«پیش لرزه‌های تحول فرهنگی عظیم در نسل وب!»

فاش‌نیوز - هرگز زمانی مثل امروز وجود نداشته که در آن، بحث درباره‌ی حوادث و مشکلات جاری تا این حد اضظراب و نگرانی عمومی از آینده‌ی فرزندان جامعه‌ی ایران اسلامی یعنی بالاترین سرمایه‌ی اجتماعی را برانگیخته باشد. مادر یکی از دانش‌آموزان دختر پایه‌ی ششم ابتدایی منطقه‌ی شش تهران در تماس با مشاور اعلام می‌دارد که فرزندش با جستجوی کلماتی نامأنوس با حریم و حیا، از گوشی موبایل به‌جای شرکت در کلاس مجازی، به عنوان دریچه‌ای رو به این مفاهیم استفاده می‌کند. این مادر نگران، با چشمانی اشکبار اظهار داشته که هر کار کردیم، نتوانستیم حریف فرزند خردسال خود شویم ... « هم‌کلاسام هر وقت دلشون بخواد، تو کامپیوتر و هرجا دلشون بخواد میرن؛ برا بقیه هم با آب و تاب تعریف می‌کنن ...»

این جریان یادآور شعری نوستالوژیک منصوب به پروین اعتصامی است که در کتاب فارسی دوره‌ی ابتدایی چاپ شده بود:

گفت با جوجه مرغکی هشیار

که ز پهلوی من، مرو به کنار

گربه را بین که دُم علم کرده

گوش‌ها تیز و پشت خم کرده

چشم خود تا به هم زنی، بردت

تا کله چرخ داده ای خوردت

جوجه گفتا که مادرم ترسوست

به خیالش که گربه هم لولوست

گربه حیوان خوش خط وخالیست

فکر آزار جوجه هرگز نیست

سه قدم دورتر شد از مادر

آمدش آنچه گفته بود به سر

گربه ناگه از کمین برجست

گلوی جوجه را به دندان خست

برگرفتش به چنگ و رفت چو باد

مرغ بیچاره از پیش افتاد

گربه از پیش و مرغ از دنبال

ناله ها کرد زد بسی پر و بال

لیک چون گربه جوجه را بربود

ناله‌ی مادرش ندارد سود

گر تضرع کند و گر فریاد

جوجه را گربه پس نخواهد داد

 اکنون دیجیتالیسم لجام گسیخته و بی در و پیکر؛ فرآیند تحولات هویتی و تغذیه‌ی فکری برای فردای نسل وب را به گونه‌ای طراحی کرده که با ارزش‌ها و عقاید جامعه‌ی ایران اسلامی به هیچ روی سازگار نیست. این وضعیت، خانواده‌ها را دچار اضطراب و نگرانی کرده است. به راستی که زندگی در زیر این توپخانه‌ی عقلانی هول‌انگیز و هراس‌آور است؛ چرا که تا حد غیر قابل تصوری جایگاه شأن و شرف انسانی را هدف گرفته است.

منبع: نیل پستمن

دیری است که از رهگذر تکانه‌های الکترونیک، امکانِ چیزی را که نیل پستمن، «زندگی در عیش، مردن در خوشی» توصیف می‌کرد، فراهم شده بود.

منبع: طلوع ماهواره،افول فرهنگ، اثر صادق طباطبایی

 نظام تعلیم و تربیت، بدون دادن هیچ‌گونه آموزشی در رابطه با تفکر انتقادی و آسیب‌های حاصل از مجازی سازی و فضای مجازی، به حکم ضرورت؛ به این فضا وارد شد. اکنون فقدانِ تعلیمِ تفکر سنجش‌گرانه؛ مشکلات و مسائل جدیدی را پیش روی خانواده‌ها قرار داده است.

به‌قول نیچه، این داستان را از هم‌اکنون می‌توان برخواند؛ زیرا ضرورت، خود، در اینجا دست اندر کار است. آینده‌ای چنین، با صد نشانه از هم اکنون، گرم گفتار است ...؛ از بهرِ آهنگ همین آینده، هر گوش از هم‌اکنون تیز می‌باشد.

  رمز استمرار و ماندگاری تداوم هر جامعه، آموزش سبک زندگی و ارزش‌ها و اعتقادات از رهگذر نظام تعلیم و تربیت است. اکنون که نظام تعلیم و تربیت کشور، مجبور به کوچ به فضای بی‌در و پیکر مجازی شده است، نشانه‌های فاجعه‌ای عظیم در زمینه‌ی اخلاق و رفتارِ بخشی از جمعیتِ دانش‌آموزی به‌ویژه در مقطع ابتدایی درحال پدیدار شدن است.

  تاریخ هرگز به‌یاد نمی‌آورد که عده‌ی فراوانی انسان، زیر نفوذ عده‌ای اندک که علم تکنیک را به انحصار خود درآورده اند؛ درآمده باشند. در مباحث اندیشه و اجتماع از فرهنگ و اجتماع با عنوان جهان اجتماعی یاد می‌شود، این دو را به هیچ روی نمی‌توان از هم تفکیک کرد. یکی از اساسی‌ترین چهارچوب‌ها در جهان اجتماعی مبتنی بر اسلام، حفظ حریم و حیا است. اکنون این حصار به‌شدت با مخاطره‌ی دیجیتالیسم روبه‌رو گشته است.

به‌جای نتیجه‌ی این مقاله‌ی کوتاه، بارها باید تآکید کرد که از هم‌اکنون متولیان امور فرهنگی بر حسب ضرورت، باید راهبردی سنجیده‌تر اتخاذ کنند، به راستی که فردا خیلی دیر است!

فرستنده دکتر سید مهدی حسینی

تنظیم و تدوین مقاله از بهروز ساقی