وضع جامعه شهدایی این شکلی نیست!

فاش نیوز- هزینه باید داد و ما امروز هزینه می دهیم اما حرف، خواسته و منطق شهدا را به عنوان منشور قانونی نظام بیان می‌کنیم.

البته انتقاد کردن، منتقد بودن، هزینه هم دارد. بدون هزینه نمی‌شود. ما نمی توانیم سخن بگوییم و نقد بکنیم، جسارت داشته باشیم. نمی توان آنچه را که دولت در جهت خلاف اهداف انقلاب و نظام و شهدا و امام شهدا در میان مردم ترویج می‌کند. بدون هزینه پذیرفت و با صراحت بگوییم هزینه هم ندهیم. این از غیرممکن هاست.

یک روز تاریخ گواهی خواهد داد که چه کسانی با قلم بازی کردند، چه کسانی لسانشان را برای بقای خویش به سخن درآوردند و چه کسانی عارفانه و عاشقانه بدون چشمداشت تا نهایت جان ایثارگری کردند و برای همیشه ابدی شدند.

این ها را همه تاریخ خواهد نوشت و در خود جای خواهد داد اینگونه نخواهد ماند که من با قلمم یا لسانم طراح وضعیت های گل و بلبلی باشم و برای بقای خودم در مسندی یا پستی، آن چه را که در روز اتفاق می افتد، برعکس نشان دهم.

همچنین این اتفاق هم نیز روی خواهد داد. چه کسانی با اعلام هویت خویش سخن گفتند و چه کسانی در بازی با الفاظ کاذب و بدون در نظر گرفتن حقایق مطالبی را جهت سرگرمیشان تشریح نمودند. حقیقتی که همیشه در تاریخ خواهد ماند! هیچ کس قادر نیست آن را به نفع خویش یا به ضرر دیگران شرح دهد. به خصوص ما که مدتی همنشین بهترین بندگان خدای تبارک و تعالی بوده‌ایم. سنگ بنای آمدن و ایستادنمان بر اساس کذب گویی یا بر اساس تشریح عدم حقایق برای ابقای خودمان نباید باشد.

ما همنشین شهدا بوده ایم. ما دیدیم که اسفندیار مالکی برای دفاع از این سرزمین در ۱۷ سالگی، قبل از عملیات والفجر مقدماتی از فرط گرسنگی نان خشک می خورد و تیزی نان خشک لبانش را پاره کرده بود.

ما دیدیم سردار بی‌بدیلی همچون عبدالصمد امیریان را که وقتی گردانش در مقابل تیر و تانک‌های دشمن قرار گرفت، بچه های گردانش را به درون سنگرها هدایت کرد و خود به تنهایی به شکار تانک رفت و تانک های دشمن را منهدم کرد اما آخرین تانک همزمان با شلیک او شلیک نمود و همه بدن مطهر عبدالصمد را با خود برد.

ما همه این حقایق را با چشمان خود دیده و در سرزمین جنون، زندگی، تنفس و با شهدا همنشینی کرده ایم. تحت فرمان امام شهدا حرکت می کردیم و نمی توانیم آنچه را که بر خلاف منشور اخلاقی نظام اسلامی ست، بپذیریم و بر خلاف جهت شهدا قلم بزنیم.

نمی‌توانیم بر خلاف مسیر شهدا ادامه راه بدهیم. چرا که اگر با این روال حرکت کنیم، خیانتی بیش از همه دشمنان به نظام روا داشته ایم. باید از منظر درون با نگاهی انقلابی و دیدگاهی شهدایی مطالب را سبک و سنگین کرد.

چرا باید امروز یک هندوانه را با یک تراول ۵۰۰ هزار ریالی، یک کیلو گوشت را با سه برگ تراول ۵۰۰ هزار ریالی خریداری کرد؟ این کجایش خواسته امام و انقلاب است؟

کجای قانون نوشته شده است که مردمم برای تامین معیشت و لوازم ابتدایی زندگیشان باید درد بکشند؟! کجای مقررات نظام اسلامی حک‌ و ثبت شده است که مردم توان خرید یک مرغ آنتی بیوتیکی فاقد ارزش غذایی را هم نداشته باشند.

آیا این منشور نظام اسلامی بود؟ روزی که انقلاب اسلامی بر پایه نود و هشت و نیم درصد آرای مردم با آری بر مسند قدرت نشست، امام راحل رضوان الله تعالی علیه سپاه را موظف کرد که معیشت مردمان را به خصوص مردمان محروم را تامین نماید.

  از همین جهت من با چشم خود دیدم که کامیون کامیون، لوازم معیشتی برای عشایر راهی مناطق محروم شد. حال امروز همان مردم برای یک کیلو  برنج و روغن نیازمند هستند.

صادقانه این عدم خواسته امام و انقلاب است که مردم سرزمین من برای نان شب محتاج باشند و ما قضایا را عکس جلوه دهیم و دولتمردان هم کم کاری خودشان را بنام تحریم و برجام و مسائل از این دست توجیه کنند؟

این خلاف ایده اسلامی، شرع و قانون و بزرگترین خیانت به ارزش‌های انقلاب است. بزرگترین بی توجهی به آرمان های امام راحل و شهدای عزیز است. مردم با غیرت و فهیم ما چرا باید با انتخابات که سرنوشتشان به آن گره خورده، قهر کنند.

چرا نباید مانند سال ۵۸ که ۹۸ و نیم درصد پای صندوق ها رفتند، امروز هم مانوری جهانی را از آنها شاهد باشیم. آن کسی که خون دل خورده، آن کسی که خویش را مدیون خون شهدا می داند نباید امروز سکوت کنند و در جهت بقای خویش مطالب و مسائل و معضلات و مشکلات را خلاف واقعیت تشریح نماید.

باید سخن گفت. باید حرف زد. باید نوشت. باید با صراحت اعلام کرد که دوستان حضرات آیات حضرات مسئولین و آیت الله رئیسی حفظه الله که تحت فرمان رهبری است، اقدام و به داد این مردم برسید.

مردم در شرایط حادی زندگی می‌کنند و نبود امکانات، مشکلات، تورم، نبود معیشت، نداشتن بضاعت مالی همه اینها لاینحل مانده است. کشور در این ۸ سال دچار مشکلات عدیده‌ای شده است و امروز در آخرین روزهای دولت، قطعی برق قطعی آب هم در شرایط فعلی بیماری منحوس کرونا نیز به آن اضافه شده است. بیایید از بیرون، از منظر خیابان، از منظر مغازه ها و تجمع مردم نظرات را استماع کنید و گوشتان را به اکاذیب فرا ندهید.

افکارتان را درون مردم ببرید، همان مردمی که انقلاب کردند و در دفاع مقدس مدافع بودند و همه جهان را روسیاه کردند، امروز روسیاه و شرمنده خانواده هایشان هستند.

نباید اینگونه باشد چرا که بر ما حجت و وظیفه ای سنگین و خطیر است. باید این مسائل را با جسارت در جهت اهداف شهدای عزیز بازگو کنیم. من امروز نمی توانم با نام مستعار و غیر قابل حقیقی در فضای مجازی سخن بگویم و از گفتن هویت خودم ابا داشته باشم.

سخن اینکه آن عزیز درد کشیده ای که برای نظام احساس درد می کند، تشریف بیاورد و از نزدیک مشاهده کند چرا نماز جمعه ما باید ۲۰ الی ۳۰ نفر باشد. آن هم 30 نفری که به نوعی منتسب به ارزش‌های نظام و یا پدران شهدا یا مادران شهدا یا جانبازان هم نشین با شهدا هستند.

آن عزیز، یک عصر در سوپر مارکت که ده نفر برای تهیه معیشت و مایحتاج و نیازهای زندگیشان مراجعه کرده اند، حضور یابد و گوشش را به دهان همنوعان فرا بدهد. چرا وسیله ای که هفته گذشته ۲۰ هزار تومان بوده است را امشب باید با ۸۰ هزار تومن تهیه کنند؟

این چه ارتباطی با تحریم ها و خاستگاه ابرقدرت‌ها و دشمنان نظام دارد. یک نفر در مغازه‌ای که لبنیات فروشی است تعریف می‌کرد که بالغ بر هزاران تن ذرت فاسد در گمرک نباشته شده و باید آنها را امحا کرد. در حالی که همان شیر، همان لبنیات، از ماه گذشته تا دیشب ۸۰ درصد تغییر قیمت داشته است.

آیا این ها مرتبط با تحریم ها است؟ آیا ترامپ یا بایدن یا رژیم صهیونیستی به گمرکات ما دستور داده است که این لوازم و مایحتاج مردم را انبار کنید تا فاسد شود و دامدار ما نیازمند بماند تا نتواند خدمات لبنیاتی به جامعه بدهد؟

 عزیزان صادقانه بگوییم، وضعیت اقتصادی مناسب نیست اگرچه که گاهی صدا و سیما و رسانه‌ها و جراید می‌گویند مردم معترض شده اند و حق هم دارند. بچه سه ساله، بچه ۵ ساله، نوجوان ده دوازده ساله نمی داند معیشت او از کجا تامین می شود.

او فقط از پدر و مادر توقع تامین معیشت را دارد و مغزش گرایش به سمت تحریم‌ها ندارد. به سمت دشمنی‌ها گرایش ندارد و همه خواسته هایش تامین زندگی است. وقتی پدر، وقتی مادر، قادر نباشد زندگی را تامین نماید، آن خانواده به انحراف کشیده می شود.

 سخن آخر اینکه وقتی خانواده به راه کج کشیده شد، ارزش های انقلاب مخدوش می شود و خاستگاه امام و شهدای عزیز بر زمین نهاده می شود. ای کاش یکی از جنس رجایی یا بهشتی یا خمینی بر مسند می نشست و به همراه رهبری، سکان انقلاب را هدایت می کرد. این کشتی مانده در تلاطم و امواج سهمگین را به ساحل امنیت و آرامش می رسانید چرا که این همسو با انقلاب، امام و شهداست.

  السلام من التبع الهدی

رضا امیریان فارسانی