آنهایی که کور برای خود و بینا برای مردمند!

فاش نیوز - در شرایط سخت اقتصادی و کرونایی امروز بیش از هر زمان دیگری نیاز به همدلی و تقویت روابط اجتماعی احساس می شود. متأسفانه ویروس کرونا با چنگال های قوی اش جان عزیزانمان را نشانه گرفته و یکی یکی آنها را به کام مرگ می کشاند.

  متاسفانه کرونا همه را کم حوصله کرده است. باید تلاش کنیم در این شرایط سخت با اطرافیان خود اشتراک مساعی و احساس مشترک داشته باشیم. لازم است بیشتر از گذشته در شادمانی و غم یکدیگر شریک شویم. گاهی نشستن پای درد دل اطرافیان و خوب گوش دادن به صحبت هایشان، حتی از طریق تلفن و فضای مجازی سبب می شود آنها در نهایت آرامش نیات قلبی و احساسات خود را با ما در میان بگذارند و سبک شوند.

  فارق از شرایط ویژۀ امروز، بهتر است مبنای تلاش همۀ ما در زندگیِ روزمره، تقویت روابط اجتماعی خود با همنوع باشد. امام حسین(ع) در حدیث زیبایی می فرمایند: «صدق و راستی عزّت است و دروغگویی ناتوانی است.» زیباست در گفتگو با یکدیگر صمیمی، صریح و بی غل و غش باشیم. در لفافه سخن نگوییم و منظور خود را با صراحت بیان کنیم. اگر با ابهام و طعنه با طرف مقابل سخن بگوییم، او را به اشتباه می اندازیم. چنانچه مشکلات و سوء تفاهم ها را حل نشده باقی بگذاریم، مثل این است که دُمل دردناک و چرکینی را که مرتب آزارمان می دهد، به حال خود رها کنیم. اگر در زندگی روراست باشیم و مشکلات خود را با طمأنینه، منطقی، معقول و برپایۀ تفاهم، با همسر، فرزند، دوست و بستگان در میان بگذاریم، اغلب در یک گفتگوی چند دقیقه ای مشکل کاملاً مرتفع شود.

 باید همیشه به عقاید دیگران احترام بگذاریم. متأسفانه افراد زیادی در جامعه زندگی می کنند که «کورِ خود و بینای مردم» هستند. اینها خود را عقل کل می دانند و اغلب می خواهند با «حق به جانب بودن» و «تندروی»، با تحمیل عقاید خود، دیگران را مرعوب و تسلیم کنند. تندروی و افراط و تفریط در همۀ امور زندگی مذموم است. امام حسین(ع) فرموده اند: «بپرهیز از کسانی باشی که بر مردم به خاطر گناهانشان بیمناکند، ولی خودشان از عقوبت گناهشان ایمن هستند.» خداوند ستارالعیوب است و بندگانش را می بخشد، چرا برخی از ما به سبب خطای دیگران یا حتی خطای خود به خاطر یک دستمال، قیصریه را به آتش می کشیم؟

 متأسفانه بعضی از ما به خاطر اختلاف عقیده یا اختلاف سلائق اجتماعی یا سیاسی، دیگِ جوشان رفاقت چند سالۀ خود را با رفقا و بستگان وارونه کرده و تمام محتویاتش را خالی می کنیم. سکوت و خویشتنداری در تنش های احتمالی روزمره، یکی از راه های مقابله با بحث و جدل های مخرب است.

 واقعاً چرا فکر می کنیم همیشه حق با ماست؟ پیروز شدن مطلق یکی، و باختن صد در صد دیگری به نفع هیچ کدام نیست. گاهی قدم زدن و همگام شدن با طرف مقابل، نه تنها روی او، بلکه روی ما نیز تأثیر می گذارد. خویشتنداری در مناسبات بین افراد، عشق، رضایتمندی و احساس را به راحتی منتقل می کند و جملۀ آخر اینکه تلاش کنیم قول و عملمان یکی باشد. وقتی به کسی قول می دهیم به قولمان وفادار باشیم. اگر در توانمان نیست برای کسی کاری بکنیم، خیلی صادقانه به طرف مقابل بگوییم «نمی توانیم.»

جانباز رمضانعلی کاوسی