شنبه 29 آذر 1399 , 09:56
در هر لباسی که هستید، کارهای‌تان را رنگ خدایی کنید
شهید مدافع سلامت «علی صفرلو» در بخشی از وصیت‌نامه خود گفته است: «در هر لباسی که هستید مهم نیست، فقط کارهای‌تان را رنگ خدایی کنید؛ آن‌وقت خواهید دید [که] خدا تنهای‌تان نمی‌گذارد و چقدر این لحظه شیرین است...».
«در هر لباسی که هستید مهم نیست، فقط کارهای‌تان را رنگ خدایی کنید؛ آن‌وقت خواهید دید [که] خدا تنهای‌تان نمی‌گذارد و چقدر این لحظه شیرین است، و این‌که تا می‌توانید به پدر و مادرتان خدمت کنید»؛ این جمله بخشی از وصیت‌نامه شهید مدافع سلامت، دکتر «علی صفرلو» است؛ پرستاری که همواره در طول عمر پربرکت خود، در جهت درمان بیماران، خصوصاً کودکان لحظه‌ای کوتاهی نکرد؛ پرستاری که می‌خواست برای ادامه تحصیل به خارج از کشور برود؛ اما با شیوع بیماری «کرونا» در کشور خود ماند و در گیر و دار درمان بیماران کرونایی، خود نیز به این بیماری مبتلا و سرانجام آسمانی شد. آری! این است راه و منش شهدایی زیستن، راهی که یک‌روز ایثارگران این سرزمین در لباس خاکی در آن قدم می‌گذارند و به شهادت می‌رسند و یک‌روز هم ایثارگرانی دیگر در لباس پرستاری و پزشکی؛ برای همین است که این شهید والامقام گفته است: «در هر لباسی که هستید مهم نیست، فقط کارهای‌تان را رنگ خدایی کنید».
نگاهی کوتاه به زندگی شهید مدافع سلامت «علی صفرلو»
شهید مدافع سلامت «علی صفرلو» متولد شهریور سال ۱۳۵۹ در شهر قم، در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد و فرزند بزرگ خانواده بود. وی از کودکی عاشق اهل بیت (ع) بود و چون صدای خوبی داشت، هم آواز می‌خواند و هم مداحی می‌کرد. در آن زمان چون امکاناتی برای آواز نبود، خود با مطالعه، به تمرین آواز می‌پرداخت و فردی امیدوار بود تا جایی که برای آرزوهای خود همواره تلاش می‌کرد و با توکل به خدا، در همه کارهایش موفق بود.
این شهید والامقام پس از پایان تحصیلات متوسطه، در کنکور سراسری شرکت کرد در رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشگی قم قبول و در سال ۸۱ موفق به کسب مدر ک کارشناسی شد و سپس به خدمت مقدس سربازی در پادگان ۰۱ یگان ۵۱۴ ارتش جمهوری اسلامی ایران اعزام شد.
وی پس از پایان خدمت وظیفه عمومی، در بیمارستان «شهید مدرس» تهران استخدام شد و در بخش آی.سی.یو کار کرد؛ با توجه به تجربیاتی که در طول دوره خدمت و دانشگاه کسب کرده بود، پایه‌گذار بخش آی.سی.یو اطفال در این بیمارستان شد و به کمک دکتر «حکمت» - که جراح قلب بود - و بقیه پرستاران و پزشکان پرداخت. او فردی خستگی‌ناپذیر بود؛ فردی با سواد و توانمند، به‌قدری خدمت به کودکان را دوست داشت که معمولا غذایش را دیروقت میل می‌کرد و تا زمان بهبودی کودکان از هیچ تلاشی برای درمان آن‌ها فروگذار نمی‌کرد.
پرستار شهید «علی صفرلو» حتی برای رفتن به «آلمان» در جهت کسب تجربه در شغل خود نیز اقدام کرد؛ ولی با توجه به شیوع بیماری «کرونا» در ایران، بیمارستان «شهید مدرس» یکی از بیمارستان‌های درمانی کرونا شد؛ بنابراین وی به‌همراه همسرش، تصمیم گرفتند تا به جای رفتن به آلمان، در ایران بمانند و به هموطنان خود در این شرایط سخت خدمت کنند.
این شهید والامقام به‌همراه همسر خود به‌صورت داوطلبانه، وارد بخش درمان «کرونا» شده و در این راستا تمام تلاش خود را برای بهبودی بیماران انجام دادند تا جایی که خود نیز در گیر و دار انجام خدمت به بیماران کرونایی، به این بیماری مبتلا شدند و سرانجام «علی صفرلو» بعد از یک دوره سخت مبارزه با بیماری «کرونا» در ۲۹ شهریور سال ۹۹ در ساعت سه بامداد، در بیمارستان «مسیح دانشوری» تهران دعوت حق را لبیک گفت و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
