سه شنبه 11 شهريور 1399 , 13:40
دلیل شکست و وادادگی دولت امید چیست؟
فاش نیوز - امروز ملت ایران داغدار است. در تاریخ چهل ساله‌ی انقلاب اسلامی، رییسان جمهوری که انتخاب شدند؛ بعضی از آن‌ها یا توانستند وظیفه‌ی انقلابی و مردمی خود را با اقتدار و احترام، به اتمام برسانند، یا شهید شدند؛ بعضی هم منحرف و بی آبرو شدند.
روحانی چندین سال بود که از بعضی اشتباهات دولت دهم برای خودش پرستیژ ایجاد می‌کردغ نه قدرت ذاتی خودش.
رئیس جمهور شدن آقای روحانی، حاصل یک رأی اشتباه بود که بر موج اشتباهات دولت قبل از خود سوار شد و هیچ برنامه‌ی مُدونی برای اداره‌ی کشور در سر نداشت، اِلّا مذاکره با آمریکا.
بیشتر مسئولان اصلاح‌طلب این دولت ایمانی کامل به وعده‌های پروردگار متعال ندارند و خداوند ذره‌ای از یقین و توکل به اینان نداده است؛ و این آن مصیبتی است که باید دل‌هایشان را به درد آورد.
امروز ملت ایران داغدار است؛ داغ خدشه وارد شدن به آرمان‌های شهدا و امام راحل، داغ سیمان گرفتن قلب رآکتور علم و خودباوری جوان ایرانی، داغ از دست دادن ده سال پیشرفت هسته‌ای؛ و اما این داغ شاید در برابر آنچه که این ملت به واقع از دست داده‌اند ناچیز باشد و آن داغِ کم‌‌توجهی به سخنان امام راحل است. اما مگر سخنان امام راحل چه بود؟ سخنانی که به لطف خدا و امدادهای غیبی در برابر همه‌ی قدرتمندان جهان اتفاق افتاد و اگر خدا نمی‌خواست سخنانی بود همچون هزاران سخن دیگر. پس اصل خداست؛ خدائی که جان و مال و هر چه داریم از اوست و فراموشی اوست که داغ بزرگ اکثریت مسئولان اصلاحاتی و لیست امیدی دولت روحانی را دربر گرفته است.
کمترین حدِ کفایت سیاسی آن است که مشاوران و همکاران رئیس جمهور از عناصر بد سابقه، بدنام و لااقل مشکوک و مورد سوءظن نباشند؛ ولی دیدیم که حتی شکست برجام هم حجّتی بر غرور و خودرأیی دولت روحانی و اصلاح‌طلبان نشد؛ چرا؟
چون اینها نه لطف خدا را می‌طلبند و نه یاری او را می‌خواهند وگرنه هنوز هم از مذاکره با اروپا برای لاشه‌ی متعفن برجام سخن نمی‌گفتند! آیا اینها به آنچه می‌خواهند واقف‌اند؟ آیا سختی راه خدا اینها را پشیمان کرده است؟
اینک تقدیر الهی بر آن قرار گرفته تا دلسوزان انقلاب صبوری کنند. خدایا تو خود به دل مسئولان این دولت آگاهی و می‌دانی که فقط معدودی از اینها به تو ایمانی واقعی دارند. حال که وظیفه‌ی اطاعت از رأی مردم را بر مردم واجب کرده‌ای پس یک سال دیگر هم صبر و توکل واقعی را به ملت ایران اعطا کن؛ که تو بخشنده و مهربانی!
* احمد رضا بهمنیار
