شنبه 11 ارديبهشت 1400 , 10:15
رفتار با جانبازان را از رهبر یاد بگیرید
در برخورد با ایثارگران و جانبازان بیشتر روحیه عمل گرائی داشته و با دستان مبارکشان، جانبازان را نوازش می دهند و ارادت خالص و ناب خود را ابراز می دارند، با همان روحیه حضرت امام (ره) به ایثارگران توجه دارند...
مرتضی قنبری‌وفا - خدمت مسئولان ذیصلاح، در امر رسیدگی به امور جانبازان نخاعی؛
فارغ از هر نظری و هر سلیقه ای بنده نظر شخصی ام را بیان می کنم؛ چه عده ای مخالف آن باشند، یا با منافع آنان در تعارض باشد.
پس از پیروزی انقلاب، حضرت امام (ره) دستور تشکیل بنیاد شهید را دادند و در همان بدو امر این نهاد و بنیاد انقلابی، صراحتا" مواردی را بیان کردند که ایثارگران، مشمول دریافت این خدمات یا معاف از چه هزینه هائی هستند.
دوراندیشی و تدبیر حضرت امام (ره) بر کسی پوشیده نیست و به اذعان دوستان و حتی دشمنان انقلاب، پیش بینی آینده شوروی، که در آن حضرت امام (ره) فرمودند آینده شوروی و اندیشه مارکسیست کمونیسیسم حاکم بر آن، در موزه ها خواهد رفت، دلالت بر همین تدبیر دارد.
البته ذکر این مثال صرفا" تاکیدی بر دور اندیشی بی مانند حضرت امام (ره) می باشد که در حکم تاسیس بنیاد شهید صراحتا" در چند مرحله و چند پیام به این موضوع اشاره داشتند، که مسئولان ذیصلاح در این حوزه، هیچگاه دچار بی مسئولیتی و بی تفاوتی نشوند.
پس از ارتحال حضرت امام (ره) و جانشینی حضرت آقا، مقام معظم رهبری که در فیلم جاودانه ابراهیم حاتمی کیا، آژانس شیشه ای، که ادبیات این فیلم بر جامعه حاکم و مستولی شده است، حاج کاظم از رهبری به عنوان (یک پیر، جوان زخم خورده) نام می برد که حاوی نکته ای بینهایت از ظرافت و دقت است.
حضرت آقا، بنا بر روحیه خاصی که شاید تحلیل آن از قدرت ما خارج است، در برخورد با ایثارگران و جانبازان بیشتر روحیه عمل گرائی داشته و با دستان مبارکشان، جانبازان را نوازش می دهند و ارادت خالص و ناب خود را ابراز می دارند، با همان روحیه حضرت امام (ره) به ایثارگران توجه دارند و اگر مشاهداتی به ایشان در این حوزه گزارش شود، بی تردید دستور پیگیری صادر می فرمایند.
بنده 37 سال است که جانباز بالای 70 درصد محسوب می شوم و همگان حتی خود ایثارگران دیگر مفروض دارند، امثال بنده دیگر مشمول تمام خدمات و حداکثر امتیازات محسوب می شویم، باید بگویم، خیر! چون جانبازان معظم نخاعی بر ما ارجحیت دارند، که باید داشته باشند.
بنده شرایط جسمی خود را هرگز با جانباز عزیز نخاعی برابر نمی دانم، چون در این همه سال حداقل خودم همیشه شاهد بودم این عزیزان بزرگوار اهل درد، چه دردهایی دارند، که هیچ عدد و رقمی و هیچ ریال و دلاری، نمی تواند جوابگوی درد آنان باشد. برای جانباز نخاعی اصلا" خودرو، مسکن یا حقوق هیچ مبنائی در ایثارشان ندارد و اگر امروز تقاضای بذل توجه در اجرای قوانین مربوطه دارند، صرفا" بابت خانواده خود نگران هستند که آنان مرد خانواده محسوب می‌شوند.
زمانی که مثلا" اعلام کردند حق پرستاری این عزیزان، بیشتر است، در دل خود آن مسئول متولی را تحسین کردیم، یا زمانی که اعلام کردند، تسهیلات خودرو آنان بیشتر است، چه در سال‌های گذشته چه اینک.
لذا از مسئولین و مراجع ذیصلاح، خواهشمندیم، نسبت به ادای حق این عزیزان، متناسب به بندهای قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران، که دوران آزمایشی خود را هم سال‌هاست، طی کرده و باید به سرعت عملیاتی شود، هر چه زودتر نسبت به این موضوع، اقدام لازم را مبذول دارند. در چنین روزهایی نامبارک، که شاهدیم هر روز تعدادی از جانبازان نخاعی، ملکوتی می شوند، دیگر جای هیچ مصلحتی از باب بی درایتی، باقی نمی ماند.
والسلام
از اینکه بنده حقیر را مورد الطاف برادرانه خود قرار داده اید سپاسگذارم . برادر من ، قبلا" هم نسبت به بنده اظهار ارادت فرمودید که بنده صلاح ندانستم جوابی به آن بدهم ، تا که عده ای فکر نکنند ، ما داریم به هم نان قرض داده و تعارف تیکه پاره می کنیم .
برادر عزیزم سید علی ، بنده در خرداد ماه سال گذشته پس از 30 سال خدمت ، بازنشسته شده ام و دیگر هیچ علاقه ای به پست و مقامی ندارم و بیشتر علاقه دارم در آرامشی که در خانه دارم در سکوت و خلوتم روزها و شب هایم را به سر کنم ، از همین رو به همین شرایط فعلی ام رضایت داشته ، لطفا" از باب پیشنهاد پست مدیریتی ، دیگر سخنی نفرمائید.
همینجا از مقام بی نهایت نجابت و محبت همسرم ، که سی سال در کنارم ، تمام بار مشکلات زندگی امان را به دوش کشیده تشکر و قدردانی کنم ، هر چند هر چه از صبوری همسرم بگویم ، شاید حق مطلب را اداء نکنم ، ولی تمام آرامشی که دارم ، مدیون همسر فداکارم هستم ، که چه روزها و شب های سختی را با هم پشت سر گذاشته ، فعلا" صرفا" آرامش می طلبم و با رصد سایت فاش نیوز ، درد دلهایم را مکتوب می کنم و خدا را شکر از حدود بیش از 11 سالی که در این سایت ، مطلب می گذارم ، از بیان جمله یا حتی کلمه ای ، ابراز ندامت نداشته و اکنون هم از هر سخنی که ده سال پیش هم نوشته ام ، دفاع می کنم.
البته برادرم بنده هم بی مشکل نیستم و متاسفانه در هنگام صدور حکم بازنشستگی اینجانب ، به دلیل بی کفایتی محرز رئیس امور اداری ، محل خدمتم ، که صرفا" از باب نورچشمی بودن مدیران ، چنین پستی گرفته ، در حقم جفاء شد و از حق و حقوق قانونی ام محروم شدم ، سپس بنده با تماس با عزیز بزرگوارم آقای مجتهد ، ایشان یک رویه قانونی به بنده پیشنهاد دادند که امیدوارم ، به حق قانونی ام برسم ، تا خدا چه بخواهد ...! از رسانه ای کردن آن اجتناب کردم و فکر می کنم ، در این سایت فاش نیوز ، ایثارگرانی هستند که مشکلاتشان به بنده ارجحیت دارد ، بخصوص جانبازان کم در صد ، حالا کم و زیاد بنده می سازم و گلایه ای ندارم ، چون بیان آن کمکی به حالم نداشته و اطاله کلام ، محسوب می شود.
در پایان از خداوند برای شما بهترین ها را آرزومندم و از اظهار محبت شما ، بی نهایت سپاسگذارم .
برادر بزرگوارم ، سید علی
من از روی شما به والله شرمنده ام ! برادر من ، من بنده حقیر افتخار می کنم ، دوستانی مانند شما دارم ! به ارواح خاک برادر شهیدم قسم ، هرگز راضی به چنین کدورتی نبوده و نیستم.
سید علی جان تو رو به خدا منو ببخش ! من ندانسته ، شما را دلگیر کردم !
تو را به جدت بنده را ببخش ! اصلا" چنین قصدی نداشتم ، برادر من در همین سایت ، بالای نوشته ، منو با خلخالی ، مقایسه می کنند ! تو را بخدا ببین چه نسبت هائی به من می دهند !
ببین عده ای چقدر جنبه و ظرفیت دارند ، من اگر حرفی زدم بابت قضاوت عده ای مخاطب است ، که ادعا دارند خیلی با سوادند ، راحت آدمها را زیر سئوال می برند !
سید علی ، برادر بزرگوارم ، بی ادبی بنده را به بزرگواری خودتان ببخشید ، هرگز راضی با کدورت با شما ، که همیشه به بنده ارادت داشتید ، نیستم ! برادرم ، فقط سو تفاهم شده به والله و اشتباه از طرف بنده حقیر بود.
امیدوارم عذر و کوتاهی بنده را ، به همان بزرگواری ات ببخشید ، اصلا" و ابدا" راضی به شکستن دل پاکتان نبودم و اگر شما بنده را نبخشید ، خودم هرگز خودم را ، نخواهم بخشید.
با عرض معذرت و پوزش فراوان ، برادر حقیر شما . مرتضی قنبری وفا
درود به شرافت شما و امثال شما ، که قلب بزرگی دارید . باز هم ممنون و سپاسگذارم.
برادر کوچک و حقیر شما
با سلام و احترام ، ای کاش مدیر کل پست استان گیلان این مرقومه شما را می خواندند و چگونگی برخورد با ایثارگران را می آموختند و یاد می گرفتند که با عدم اجرای عدالت ، حق ایثارگران و خانواده های آنها را پایمال نمی کردند و این نوع برخورد را برای خود محفوط نمی دانستند که هر چه دلش می خواهد انجام دهد و در دولت ، مجلس و شرکت ملی پست نیز به خاطر این رفتار ها حمایت شوند و جسارت خود را دو چندان نمایند و با تبعیض در اعمال مدیریت روح و روان این خانواده ولایی را تحت فشار قرار دهند و به رفتار خود افتخار ورزند و هر گونه پیگیری از سوی وزارت و شرکت و مجلس را با اعتماد به نفس بطوریکه معلوم میشود پشتش جایی گرم بوده و از حمایت دولت مردان و احتمالا بعضی نمایندگان برخوردار می باشد توجیه می نماید واقعا جای تاسف دارد .
