علی اکبرهای امام(ره) پراکنده شده در دشت مین

روزهای جنگ سراسر خاطره است، خاطره‌هایی که بعضاً اشک را از چشم سرازیر می‌کند یا گوشه‌ای از لب را می‌گشاید. روزهایی که مردان و زنان غیور با دست‌های خالی در برابر رژیم سفاکِ تا دندان مسلح بعث، ایستادگی کردند تا نگذارند غرور ملی و انقلاب اسلامی دچار خدشه شود. دستانی که هیچگاه نمی‌توان آنها را از یاد برد.

 عکس‌ها می‌توانند بهترین نمایش‌دهنده، خاطرات باشند، خاطراتی که زبان از بازگو کردن آن عاجز است و قلم برای به تصویر کشیدن آن ناتوان. 8 سال دفاع مقدس سراسر حاصل اتفاقات خوش و ناخوشی است؛ هرچند که ناخوشی‌های آن هم سراسر تجربه بود و رستگاری. به همین دلیل خبرگزاری تسنیم در نظر دارد هر روز تصاویری از دفاع مقدس را برای مخاطبان خود به نمایش بگذارد تا لحظه‌ای خود را در آن صحنه نبرد تصور کرده و سختی‌های رزمندگان را یادآوری کنیم و بدانیم که چه کسانی با خون خود درخت انقلاب اسلامی را آبیاری کردند تا این درخت تنومند در اختیار ما باشد.

در 8 سال دفاع مقدس جوان‌هایی بودند با تأسی از  علی اکبر(ع)، نگذاشتند آن یار سفر کرده و آن حکیم عارف، حضرت امام خمینی(ره) تنها بماند و ایشان را در برابر مستکبرین، ظالمین و یزیدان زمان به فراموشی بسپارند. شاید فقط بتوان در هشت سال دفاع مقدس چنین تصاویری یافت که جوانان این مرز و بوم با ندای «لبیک یا حسین» خود را بر روی مین‌ها می‌انداختند و جسم خود را محل عبور سایر رزمندگان قرار می‌دادند. این جوانان همچون پیشوای خود که در دشت کربلا پراکنده شده بود، در دشت شرق بصره پراکنده شده‌اند و هر کدام با قسمتی از جسم خود، ترکش‌های مین را به جان خریدند و امام(ره) و اسلام را یاری کردند.

تصویر زیر مربوط به عملیات رمضان در تاریخ 27 تیرماه سال 61 در عراق، شرق بصره است که در مرحله دوم عملیات، برخی از رزمندگان روی مین‌ها رفته‌اند و پیکر را در این دشت گذاشتند و روح خود را آسمانی کردند.