تعجب مهاجرانی از هم‌آوایی اصلاح‌طلبان با اسرائیل و اپوزیسیون

رویکرد مبتذل و دشمن‌وار برخی محافل اصلاح‌طلب نسبت به توافق ایران و عربستان، صدای وزیر ارشاد دولت اصلاحات را درآورد.

مهاجرانی در جریان فتنه شکست خورده سبز (سال 1388) ریاست «اتاق فکر جنبش سبز در خارج از کشور» را در لندن برعهده داشت، در یادداشتی که از سوی روزنامه اطلاعات منتشر شده، می‌نویسد: «گرچه اخبار مربوط به مسمومیّت فرزندان ایران به‌ویژه در مدارس دخترانه کام‌ها را تلخ کرده بود، و آشوب‌طلبان دورخیز کرده بودند تا آب رفته را به جوی برگردانند و موج مرده انقلاب ژینا! را با تنفس مصنوعی و پلاستیکی زنده کنند. با سفر گروسی به ایران و نشانه‌ها و آثار مثبت سفر، از جمله عدم انتشار بیانیه شورای حکام، که فضای مناسب و مثبتی ایجاد کرده بود؛ ناگاه خبر درجه اول تجدید روابط عربستان و ایران، بعد از اجلاس سه جانبه در پکن، مثل بمب در ایران و منطقه بلکه جهان صدا کرد! خبر آن چنان حائز اهمیت بوده است که اتحادیه اروپا بیانیه داد، آمریکا نتوانست موضوع را نادیده بگیرد، موج مثبت فراگیری در کشورهای اسلامی و عربی و در میان مفسران و تحلیل‌گران منطقه برخاست و همه از آثار و عوارض مثبت و تعیین‌کننده بازسازی روابط ایران و عربستان سخن گفتند، و اما یک امّای بزرگ!

یکم: اسرائیل نتوانست خشم خود را پنهان کند. نفتالی بنت، سیزدهمین نخست‌وزیر سابفتنه 88ق اسرائیل که یک سال و ۱۷ روز نخست‌وزیری کرد، نتانیاهو را که لای در مانده است و این روزها احوال خوشی ندارد، شماتت و ملامت کرد، که تو نتوانستی مانع این پیروزی بزرگ ایران بشوی!

دوم: عناصر برانداز هم از بُهت خبر یا به کما رفتند و به چشم خود دیدند، همان سمت درست تاریخ که تکیه داده بودند، لرزان است و دارد تاریخ مصرفشان در شنزارهای عربستان فرو می‌رود و گم می‌شود! مع‌الوصف شروع کرده‌اند به نکته‌گیری که بله شما که می‌گفتید، عربستان کذا، پس این آخرین جام زهرتان است که زهرمار می‌کنید! گفت، خدا از دلتان خبر دارد که چگونه مثل سیر و سرکه می‌جوشد و با سیلی رخساره را سرخ می‌کنید.

سوم:‌ غریب‌تر از اسرائیل و براندازان، افرادی در درون ایران هستند که شروع کردند به نکته‌گیری و ملا لغتی یا ملا نُقَطی بازی که: «برقراری روابط ایران و عربستان خارج از چارچوب دولت انجام شد!» شما که مدام می‌گفتید و می‌گویید: «دولت یک دست است و دیگر بین دولت و خارج دولت فاصله‌ای نیست.» افزون بر آن مگر رئیس‌جمهور، رئیس شورای عالی امنیت نیست، اگر دبیر شورای عالی امنیت، مذاکرات برقراری روابط را در پکن هدایت کرد، معنی‌اش این است که دولت در حاشیه مانده است؟ مگر این مذاکرات منفک از مذاکرات در عراق و عمان بوده است؟ آقای محترم دیگری فرموده‌اند: «چین ملحد است! چرا بایست بین دو کشور اسلامی چین واسطه شود!» این نکته‌گیری‌ها، به قول قدما، ملا نقطی یا ملا لغتی بازی است. بایست به مصلحت نظام و ایران و ملت ایران و به افق‌های روشن آینده نگاه کرد. هر گام مثبت را بایست با سماحت و تحسین، تشویق کرد، تا فضای جامعه به سوی تعادل و آرامش در حوزه‌های مختلف گرایش یابد. می‌گویند روزی ملا نقطی از یکی پرسید: «قورمه را با قاف می‌نویسند و یا با غین؟» آن فرد که نکته‌دان بود، گفت: «اخوی، با گوشت تازه بره می‌نویسند!» اکنون می‌بایست دولت و رئیس‌جمهور و دبیر شورای عالی امنیت ملی را تشویق کرد و با روی باز از این ابتکار تقدیر. نه اینکه پرونده‌های کینه‌های کهنه را زنده و احقاد قدیمی را تازه کرد، که یادتان است، کیهان چی تیتر زده بود؟ یادتان است فلانی چه گفت؟ یادتان است در سخنان امام یا رهبری این جمله بود؟ این رویکرد، رویکرد کسانی است که نمی‌خواهند بپذیرند که می‌بایست با نگاه به افق‌های روشن آینده، و نگاه به مصالح ملی، از نکته‌گیری بپرهیزند».