شرط زوج دهه شصتی برای امام(ره)

 کتاب «نامه‌های فهیمه» از سوی انتشارات سوره مهر برای بیست و چهارم بازنشر و روانه کتابفروشی‌ها شد. این اثر که به کوشش علیرضا کمری گردآوری و تدوین شده، کتابی متفاوت در حوزه ادبیات دفاع مقدس است. «نامه‌های فهیمه»، نامه‌های فهیمه بابائیان‌پور به همسرش در جبهه است. 

کتاب مجموعه‌ای از نامه‌ها و یادداشت‌های مرحوم بابائیان‌پور است که برای همسرش، غلامرضا صادق‌زاده نوشته و همچنین همسرش نیز پاسخ‌هایی به او داده است. فهیمه بابائیان‌پور، پس از شهادت غلامرضا با برادر همسرش، علیرضا ازدواج کرد و تا زمان فوتش با او بود. فهیمه به علیرضا نیز 18 نامه نوشت که تعدادی از آن نیز در این کتاب آمده است.

نامه‌های متفاوت یک زن به جبهه

کتاب «نامه‌های فهیمه» به کوشش علیرضا کمری در چهار بخش سرآغاز نامه، یادداشت‌ها، نامه‌ها و ضمیمه‌ها گردآوری شده است. سال 68 مادر فهیمه بابائیان‌پور تعدادی از این نامه‌ها را برای چاپ به روزنامه جمهوری اسلامی ارسال کرد که علیرضا کمری اولین‌بار از طریق علی عظمائیان با نامه‌ها آشنا و مصمم به گردآوری و چاپ این کتاب شد. این نامه‌ها از 3 تا 24 بهمن 68 در شش شماره در روزنامه جمهوری اسلامی به چاپ رسید.

سنت نامه‌نگاری آن هم در زمانی که راه‌های ارتباطی به نامه و تلفن ختم می‌شد، سنتی مرسوم بود. بسیاری از رزمندگان از این طریق با خانواده‌های خود راتباط برقرار کرده و از حال و احوال یکدیگر مطلع می‌شدند. با این نگاه کتاب «نامه‌های فهیمه» شاید در وهله نخست یک کتاب حاوی نامه‌های مرسوم در آن زمان باشد. اما با تأمل بر محتوای نامه‌ها متوجه می‌شویم که با نامه‌هایی فارغ از دغدغه‌های شخصی و توأم با نگاه‌های عرفانی مواجه هستیم و همین امر، علاوه بر اینکه نامه‌های فهیمه را با دیگر نامه‌ها متمایز می‌کند، بر جذابیت اثر نیز می‌افزاید. 

شرط زوج دهه شصتی برای امام(ره)

غلامرضا و فهیمه به ترتیب در سال‌های 1339 و 1343 متولد شدند. سال 1358 بود که غلامرضا در رشته مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد؛ اما درس مانع از فعالیت‌های دیگر او به‌ویژه در آن سال‌ها و در کمک به هموطنان محروم نشد؛ آنجا که در سال 1359 و پیش از آغاز دفاع مقدس، در قالب جهاد سازندگی به برخی روستاها رفت و به یاری مردم پرداخت. غلامرضا با شروع جنگ هم شوق رفتن به جبهه‌ها را داشت که در نهایت در سال 1360 این آرزو محقق شد.

 تقدیر بر این بود تا غلامرضا و فهیمه در همان روزها با یکدیگر آشنا شوند. شب خواستگاری بود که فهیمه، شهادت غلامرضا را در خواب دید. این دو در فروردین ماه سال 1361 نزد امام(ره) رفتند تا ایشان، عقدشان را جاری کند؛ عقدی که البته یک شرط مهم از سوی عروس و داماد داشت: «به شرط آنکه برای شهادت ما دعا کنید و شفاعتمان را در آخرت بپذیرید.»

حلقه متفاوت

شروط از سوی عاقد مورد پذیرش قرار گرفت و خطبه عقد جاری شد. آن دو پس از آن، دو حلقه به دست یکدیگر کردند که این عبارت روی آن حکّ شده بود: «تنها رهِ سعادت؛ ایمان، جهاد، شهادت.»

شهید غلامرضا صادق‌زاده در نهایت در ششم تیر 61 در خرمشهر به شهادت رسید. فهیمه تا یک‌سال پس از شهادت همسرش، لباس سفید پوشید و با همان لباس بر سر پیکر همسرش حاضر شد. از آنجا که شهید غلامرضا صراحتاً وصیت کرده بود که فهیمه پس از شهادت او، مجرد نماند، فهیمه به خواستگاری علیرضا، برادر دیگر غلامرضا، پاسخ مثبت داد. بخشی از نامه‌های خانم بابائیان‌پور در کتاب حاضر به نامه‌هایی اختصاص دارد که به غلامرضا نوشته است. 

نامه‌های خواندنی فهیمه

خانم بابائیان‌پور سرانجام در سال 1367 در حالی که از زیارت حضرت معصومه(س) بازمی‌گشت، در یک سانحه تصادف از دنیا رفت. کتاب «نامه‌های فهیمه» از زمان انتشار تاکنون، همواره به عنوان یکی از متفاوت‌ترین و جذاب‌ترین آثار مستند در حوزه دفاع مقدس مورد اقبال مخاطبان قرار گرفته است. بسیاری از مخاطبان، تفاوت نوع نگاه نویسنده این نامه‌ها را دلیل اصلی جذابیت کتاب می‌دانند. نامه زیر یکی از نامه‌های فهیمه است که به مناسبت سالروز تولد همسرش نوشته شده است:

«به نام آن که خالقمان بود... و پیوند دهنده‌مان در قلب‌ها. و جهت دهنده‌مان در هدف‌ها. غلام رضا، همسر رزمنده، مهربان و عزیز و دوست داشتنی من! روز تولد، تذکری است برای انسان؛ تذکری تکان دهنده؛ باشد که هر زمان همانند این روز برایمان بیدارباشی باشد! 21 سال، به بیانی دیگر 7665 روز و به زبانی دیگر، 183960 ساعت و یا 11037600 دقیقه و از همه بالاتر و چشم گیرتر، 662256000 ثانیه گذشت و گذشت؛ اما جای شُکرش باقی است که لااقل حدود دو سال خالصانه و صادقانه در راه او، او که تو را آفرید و او که پناه بی پناهان و یاور تنهاماندگان است، قدم نهادی.

غلام رضای من، صادق و خالص عزیز من! بدان این یگانه همسرت، آنکه به خاطر رضای خدا، رضا را انتخاب کرد، هم می‌خواهد که تو به آن راه خدا بروی. پیروزی را تک‌تیرها و رگبارهای شما، خون دوستان شما، خاک گلگون سرزمینتان، بشارت می‌دهد و شما پیروزید، چه بکُشید و چه کشته شوید.  می‌دانم حتی اگر در این راه به آرزویت - که شهادت است – نرسی؛ تو خالص شدی و تو در گروه صالحین قرار گرفتی و این دیگر با خداست؛ خدایی که همیشه از او می خواهم تو آن گونه شوی که او می‌خواهد.

فهیم، همسرت؛ آن که می‌خواهد با شما در کنارتان به سوی مقصودتان رَوَد.»

در کتاب «نامه‌های فهیمه» وصیت نامه‌‌ای از فهیمه نیز به چاپ رسیده که او در سن نوزده سالگی نوشته است. همچنین تعدادی از دستنوشته ها کلیشه شده و چند فریم عکس نیز به انتهای کتاب ضمیمه شده است.