چهارشنبه 23 مهر 1399 , 11:37
فوق العاده ایثارگری
عبدالرضا حسین آبادی - اینجانب در شهریور ماه سال۶۶ به منطقه عملیاتی کردستان اعزام و در هنگ مرزی بانه مشغول خدمت شدم و دقیقا" در مهر ماه 68 بعد از سپری شدن دو سال خدمت تسویه و جهت ادامه خدمت به خراسان بزرگ منتقل شدم.
حال سوال من این است که بعد از اینهمه ساله که از آن زمان سپری شده، خواستم بدانم چنانچه بخواهید فوق العاده ایثارگری پرداخت کنید پیش خودتان محاسبه نمایید، آیا این اقدام بعد از این همه مدت برای من و خانواده ام مثمرثمر خواهد بود، یا نوش دارو می شود بعد از مرگ سهراب؟
یا درخصوص صدور کارت ایثارگری اگر اقدام نمایید، چه فایده ای دارد؟
حالا دیگهر این اقدامات سودی ندارد!
هر اقدامی می بایست به موقع صورت پذیرد و درهمان زمان انجام شود. من احساس می کنم این طرح بین نیروهای سپاه و مابقی نیروهای مسلح از ژاندارمری گرفته تا شهربانی و ارتش و نیروهای کمیته انقلاب مشکل درست کند. به دلیل اینکه این امتیازات از همان اوایل به نیروهای سپاه و بسیجیان تعلق گرفته و شامل حال این نیروها شده و استفاده هم کرده اند. ضمن اینکه از همه لحاظ تامین بودند، اما بقیه نیروها نه، واقعا در مشکلات بسر می بردند.
این یعنی تبعیض!
اجرای این امتیازها برای من حقیر و همکاران دیگه سودی ندارد. من که از این موضوع اصلا" راضی نیستم، هر چند که طلبی هم نداریم. هرکسی با هر نوع اعتقاداتی که دارد نبایست طلبکار داشته باشد. چون وظیفه همه ما یکی بود، دفاع از ناموس و میهن.
افراد مشابه من نیز زیاد هست .
حدود یکساله که پرونده اینجانب و تعداد زیادی از رزمندگان دوران جنگ توسط کمیسیون ۱۲۰ تائید و به آجا فرستاده شده است . نمی دونم چرا این پرونده ها به بنیاد شهید فرستاده نمی شود ؟
آیا بنیاد آنها را تحویل نمی گیرد؟
خیلی از ما بازنشسته سازمانها ی دولتی هستیم و برای بنیاد یا ارتش بار مالی نداریم.
مگه ما چند سال دیگه زنده ایم.
کسی نیست به داد ما برسد؟