18 آذر 1402 / ۲۶ جمادى الأولى ۱۴۴۵
شناسه خبر : 92153
سه شنبه 18 مرداد 1401 , 10:32
سه شنبه 18 مرداد 1401 , 10:32


کودکان خطشکن غزه!
امانالله دهقان فرد
سرلوحه مجلس دوازدهم
سیدجواد هاشمی فشارکی
هرگز ندارد فاطمیه انتهایی
احمدرضا بهمنیار
لطفاً فقط نگاهم نکنید!
محمدمهدی عقابی
امر دیجیتال و فرمانداریِ علم و پراید!
سید مهدی حسینی
بینشانی آن روز تربت زهرا (س) نشانه امروز بود
حسین شریعتمداری
ای نشسته صف اول...
علیرضا ضابطی
جنگ و جنگهراسی
سیدمحمدعماد اعرابی
ضربه فنی !
محمدکاظم انبارلویی
نقشه استعمار برای زنان
سیدمحمدحسین راجی

بُراق یا ویلچر!
معصوم رواناندیش
آیا قبل از مرگ زندگی کردهایم؟
علیرضا رجایی
عاجز شد آفتاب ز سیر منازلش!
افشین علا
بزم چارم آذر!
رجبعلی نیسی
ای سرنوشت، نوبت مرا ده برای مرگی با شکوه!
داریوش احمدرضا بهمنیار

بر سر نی زلف رها کردهای!
در ایام غمبار شهادت اباعبدالله الحسین علیهالسلام و یاران با وفا و بینظیرش، این ستون را به گونهای متفاوت مینگاریم و به ماندگاری راهش اشارهای گذرا داریم.
آن روز غمزده که به پایان نزدیک شد و خورشید آهنگ غروب کرد، حرامیان به هلهله ایستادند و پایان واقعه را جشن گرفتند! با این تصور که دارها برچیده و خونها شستهاند! و قیام حسین(ع) و یارانش را سرکوب کردهاند «هذا یَوْمٌ تَبرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَیَّهًْ وَ ابْنُ آکِلَهًْ الَْآکبادِ اللَّعینُ ابْنُ اللَّعینِ ... و فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیادٍ وَ آلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِ ... این روزی است که بنیامیه و فرزندان هند جگرخوار آن را مبارک دانستند ... و آلزیاد و آلمروان از کشتن حسین(ع) به شادی نشستند»!... کربلا و عاشورا، اما داستان دیگری داشت... کربلا سرزمینی بود به پهنای همه سرزمینها و عاشورا، روزی به درازای همه روزها. ماجرا تازه شروع شده بود. به قول استاد شهید، مرتضی مطهری، عاشورا دو صفحه سیاه و سفید داشت. صفحه سیاه جنایت هولناکی بود که حرامیان رقم زده بودند و صفحه سفید، حماسهای که با شهادت حسین و یارانش شکل گرفته و میرفت تا مسیر تاریخ را تغییر بدهد... و تغییر داد. به گفته رهبر معظم انقلاب «موضوع عاشورا، از این جهت کمال اهمیت را دارد که فداکاری و از خودگذشتگی که در این قضیه انجام گرفت، یک فداکاری استثنایی بود... از اول تاریخ اسلام تا امروز، جنگها و شهادتها و گذشتها، همیشه بوده است و ما هم در زمان خودمان، مردم زیادی را دیدیم که مجاهدت کردند و از خودگذشتگی به خرج دادند و شرایط سختی را تحمل کردند... اما، هیچکدام از این حوادث، با حادثه عاشورا قابل مقایسه نیست حتی شهادت شهدای بدر و احد و زمان صدراسلام. انسان تدبر که میکند، میفهمد چرا از زبان چند نفر از ائمه ما، نقل شده است که خطاب به سیدالشهدا(ع) فرمودهاند: «لایوم کیومک یا اباعبدالله» یعنی هیچ حادثهای مثل حادثه تو و مثل روز تو نیست.... خون حسینبنعلی(ع) به هدر نرفت. آن بزرگوار را با آن وضع فجیع به شهادت رساندند و علیالظاهر دشمن توانست آن عزیزان را به شهادت برساند -ظاهر مطلب این بود که یزید پیروز شد- اما در باطن، حسینبنعلی(ع) پیروز شد... حسینبنعلی(ع) برای باقی ماندن اسلام، خون خود را نثار کرد و در این راه توفیق پیدا نمود و توانست اسلام را بیمه کند...».
یاد شاعر متعهد و پُر شورمان، مرحوم آقاسی به خیر و روحش میهمان مولایمان حسینبنعلی(ع) باد که در قصیده معروفش خطاب به سیدالشهدا سروده بود:
کعبه شش گوشه بنا کردهای
بر سر نی زلف رها کردهای
نظری بگذارید



تو که شهید بشو نبودی چرا من را به باد کتک دادی؟!
سید مکارم موسوی
ما اینطوری با اسیر عراقی رفتار میکردیم
اباصلت بیات
