سه شنبه 08 فروردين 1402 , 11:30
اما و اگرهای سیاست حمایت از خودرو سازان
این شائبه به قطعیت می‌رسد که نظام پولی و اقتصادی و نظارتی متاثر از خواست و اراده سرمایه‌داران بی‌تعهد خود محوری هستند که منافع خود را بر منافع ملی ترجیح داده و می‌دهند.
فاش نیوز - چرا متولیان امر در این سال‌ها نتوانستند یا نخواستند دو خودرو ساز داخلی (سایپا و ایران‌خودرو) را به راه راست هدایت کنند؟
پاسخ به این سئوال ساده است و از پیچیدگی خاصی برخوردار نیست و صد البته در این مورد جرثومه‌هایی که خون ملت را در شیشه کرده اند مقصر هستند؛ اما در کنار آن، متولیان و مسئولان اقتصادی و پولی کشور هم مقصراند و شاید با توجیه هایی همراه آنها باشند.
اما این سئوال پیش می آید که چرا دستگاه عریض و طویل بانک مرکزی و وزارت اقتصاد تاکنون نتوانسته اند ارز را از بیراهه به راه اصلی بیاورند؟ چرا متولیان امر در این سال‌ها نتوانسته و یا نخواسته اند دو خودروساز انحصارگر (سایپا و ایران‌خودرو) را به راه راست هدایت کنند؟ چرا هر سال کیفیت محصولات کاهش و قیمت ها بی‌حساب و کتاب افزایش یافته است و صدالبته به هیچ نهاد نظارتی پاسخگو نیستند و کسی نمی تواند آنها را پاسخگو کند؟
در این خصوص به هیچ وجه من الوجوه قبول نداریم که عدم کیفیت خودرو تولید داخل به تحریم‌ها ربط دارد. چرا که ما دارای کشوری هستیم که فولاد و آلیاژ و مس، پتروشیمی، جوانان و متخصصان متعهد خوش‌ذوق و دانش بنیان را دارد؛ هر چند که قبل از انقلاب نیز خودروهای با کیفیتی مانند کادیلاک ایران، شورولت ایران، بیوک ایران، شورولت نوا، جیپ شهباز، جیپ آهو، سیمرغ، پیکان، رنو، ژیان در داخل مونتاژ می شد.
چرا بدنه و موتور خودروهای داخلی نسبت به قبل بی‌کیفیت‌تر شده است؟ غیر از این است که تولید کننده و سازنده می‌خواهد ارزان تولید کند ولی گران بفروشد. هر چند جان و مال مردم برایش اهمیتی ندارد؟
هموطنان ۵۰سال به بالا به خاطر دارند که به خودروهایی که بدنه کادیلاک ایران، شورولت ایران، شورولت نوا، سیمرغ، جیپ آهو، آریا، شاهین، همه در همین پارس خودرو و پیکان در ایران خودرو، ژیان و رنو۵ درسایپا تولید می شد.
آیا توجیهی برای بی‌کیفیتی بدنه و تعلیق خودروهای ساخت داخل وجود دارد؟ صدالبته که نمی‌تواند وجود داشته باشد. در مقابل چرا خودروی ال نود که ساخت داخل است کیفیت مطلوبی دارد؟ چون در آن زمان تحت نظارت و لیسانس رنو تولید می‌شد و نمی‌شد آن را سنبل و از سر باز کرد.
شورای رقابت، سازمان حمایت از تولید کننده و مصرف کننده، نهادهای نظارتی مربوطه، وزارت صمت و پلیس راهور، همگی در تولید خودروی با کیفیت یا بی‌کیفیت نقش موثری دارند. واقعا حریف چه کسانی نشدند و نمی‌شوند؟،چه نیروها و دست‌ها و لابی‌هایی قوی تر از نهادهای فوق الذکر هستند که تاکنون نتوانسته اند حقوق مسلم ملت را از خودروسازان مطالبه کنند؟
اینها همان سرمایه‌داران سرمایه خواراند که متاسفانه در همه جای کشور لابی‌های قوی دارند. این شائبه به قطعیت می‌رسد که نظام پولی و اقتصادی و نظارتی متاثر از خواست و اراده سرمایه‌داران بی‌تعهد خودمحور است که منافع خود را بر منافع ملی ترجیح می‌دهند. بر این اساس خودروسازی مشتی از خروار است.
کشاورزی در کشورمان نیز نمونه دیگری است که با وجود زمین‌های مستعد و کشاورزان زحمتکش، هنوز هم در تراز کشور و نظام نیست.
زمانی کارخانه عظیم تراکتورسازی در تبریز و هپکو را داشتیم و تراکتورها و قطعات و متعلقات کشاورزی به اقصی نقاط جهان صادر می‌شد. اگر به جای حمایت از خودروسازی، صنعت ماشین‌های کشاورزی تقویت و گسترش می‌یافت، هم در بعد کشاورزی رشد و توسعه داشتیم و هم در مواد غذایی به خودکفایی و صادرات می‌رسیدیم و مهاجرت به شهرها صورت نمی‌گرفت.
در این صورت مشاغل کاذب گسترش نمی‌یافت و اشتغال در حوزه کشاورزی و دامداری جمعیت کثیری را در بر می‌گرفت. در این صورت کشت و صنعت مغان دستخوش چپاول و نابودی نمی شد و نیشکر خوزستان بجای اینکه ده‌ها برابر گسترش یابد، درجا نمی زد.
سخن آخر اینکه حال که قرار است ارتباط با همسایگان وارد مرحله جدید و مبارکی شود. باید فرصت را از دست ندهیم و از این دستاورد مهم در جهت رشد و توسعه کشاورزی و صنایع وابسته بهره‌مند شویم؛ چرا که به صواب نزدیک است.
|| سیدرضا حسینی نژاد
