«دفاع مقدس»؛ منشوری برای انتخاب درست رئیس جمهور

حامد افروغ؛ دفاع مقدس نقطه اوج تجلی روحیه سلحشوری و شجاعت مردم ایران‌زمین است که همواره از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی به عنوان گنجینه‌ای نامتناهی معرفی می‌شود؛ گنجینه‌ای که درس‌ها، عبرت‌ها، تلخی‌ها و شیرینی‌هایش مانند سرمایه‌ای عظیم می‌تواند راهگشای نسل‌های فعلی و آینده برای عبور از بحران‌ها و سختی‌ها باشد.

ایران فارغ از اینکه چه نظام یا حکومتی بر آن حاکم باشد، همواره با انواع مشکلات و مصائب داخلی و خارجی دست به گریبان بوده و همین مشکلات و مصائب سنگی بر سر راه اعتلا و پیشرفتش شده. هرگاه حکومت یا نظامی مقتدر در این سامان حاکم بوده، مورد عناد و دسیسه دشمنان داخلی قرار گرفته تا از رهگذر تضعیف آن بتوانند راه را برای عیاشی خود باز کنند و هرگاه هم حکومتی ضعیف حاکم بوده، دشمنان خارجی با استیلا بر حاکمان، ملت ایران را عقب نگه داشته‌اند.

جمهوری اسلامی اما به عنوان نظامی مقتدر و با اراده جهت اعتلای کشور که در اعترافات و تحلیل‌های دشمنان به آن اذعان شده است، همواره مورد دسیسه و خیانت برخی عناصر داخلی بوده تا از راه کشتن امید و انگیزه در دل مردم و مسئولان، بتوانند راه را برای مداخله خارجی و به زیر کشیدن ایران بزرگ از مسند قدرت منطقه‌ای هموار کنند. با پیروزی انقلاب اسلامی به اعتراف یکی از مشاوران رژیم سعودی، ایران عملا سودای احیای امپراتوری‌های عظیم گذشته خود را از منظر سیطره بر منطقه در سر دارد و این مطلبی است که برای دشمنان داخلی و خارجی سنگین است.

از این‌رو از داخل و خارج همواره مورد هجمه و توطئه بوده و اثرات و مدلول‌های این توطئه‌ها و دسیسه‌ها را در وضعیت فعلی جامعه به وضوح می‌بینیم. در این میان انتخاب‌های غلط خود ما در به قدرت رساندن افرادی که کسب عزت و قدرت را در همراهی شاگردمآبانه با قدرت‌های غربی می‌دانند باعث شده تا بر اساس آموزه‌های فکری، فرهنگی و اسلامی که بر مبنای همان‌ها انقلاب کردیم عمل نشود و نهایتا کشور علی‌رغم استعدادهای مادی و معنوی خود، در مشکلاتی دست و پا بزند که بسیاری از آنها راه حل داخلی داشته و همت مردانه و بی‌پیرایه مسئولان را می‌طلبد.

این مسائل و مشکلات امروز به حدی زیاد شده و کارد را به استخوان رسانده که دیگر کمتر کسی در کشور امید بهبودی اوضاع را دارد لذا طبق آماری که ارائه می‌شود، میزان مشارکت مردم در انتخابات پایین خواهد بود، واکنشی که بازتاب انتخاب غلط خود ما در سال‌های پیشین است چرا که تصور کردیم اگر از موضع قدرت و تقابل با زورگویان پایین آمده و رخت دیپلماسی به تن کنیم، مورد قبول امپراطوری غرب واقع می‌شویم در حالی‌که نه فقط درباره ایران بلکه در طول تاریخ جهان ثابت شده است که هزینه ایستادگی و اقتدار در برابر زورگویان کمتر از وادادگی در مقابل آنهاست چرا که نتیجه وادادگی هم از دست رفتن داشته‌های مادی است و هم از دست رفتن روحیه و انگیزه و استعدادهای معنوی.

با همه این اوصاف، انسان تا زنده است حق ناامیدی ندارد و باید تلاش کند حتی اگر ناامید است. اگر به دوران دفاع مقدس برگردیم انگیزه رزمندگان اسلام پس از عملیات کربلای 4 برای حمله دوباره به دشمن از بین نرفت و با اینکه زخمی کاری و عمیق را تجربه کرده بودند اما با رقم زدن کربلای 5 توانستند بخشی از شکست‌های خود را جبران کنند. امروز هم اگر چه باید بپذیریم ما مردم چوب انتخاب‌های غلط خود را خوردیم، باید پای صندوق آمده و با انتخابی بهتر برای ساختن فردایی آبادتر تلاش کنیم هرچند که باید این نکته را هم در ذهن داشته باشیم که هرکسی رئیس جمهور شود، 100 درصد کارآمد نخواهد بود اما آنچه مبنای ارزیابی موفق یا ناموفق قلمداد کردن دولتمردان است، مسیری است که می‌‍یمایند، این مسیر می‌تواند مسیر فربگی و ناکارآمدی باشد یا چالاکی و تلاش.

به هر حال چه همگی در انتخابات شرکت کنیم چه نکنیم، همیشه عده‌ای هستند که این حق را برای خود قائل بوده و از آن استفاده خواهند کرد، لذا بهتر است همگی با شرکت در انتخابات نظر و رای خود را اعمال کنیم و بدانیم که با تلاش و تفکر درست است که کشور ساخته می‌شود و نه با قهر و انتخاب‌های احساسی.