جانباز نباید صدقه خور مردم باشد

مهدی - من جانباز شیمیایی هستم ۲۰/: . دو تا بچه ی مریض دارم. مستاجر هم هستم. بنیاد به من کمک معیشت ۱۸۰۰ میده. یه دوساله یک سال هم جبهه بودم ولی خودتان ببینید اگه جای من بازدیدکننده زندگی می کردید. تنگی نفس دارم بیرون نمیتونم برم از منزل کاری هم ندارم یعنی الان ۵۰ سالمه کاری نیست و دیگه هم نمی تونم کارگری کردم هروقت کار بود با همه سختی ها زندگی را گذراندم و حالا شرم دارم بگم که دوستان آشیانان کمک خرج زندگیم هستند یه کیسه برنج هندی رب روغن ماکارونی میاورد در خونه بعضی وقتا هم یه کمک نقدی جزئی می کنند به خدا خجالت می کشم.
زنم مریضه پول ندارم براش دستگاه قند و فشار براش بگیرم اعصابم داغونه تو خونه هیشکی نمیتونه باهام حرف بزنه. من صدقه خور مردم شده ام خیر سرم هم جان بازم این شرم نیست به خدا.

 وقتی هم جبهه بودم سوار اتوبوس که بودم اتوبوس رفت توی دره من دیگه هیچی متوجه نشدم تا اینکه دیدم رو تخت بیمارستانم خرم آبادم  پیشانیم شکسته بود از گوشم خون میومد خلاصه اینکه وقتی پیگیر شدم هیچ پرونده ای نبود به سپاه رفتم نامه ای دادند گفتند خودت پیگیری کن.

رفتم خرم آباد الان چند ساله قراره خبر بهم بدند ولی هیچ خبری نشد منم پول نداشتم دوباره پاشم برم خرم آباد شما جای من بودید چی کار می کردید. من تا حالا نتونستم خانواده ام را یه مسافرت ببرم .شما جای من بودید چی کار می کردید. خیلی حرفا دارم البته حرف که نه درد دارم ولی چه کنم؟
حالا من جانباز صدقه خور مردم هستم مبارک بنیاد باشه ! من رزمنده ی جانباز ۸ سال دفاع مقدس هستم.