پناه کارمند سرطانی بنیاد کیست؟!

خسرو اسفندیاری - بنیادشهید به هیچ پیام و نامه و درخواستی جواب نمی دهد. بیش از پانصد پیام و نامه نوشتم. بنده کارمند رسمی بنیاد شهید بودم که حین خدمت در سال ۹۸ دچاری بیماری سرطان شدم و بازنشست شدم. هزینه درمان سرطان خیلی سنگین است. برای ادامه درمان درخواست پرداخت پاداش بازنشستگی کردم. اصلاً جواب ندادند.

۳۵ سال برای این بنیاد خدمت کردم ۴۶ ماه جبهه خط مقدم داوطلبانه رفتم. الان بیمار افتادم درکنج خانه.یک نفراز بنیاد زنگ نزده که حالی از بنده بپرسد و یا یک ریالی کمک بکند. واقعاً این بنیاد درمیان اداره جات و ارگان ها استثنا است. پشیزی ارزش به کارکنان ندارد. همکاران در حین ماموریت تصادف کرده و مرده اند. ده سال زن و بچه اون همکار خدا بیامرز با مصیبت زندگی کردند و آبرو جمع کردند. یک نفر از بنیاد شهید حال آنها را نپرسیده است.

الان سال ۹۹ است. چندین نامه و پیام به مسئولان بنیاد شهید نوشتم. هزینه درمان سرطان خیلی سنگین است. با دلار ۲۵هزار تومان داروهای خارجی را با کلمن یخ از سایر شهرستان‌ها می خریم. آخر یک ذره وجدان و انصاف داشته باشید. در حال شیمی درمانی هستم. وزنم شده پنجاه کیلو.

نمی توانم راه بروم. به کی بگم کمک کند تا بتوانم پاداش پایان خدمت بازنشستگی خود در بنیادشهید را بگیرم. یک انسان با وجدانی و با شرف بنده را راهنمایی کند. به خاطر کرونا هم نمی توانم بیایم تهران.

 خدایا دردم را به چه کسی بگویم؟ پول ندارم ادانه درمان سرطان را بدهم. آمپول دانه ای شش میلیون تومان. چطوری ادامه درمان بدهم. بعد از مرگم پاداش را می‌خواهم چه کار کنم؟ یک بار دیگر از مسئولان رده بالای بی انصاف بنیاد شهید درخواست کمک می کنم! خواهش می‌کنم کمک کنید! خواهش می کنم قبل از مردن بنده این پول را بدهید.