شناسه خبر : 78928
پنجشنبه 29 آبان 1399 , 10:59
اشتراک گذاری در :
عکس روز

گوش ها و اعصابت، خلاص اند!

عزیز پناهی - من سال ۱۳۶۶ اعزام به خدمت شدم و برج۹ هم به علت انفجارات توپ وخمپارها گوش چپ را ازدست دادم. با شرایط آن موقع ما۷۰کیلومتر داخل خاک عراق بودیم و یک بیمارستان صحرایی داشتیم. من بعد از یک هفته بستری شدم و پرده گوشم از بین رفت. از آن موقع باید پیشگیری از باد و هوا کنم و آب حتی یک قطره نباید به گوشم نفوذ کند. عفونت های شدید می کند و جبران ناپذیر.

  ازنظر شنوایی که اصلا صفر و صفر ولی این مدت من هیچ جایی ثبت نام نداشتم به علت نداشتن صورت سانحه چون بعد ازآتش بس که اعلام شده کسی فقط خودش و اسلحه که داشت برداشته آنها که خاک عراق بودن روی به عقب می دویدیم به خاطر همین ما پرونده که داشتیم بیمارستان صحرایی بود و آنها هم برای عقب آوردن خیلی سخت بوده برایشان. موند همین جا و سوخت. من تا زمانی که این ایثارگرها را اعلام کردن من همین موقع ثبت نام کارت ایثارگران تا حالا من به خاطر گوشم دو بار سکته مغزی خفیف کردم ولی از این درد دل ها گذشته. من یک پسر دارم آن هم فرستادم خدمت و ۲۴ماه خدمت کرد و آمد ولی می‌نوشتن کمیسیون پزشکی ارتش بیمارستان تبریز.

من هرکدام از این دکترها که نوشته بودن رفتم ولی همه باتعجب یک نگاه بهم کردند وگفتند چرااینطوری هستی؟ بااین وضع بدنی که داری ازنظر موج گرفتگی و اعصاب روان و این گوش هایم چرامراجعه نکردی؟ به من کمیسیون پزشکی بالاترین نمره رو دادن یعنی از۱۰۰نمره  ۸۸ نمره بهم دادن ولی تاحالا هیچ به هیچ هستم.

باگذشت ۳۲سال ولی ازدست اندرکاران خواهش می کنم دیگر زندگی برایم مشکل شده چون از نظر بدنی جواب نمی دهد نیازبه معالجه شدید دارم به خاطرخدا وآن شهیدها که در راه حق و باطل دادیم به خاطر خون های آنها به درد من رسیدگی کنید.

ارادتمندشما

اینستاگرام
نظری بگذارید
نام خود را وارد نمایید
متن نظر را وارد نمایید
مقدار صحیح است
مقدار صحیح وارد کنید
بدون ویرایش از شما
آخرین اخبار
تبلیغ کانال فاش در ایتابنر بیمه دیفتح‌الفتوحصندوق همیاریخبرنگار افتخاری فاش نیوز شویدمشاوره و مشاوره تغذیه ویژه ایثارگرانسایت جمعیت جانبازان انقلاب اسلامیانتشارات حدیث قلماساسنامه انجمن جانبازان نخاعیlogo-samandehi