ما با این حکیمی است که امروز سکان انقلاب را به دست دارد».

شهید امیر سپهبد «علی صیاد شیرازی» وقتی می‌خواست درجه سرلشکری خود را از دستان مبارک فرماندهی معظم کل قوا بگیرد، بسیار بسیار از این موضوع خوشحال بود؛ البته نه به‌خاطر این‌که درجه و رتبه دنیایی او بالاتر می‌رود؛ بلکه به‌خاطر این‌که ولی فقیه از او رضایت دارد که می‌خواهد یک درجه دیگر به وی بدهد و همین رضایت ولی فقیه برایش کافی بود. برای همین بود که وی گفت: عظیم‌ترین نعمت خدا را نعمت عظیم ولایت می‌دانم و استحکام در پیوند با ولایت را ضمانت‌بخش عاقبت به‌خیری می‌پندارم و لذا نه‌تنها با قلب و زبان بلکه در عمل کوشیده‌ام [تا] ارادتم را به ولایت به ثبوت برسانم و از خداوند متعال مسئلت دارم مرا در این مهم یاری فرماید.