رفع مشکلات ایثارگران و خانواده آنان لازمه زنده ماندن فرهنگ ایثار و شهادت است

خدمت حاج آقا آزادی خواه و نمایندگان محترم مجلس و سایر مسئولان عارضیم
اگر به جانبازان و ایثارگران هم یک تریبون بدهند تا خودشان سخن بگویند دو ساعت که هیچ دو شبانه روز هم می توانند بی وقفه شعار بدهند اما موضوع عملکرد مسئولان در قبال ایثارگران است و متاسفانه جانبازان و ایثارگران هیچ تریبونی ندارند و همین سایت فاش نیوز شده محل درد دل آنان بهمراه قربونه صدقه رفتن و آه و نفرین کردن.
اینجا ایثارگران خودشان می نویسند و فقط خودشان می خوانند و تنها مزیت آن اینست که ای بابا از ما بدبخت تر هم وجود دارد پس خدا را شکر ولی دریغ از یک توجه و رسیدگی.
این سایت گواه دردمندی و مشکلات زیادی از رزمنده و جانباز و ایثارگرانی است که همگی در پیچ و خم زندگی به فراموشی سپرده شدند و آن جوانی و سلامتی بود که در کنج قلبشان در جبهه بجا گذاشتند ولی هنوز به لحظه لحظه آن افتخار می کنند.

چه رزمنده یک روزه، چه صد روزه

خدمت همه دوستان و دلسوزان انقلاب و ادامه دهنده راه شهدا، چند نکته لازم به عرض می باشد برای آن کسانی که در پست های مدیریتی کشوری هستند که وجب به وجب آن باخون شهیدان عزیز و ایثارگری جانبازان فداکار و ایثارگری رزمندگان دلاور می باشد.
1_ به طور کلی هر کس که در آن زمان شهامت داشت برای دفاع از اسلام، انقلاب و خاک وطن، حتی نام نویسی کند برای رفتن به جبهه این خود خیلی ارزش داشت. خیلی از افراد شهامت نام نویسی را هم نداشتند. آن زمان که کشور درحال جنگ بود و ناآرامی تمام کشور را فرا گرفته بود و هموطنان مرزنشین ما از خانه و کاشانه خود آواره دیگر شهرها شدند و پایتخت نشینان و دیگر شهرهائی که درگیر با جنگ نبودند و راحت زندگی می کردند فراموش کردند اگر انواع ایثار گران نبودند آنها در حال حاضر صندلی داشتند که ریاست کنند و برای ایثار گران قانون وضع کنند؟

2- آن زمان افرادی که برای رفتن به جبهه اعزام می شدند با همسرو تعدای فرزند کسی به این آقایان نمی گفتند شما خانواده دارید، شما نروید و یا فردی که هنوز صورتش محاسن نداشت و حتی به سن قانونی نرسیده بود نمی گفتند نروید و اگر هم گاها مانع می شدند خود فرد به زور می رفت؛ با آنکه می دانست تفریح نمی رود. می رود که با دشمن بجنگد و با این علم که احتمال صد در صد دارد که به شهادت برسد.
آیا در حال حاضر بعضی از همین مسئولین محترم حاضر هستند این کار را انجام دهند؟ خیر؛ حتی اگر برای ماموریت کاری لازم باشد که بروند و حق ماموریت هم می گیرند و با امکانات رفاهی کامل، باز هم نگران خود و خانواده خود هستند. به صد نفر سفارش خانواده خود را می نمایند و الی آخر.

3- آن زمان هیچ یک از رزمندگان عزیز حتی به ذهن خود راه نمی داد که برای دریافت امکانات مادی به جبهه برود و با جان خود بازی کند. فقط به فرمان ولی خود انجام وظیفه می نمود و کسی فکر نمی کرد که امروز برای شهدا، جانبازان و رزمندگان بی نظیر و شجاع دفاع مقدس در آینده امکانات مادی وجود داشته باشد.

4- آیا شخصی حاضر است که در قبال امکانات مادی یک عضو کوچکی از بدنش ناقص و یا ازکار افتاده و یا از شکل طبیعی خود خارج شود؟ خیر. هیچ انسان عاقلی چنین کاری نمی کند.
آیا حال که این اتفاق غیر ارادی برای ایثارگران و رزمندگان دفاع مقدس عزیز رخ داده، چه مقدار امکانات و یا مبلغی می شود جایگزین کرد که یک ایثارگر که بهترین لحظات زندگی خود یعنی جوانی را در بدترین شرایط جنگ بسر برده باشد؟برای بعضی افراد حتی برای یک لحظه و یک روز، اصلا تصورش هم غیرممکن است .

5- نکته آخر اینکه دوستان مسئول در هر مقام اگر ارزش برای هر نوع ایثارگری قائل شوند نشانه عزت انقلاب و اهمیت دفاع مقدس است و ارزش نهادن به کساتی است که به فرمان رهبر و ولی خود انجام وظیفه نمودند برای دفاع مقدسات خود چه یک روز و چه هشت سال.
لازم می دانم به عرض آنهائی که می گویند یک سال باید حضور در جبهه باشد برای معافیت مالیاتی، اشخاصی بودند که در بدو ورود به جبهه و در همان روزهای ابتدائی به درجه رفیع شهادت یا به درجه بلند جانبازی نائل می شدند. یاد و خاطره شان گرامی. آیا کسانی که حتی یک ماه در جبهه بوده و شهید یا جانباز نشده و به لطف الهی سلامت به خانه برگشتند، خدمت ایشان هیچگونه ارزشی ندارد، حتی ارزش مادی برای معافیت مالیات ؟!
دراین رابطه بحث زیاد است دوستان به امید پیروزی اسلام بر کفر جهانی .

سلام درتیترها آمده است ازقول معاون شهردار تهران که ما50اتوبوس کارکرده واردایران کرده ایم، عزیزان ببخشین میدانم اینجا جای این مطلب حقیر نبوده ولی چنان تیترزده که50اتوبوس کارکرده واردکرده ایم انگارکه فضا نوردبه فضا فرستاده اند،

سلام به امیداینکه به مقام انسانیت برسیم خداوند متعال فرموده من شمارا آدم خلق کردم انسان بودن باخودتان یعنی اینکه اگربه مقام انسانیت رسیدیدازفرشتگان بالاتر وگرنه ازهر... بدتر، به امید روزی که به مقام انسانیت رسیده