شناسه خبر : 98932
یکشنبه 06 فروردين 1402 , 13:30
اشتراک گذاری در :
عکس روز

مظلومیت نظام و برخی از عوامل آن؛

انقلاب فرزندانش را می خورد یا فرزندان انقلاب...!

خیلی باید اسف‌انگیز باشد؛ این که بنیاد و متولیان فرهنگی که داعیه فرهنگ ایثار و جهاد و شهادت دارند، از ظرفیت مادی و معنوی در اختیارشان به نیکوترین وجه استفاده ننموده و هنوز که حماسه سازان و مصادیق زنده و حی و حاضر انقلاب اسلامی و دفاع مقدس عمرشان به دنیاست...

فاش نیوز - مظلومیت نظام متاثر از عملکرد و رفتار و گفتار همه ماست. در همین مجلس انقلابی دو هفته قبل در موضوع تبدیل وضعیت ایثارگران دیدیم چه دیدگاه هایی درمورد ایثارگران وجود دارد. معلوم است که دراین حداقل۳۰سال اخیر، نه مجلس و نه دولت ها نتوانستند"امور ایثارگران"را مدیریت نموده و در مسیر مطلوب قرار دهند. به لحاظ علاقه ای که دارم اکثر جلسات علنی مجلس را از طریق رادیو و تلویزیون تعقیب می کنم؛ نطق ها را می شنوم. در بررسی مواد طرح ها و لوایح سخنان مخالف و موافق و چگونگی تصویب آنها را شنیدم، گاهی تعجب می کنم؛ گاهی هم دلگیر می شوم که دقایق مجلس چقدر ارزشمند است و هزینه‌بر؛ اما عده ای از نمایندگان این ارزش را درک نمی کنند.

خداوکیلی مجلس ما در هر دورانش روی پای حدود ۳۰ نماینده می چرخد و بقیه فقط صندلی ها را پرکرده اند و تعدادی هم علیرغم تذکرات رئیس مجلس یا هیئت رئیسه، اصلا نه توجه دارند و نه رای می دهند. بعضی مصوبات هم طوری تنظیم شده که یااصلا آیین نامه هایش به نگارش درنمی آید یا چنان همدیگر را نقض می کند که قابلیت اجرا ندارد. درقانون به اصطلاح جامع خدمت‌رسانی به ایثارگران نمونه هایش کم نیست. مجریان هم انگار یا اجازه اجرا ندارند یا اراده و انگیزه در آنها وجود ندارد، یا تنگ‌نظری بر آنها مستولی می گردد و در بهترین حالت، اهمیتی نمی دهند. مظلومیت نظام بعضا متاثر از نوع تفکر یکجانبه‌نگری و خودبینی و تنگ‌نظری خود ماها هم هست.

البته به لحاظ گذشت ۳۴سال از جنگ و دعوای همیشگی ایثارگران با مجریان و متولیان به خاطر اجرا نشدن مواد قانونی یا بد اجرا شدن یا ناقص اجرا شدن، یک فرهنگواره نامیمون از یک طرف در اذهان مسئولان نسبت به ایثارگران (حتی اگرخود مسئول و مسئولان هم از ایثارگران باشند) و همانطور در اذهان جامعه هدف نسبت به مسئولان و مجریان مربوطه، از طرف دیگر در اذهان مردم نهادینه گشته و یک دعوای چند جانبه گاها محسوس را جاری ساخته، که علتش در محلس و دولت، و معلولش جامعه هدف هستند.

خیلی باید اسف‌انگیز باشد؛ این که بنیاد و متولیان فرهنگی که داعیه فرهنگ ایثار و جهاد و شهادت دارند، از ظرفیت مادی و معنوی در اختیارشان به نیکوترین وجه استفاده ننموده و هنوز که حماسه سازان و مصادیق زنده و حی و حاضر انقلاب اسلامی و دفاع مقدس عمرشان به دنیاست از وجودشان برای نگارش تاریخ واقعی و حقیقی این رویداد مبارک یعنی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس نهایت استفاده را ننمایند؛ تا خدایی نکرده اغیار در صدد تحریف این مهم برنیایند و برخطوط فکری آیندگان تاثیر منفی بگذارند؛ که فردا دیر است!

نظام ظلم ستیز جمهوری اسلامی که هیمنه استکبار جهانی را در هم ریخته و اکنون مصادیق این درهم‌ریختگی و ازهم‌پاشیدگی را به وضوح در صحنه جهانی و معادلات منطقه ای شاهد هستیم، اما خودش مظلوم واقع می شود و ظلم در حقش از جانب همین هایی‌ست که عرض شد؛ مدیران و مسئولانی که در حداقل تراز انقلاب اسلامی نیستند، دلسوزان تنبل و زرنگ های فرصت طلب و مدعیان نادان، مدیران خنگ انقلابی‌نما و زرنگ های قبلا انقلابی و شاید هم ایثارگر که نه از راه شایستگی و تعهد و کار آمدی، بلکه با رابطه حزبی و گروهی و فامیلی و ستادهای انتخاباتی به مدیریت ها و مسئولیت هایی دست یافتند و طبیعی‌ست که کج‌روی کنند، و بعضا افراد ظاهرالصلاح شاید هم انقلابی واقعی و از خانواده ایثار و شهادت که مع‌الاسف در نیمه راه، گرفتار زرق و برق و اشرافیگری، آن هم از بیت المال شدند، اینها موجب مظلومیت نظام شده اند ومی شوند؛چرا؟ چون عملکردشان منفی‌ست موجب نارضایتی مردم می شوند و چون عناوین انقلابی و ایثارگری یا وابسته به ایثار و شهادت را یدک می کشند، نظر و ذهن مردم، خصوصا جوانان و نوجوانان را نسبت به مسئولان و نظام خراب می کنند. و در نهایت در داخل خانواده بزرگ ایثار و شهادت، دعوایی بین خودی هاست؛ جانباز درصدپایین با درصدبالا و بالعکس، رزمنده با جانباز و آزاده، و بنیاد با همه اینها. مثال معروفی که می گویند: «مهمان مهمان را نمی تواند ببیند و صاحبخانه هر دو را»، اینجا مصداق پیدا می کند.

گاهی مردم عادی که فکر می کنند اینهمه مواد و مصوباتی که برای ایثارگران صادر میشود واقعیت دارد و اجرا می گردد، معترضانه می گویند مگر همه ایران فقط ایثارگران هستند؟ این آتش از گور مسئولان و مجریانی برخاسته که در این چند دهه نتوانستند یا نخواستند مصوبات ایثارگران درست اجرا شود. در نتیجه دعوا در جامعه تسری پیدا نمود، و همان مثال: «داخلمان خودمان را کشته، بیرونمان مردم را»  واقعا برای جامعه ایثارگران صدق پیدا می کند. تنها راه پایان یافتن این دعوای اجرا نشدن مصوبات ایثارگران فقط یک صبر حدودا ده ساله را از مدیران و مسئولان حال و آینده می طلبد تا دیگر آزاده و جانبازی درقیدحیات نباشد. وگرنه ازاین تنوری که ما می بینیم، نانی برای جامعه هدف گرم نمی شود. اما برای مدیران و مسئولان از اول سود داشته و همچنان جاری و ساری‌ست.

خدا عاقبت ما را بخیر کند. به عاقبت مسئولان قبلی و کنونی و بعدی کاری نداریم!

|| سیدرضا حسینی نژاد

اینستاگرام
نمی دانم انقلاب خورنده است یا فرزندان انقلاب . اما شما بدانید یکی از فرزندان که می گوید خیلی انقلابی است و جان بازی کرده ، هست جگر منو با حرفهاش می خورد. حرفی را تکرار می کند که می داند ناراحت می شوم . ناچارم باهاش حرف بزنم . البته حرمتش هم برایم زیاد است . ولی آزار دهنده شده . کارهایی می کند سر در نمی آورم . چرا بچه های کوی انقلاب اینجوری شدند؟ کنایه می زند و گویا خوشحال است از سرنوشت ما. نمی گویم اوایل چقدر سرم داد می زد . من جوابش را نوشتم اما فاش نیوز چاپ نمی کند که ببیند. فرزند واقعی انقلاب و بزرگ شده کوچه اسلامی باید تا دقیقه آخر عمرش سرتق باشد. زیر دست شکنجه گران تاب و تحمل داشته باشد. پروفایلم نگاه کنید ببینید در چه شرایط سختی زندگی می کنم . اما هنوز سرپا هستم. یعنی این روزها زیاد می خورم زمین . اما بازم دست می زارم روی زانوی زخمی ام و یاعلی گویان از جا بلند می شوم . کمرم شکسته. توانم کم شده. .برخی از فرزندان انقلاب را باید تذکر انقلابی و اسلامی داد. نجابت فرزندان واقعی انقلاب حد و اندازه دارد . این اخلاق انقلابی نیست . همه باید برگردیم به اخلاق نخستین . روحیه های نخستین . آن وقت انقلاب صدمه نمی بیند .
پریشانیم اما هرگز پشیمان نیستیم!!

...گِله مندیم،انتقاد داریم و گاهی هم شکایت می کنیم البته از جنس امر به معروف و نهی از منکر که از واجبات است.
...اما با احدی بر سر ارزشهای دفاع مقدس، شهدا و حتی آنان که در عنفوان جوانی در مسند فرماندهی جنگ نشسته بودند تعارف و تسامح نداریم.
دفاع مقدس، منطقه عملیات،زمان و نحوه آن در روزگاری که قرار گرفتن در پشتیبانی جنگ هم دلِ شیر و ایمان قوی می طلبید را با معیار و خط کش های فعلی و نقد بر عملکرد فرماندهان حقیقتا جفایی بزرگ و نابخشودنی است.
...تحلیل یک عملیات در سال هایی که حتی سیم خاردار هم به ما نمی فروختند با معیارهای امروزی که جمهوری اسلامی ایران مهمترین قدرت موشکی منطقه و بلکه جهان است، از اساس نادرست و نادیده گرفتن، جانفشانی های رزمندگان جبهه های شرف و خون است.
تحلیل و تبیین جهت رفع نقاط ضعف و کسب تجربه نه تنها اشکالی بر آن وارد نیست بلکه موجبات ترقی و اصلاح امور را فراهم می کند اما وقتی عده ای مغرضانه فقط در پی محکوم کردن و قضاوت عملکرد یادگاران دفاع مقدس بر می آیند تا از این نمد کلاهی برای خود ببافند، قابل تحمل نیست زیرا نسل جنگ ندیده و مردم را نسبت به وقایع سالهای دفاع بدبین می کند و این پرسش را در اذهان جوانان ایجاد می کند که گویی، در طول زمان جنگ تمام امور بدون برنامه ریزی و با از دست رفتن جان های عزیز شهدا و سرمایه کشور همراه بوده و متاسفانه این هجمه های از پیش طراحی شده گاها موفق به ایجاد این نوع تفکر نسبت به جنگ و به ویژه فرماندهی آن شده است.
...چند سال پیش قائله و غوغای عده ای را در مورد کربلای ۴ دیدیم، که حقیقتا ظلم و جفای بزرگی در حق فرماندهان این عملیات بود و این هجمه های ناجوانمردانه تا حدود زیادی هم موثر واقع گردید و حتی از سوی آنانی که در سال های حماسه و خون شهامت آمدن تا اهواز را هم نداشتند، تائید گردید.
...در حالیکه برای پرداخت به یک مساله یا جریان و حتی یک عملیات بایستی تمامی جوانب، وضعیت فعلی، امکانات و نیروها و مسائل سیاسی زمان مورد نظر را بصورت همزمان مطالعه و در ترازوی سنجش قرار داد.
...این موضوع رسالت و وظیفه ما جاماندگان را دو چندان می کند تا واقعیات مکانی و زمان مورد سوال و انتقاد را برای منتقدین تبیین و روشن نماییم و تا آخرین نفس از ارزشهایی که خون همرزمان برای حفظ آن بر زمین جاری شد دفاعی منطقی، با دلایل، اسناد متقن و صبورانه به عمل آوریم.
...وقتی در محافل کوچک و مباحث جوانان شرکت می کنم، چنان اذهان برخی از جوانان مخدوش و مملو از اطلاعات نادرست است که وقتی حقایق را بازگو می نمایم با تعجب نگاه می کنند:
+ یعنی هیچ اجباری برای شرکت در عملیات نداشتید؟
+ واقعا میدان مین را با رفتن نفرات و دادن تلفات بالا خنثی نمی کردید؟
+ ماها واقعا نمی دانستیم که پس از فتح خرمشهر و درخواست آتش بس توسط صدام، هنوز بسیاری از مناطق مرزی در تصرف دشمن بوده است و صدام حرفی از صلح نزده و فقط قصد داشت تا با آتش بس موقت به تقویت بنیه دفاعی خود بپردازد
و ده ها نمی دانستیم دیگر...

شاید شما هم سوال کنید: چرا این همه کتاب، روایات و خاطرات چاپ شده را جهت تنویر افکار خود مطالعه نمی کنند؟
...اما حقیقت این است که با تمام تبلیغات سو دشمنان داخلی و خارجی، هنوز هم قشر جوان و نسل سوم و چهارم انقلاب، جانبازان و یادگاران دفاع مقدس را به عنوان یک مرجع مطمئن و صادق می شناسند و حتی آنانی که حالا مخالف محسوب می شوند، در عمل و گفتار جامعه بزرگ ایثار را ستایش نموده و احترام ویژه ای برایشان قائل می باشند.
...عزیزان جانباز، رزمنده و...بیاییم مکنونات قلبی، خاطرات و آنچه از دفاع مقدس در دل داریم را به هر شکلی که برایمان امکان دارد به نسل های بعد منتقل نماییم، حتی یک خاطره کوتاه که از نظر ما چندان اهمیت بازگویی ندارد می تواند به یک سوال، شبهه و انتقاد پاسخ دهد.
نگذاریم این گنجینه های ارزشمند خاطرتمان با مرگمان دفن شود؛ این رسالت بزرگ ما جاماندگان است تا زینب وار عمل کنیم.
والسلام و علی من اتبع الهدی
نظری بگذارید
نام خود را وارد نمایید
متن نظر را وارد نمایید
مقدار صحیح است
مقدار صحیح وارد کنید
بدون ویرایش از شما
آخرین اخبار
تبلیغ کانال فاش در ایتابنر بیمه دیفتح‌الفتوحصندوق همیاریخبرنگار افتخاری فاش نیوز شویدمشاوره و مشاوره تغذیه ویژه ایثارگرانسایت جمعیت جانبازان انقلاب اسلامیانتشارات حدیث قلماساسنامه انجمن جانبازان نخاعیlogo-samandehi