"حاج گرینوف ها" هنوز هم در کمین نان و نشانند!

فاش نیوز -
یاد جبهه ها، آن دانشگاه انسان سازی بخیر.
چه دوران طلایی بود، دفاع مقدس. قصد اعزام، خودش توفیق می خواست و هر کسی نمی توانست برود.
نمونه اش، یکی از دوستان تعریف می کرد من خیلی لات بودم و محله از دست کارهای من به ستوه آمده بودند. اما یک تلنگر باعث شد که بروم جبهه و مثل یک مرد بجنگم و از میهنم دفاع کنم.
حتی خدا و پیغمبر (ص) را هم نمی شناختم و این جبهه بود که مرا ساخت! چند نفر از بجه محل ها که مرا می شناختند نزد فرمانده رفتند و گفتند سوابق فلانی را می دانی که چنان است و بهمان است ...؟
اما فرمانده گفت اشکال ندارد و این حرف و اعتماد بدجوری مرا نمک گیر جبهه ها کرد.
گذشت و گذشت، و عملیات پشت عملیات...
چند نفر از همان بجه محل ها را شب اول عملیات، در مواضع خودمان دیدم، اما دیگر آنها را ندیدم.
بعداز عملیات که اوضاع آرام شد، دیدم برگشته اند. فرمانده از آنها پرسید کجا بودید؟

گفتند منطقه خودمان را گم کرده بودیم....

آره داااش
جبهه مرا آدم کرد، اما برخی ها را نه.

از آن بجه محل ها هنوزم خبر دارم، فقط نمی دانم چرا وقتی یکی از آنها مرا می بیند به طور عجیبی خودش را پنهان می کند!
کنجکاو شدمف به خاطر همین افتادم تو لَکَش.
متوجه شدم برای روایتگری می رود به یک پایگاه بسیج.
قصه «من آنم که رستم بود پهلوان» را شنیده اید؟ این همان حکایت است، وقتی شنیدم (به بچه های مردم در روایتگری اش) می گوید: من مرد میدان بودم، من شکارچی تانک بودم، من در عملیات های سخت حاضر بودم و...!
باورش سخت بود. من که او را در جبهه با آن شرایط دیده بودم!
بالاخره آمدم و خودم را به او نشان دادم.
یکهو، پشت تریبون به من اشاره کرد و گفت به به همرزم قدیمی خودم. کجایی مومن؟ و از این تعارفات...
گفت بیا از رزم مون.بگو.
رفتم کنارش و فقط گفتم: در کوی نیک نامان ما را گذر ندادند، گر تو نمی پسندی تغییر ده قضا را.

خدا که قربانش بروم، فضای مرا تغییر داد، اما گویا برخی ها نمی خواهند تغییر کنند.
و .....
آری عزیزان

"حاج گرینوف ها" هنوز هم در کمین نان و نشان جعلی خود هستند!
موفق باشید

* علیرضا ضابطی (سیستان)