چهارشنبه 22 تير 1401 , 13:48
یک ذره سهمیه ایثارگری هم به نفع افراد عادی استفاده می شود!
مسلم جانباز- اولا سهمیه امکان فوق‌العاده ای است که جدای از سهمیه معمول دانشگاه ها به ایثارگران اختصاص داده شده و از این گذشته چه زمانی که 40 درصد بود و چه حالا که نصف شده معمولا در بهترین شرایط کمتر از سه یا چهار درصد آن از سوی ایثارگران مورد استفاده قرار می گرفته و الباقی نیز به سهمیه آزاد افزوده می شود و امکانی است که به نام ایثارگران و به کام دیگرانی می باشد که چه بسا همانها با بی انصافی به اندک بهره ای که این عزیزان از سهمیه ها می برند نیز راضی نیستند و حتی بهانه ای شده برای تنبل ترین و بی درد ترین و بی استعداد ترین افراد که ناتوانی و کاهلی خود را پشت عقده گشایی علیه سهمیه ایثارگران پنهان کنند. البته اینطور ناسپاسی ها هم اغلب از همین طیف افراد هستند وگرنه افراد درس خوان و مستعد مزد تلاششان را می گیرند.
از اینها گذشته باید اذعان کرد که علم و عقل هم تایید می کند مشکلات و دغدغه هایی که اقشار مختلف ایثارگران و خصوصا فرزندان آنان دارند می تواند در کوتاه مدت و البته بلند مدت با تفاوت هایی در بروز استعدادها و تحت الشعاع قرار دادن هوش و حافظه افراد تاثیر بگذارد چنان که در ظاهر کار هم معلوم است فرزند جانبازی که وقت و بی وقت و شب ونصف شب ناچار است در آلام و دردها و بی خوابیها و مشکلات درمان پدر و دیگر مشکلات خانواده روح و روانش درگیر باشد در کوتاه مدت و در محدوده روزهای آزمون چه بسا این تاثیرات را بگذارد و فرد حتی مستعد و باهوش و حافظه را هرچند هم که مظالعه کرده باشد در حضور ذهنش موثر واقع شود.
و همینطور هم هست که بسیاری از این اثارگران و فرزندان مظلوم تر آنان با ذهن مغشوش از بسیاری مسایل سر جلسه امتحان حاضر می شوند و با آن کسانی که بدون این دغدغه ها و مشغله ها با آرامش خیال می آیند باید رقابت کنند! آیا این عدالت است و آیا ظلم نیست که شرایط روحی زودگذر اینها در نظر گرفته نشود. این درحالیست که در بسیاری از کشورها که اتفاقا در این زمینه ها اهل مماشات هم نیستند و با قضایا علمی و سودجویانه برخورد می کنند هم همین سهمیه ها شدید و غلیظ تر بوده است.
حالا فعلا بگذریم از مشکلات بعد از قبولی و حین تحصیل با این بی اخلاقی هایی که علیهشان می شود و بعد از فارق التحصیلی هم که هزار مسئله دارد که در این مجال نمی گنجد
عزیزان نماینده مجلس و دولتی ها این جانبازان معزز در حرفها و گفتارها و مصاحبه های شما در تلویزیون و مطبوعات به عنوان ذخیره های انقلاب و نظام یاد می شوند ولی در عمل اصلا و برعکس. جانبازان عزیز زیر25درصدی که با تقدیم و نقصان و کاستی از بدنشان به انقلاب، رنج را به جان خریدند تا ما در رنج نباشیم و ولی الان برعکس شده شما راحتید وما در رنج. رنج از اینکه اصلا پشتیبانی نمی شوند. رنج از تبعیض 40ساله ای که تمامی فرزندان جانبازان بالای25به هر تعداد تحصیل رایگان می کنند ولی خود جانباز 20 درصد نه و ظلم و تبعیض از این بالاتر سراغ دارید. تبعیض از خجالت کشیدن در بین خانواده و هزاران تبعیض دیگر. جانبازان زیر25درصدی که در هشت سال جنگ تحمیلی بدون توقع با دشمن جنگیدند و به فیض شهادت و یا مقام جانبازی و آزادگی نائل شدند ولی الان نیاز به حمایت دارند. اگرچه این افراد هیچگاه به دنبال برخورداری از کمترین امتیازات مادی نبودند اما مسئولین با ارتقاء کیفی زندگی آنها باید در عمل اثبات کنند که قدردان این میزان از فداکاری بوده اند.پس ضرورت تخصیص تسهیلات حمایتی و پشتیبانی و تسهیلات به خودشان و خانواده هایشان بعد از40سال تبعیض و بی تفاوتی احساس و نیاز فوری است. متاسفانه جانبازان کمتر از ۲۵ درصد مورد توجه قرار نگرفته اند و این درحالی است که این بزرگ مردان با حضور مقتدرانه در هشت سال جنگ تحمیلی و دفاع از کیان نظام جمهوری اسلامی ایران اوج علاقه خود به کشور و فداکاری و از خودگذشتگی در مسیر دفاع از ارزشهای انقلابی را به تصویر کشیدندو عدم اجرای بسیاری از بندهای قانون جامع ایثارگری زندگی جامعه ایثارگری را با مشکل مواجه ساخته است. از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی به خصوص فراکسیون ایثارگری خواستار توجه جدی به این بخش هستیم و با تاکید دوباره بر ضرورت بهره مندی جانبازان کمتر از ۲۵ درصد از امتیازات دیگر جانبازان هستیم و امیدواریم این مجلس و رییس جمهور مردمی و انقلابی، قانون تسری امتیازات جانبازان ۲۵ درصد را برای جانبازان زیر ۲۵ درصد که مجلس تصویب و شورای نگهبان نیز آن را تایید کرده اجرایی کند.ان‌شاءالله با تحقق این مهم، ایثارگرانی که چشم سر را ازدست دادند و با چشم دل ناظر بر راه انقلاب هستند از حداقل امکانات رفاهی برخوردار شوند