09 فروردين 1403 / ۱۸ رمضان ۱۴۴۵
شناسه خبر : 97473
یکشنبه 02 بهمن 1401 , 11:40
یکشنبه 02 بهمن 1401 , 11:40
پربیننده های امروز
مقاله و یادداشت
دلنوشته ای برای برادرم حمزه
رمضان مرتضی آخوندی
گلزار شهدای تبریز قدم میزدم...
سید علیرضا آلداود
پاک بودن دامان نظام از تخلفات برخی نامزدان و منتخبان
امانالله دهقان فرد
تعاون و اقتصاد جمهوری اسلامی
محسن ناطق
کفّار افرادى بىتفاوت و بهانهگیر هستند!
احمدرضا بهمنیار
متن ها و مکث ها
سید مهدی حسینی
نگاهی به معایب و محاسن تک فرزندی و چند فرزندی
سعیده نام آور
بهارِ دوستی، خانه ای درخورد دیجیتالیسم
سید مهدی حسینی
نکاتی پیرامون قبل و بعد از انتخابات
امانالله دهقان فرد
بازگشت قدرت به صحن منَشاء تحولات بزرگ
سیدمحمدرضا میرشمسی
منافع ملی، بزرگی و مجازی سازی
سید مهدی حسینی
ادبیات ایثار و شهادت
عیدانه ای برای مجاهدان بی مثال وطن
شهیدگمنام
مثل شهدا
مجتبی رحماندوست
قهرمان را باید مثل یک قهرمان تشییع کرد!
زهرا خراسانی
گزارش و گفت و گو
مینشیند تا پیشانیاش را ببوسد...
10 سال تمام، وقتی که صبحها محمدرضا میرفت سر کار، مادر پیشانیاش را میبوسید. عصر حیاط را آب و جارو میکرد. مینشست لب ایوان تا برگردد
چند سال است که مادرش پیشانی اش را نبوسیده، اما هنوز با قامت خمیده و چشمهای کمسویش صحن حیاط را آب و جارو میکند و مینشیند لب ایوان. چشم به راه میکشد و آستانه در را رصد میکند.تا پسرش محمدرضا بیات از در وارد شود و کنار حوض بنشیند. تا او پیشانیاش را ببوسد.
موضوع؛ شهید محمدرضا بیات
الف. م
منبع: کیهان
نظری بگذارید
بدون ویرایش از شما
آخرین اخبار
زنگ خاطره
روایتی از نماز خونآلود یک رزمنده امدادگر
عبدالحسین قاهری
مثل گندم درویمان کردند
علی کرمی
روایتی از فوتبال پیرمردها مقابل دشمن بعثی
محمدعلی نوریان
معرفی کتاب