یکشنبه 06 فروردين 1402 , 11:16
عیدانه، میراثِ ملی و معنوی در میدان فرهنگ
دانش آموزان علیرغم گریزناپذیری از زباله های اطلاعاتی؛ یاد می گیرند که چرا و چگونه باید از حجم بالای این بمباران و منطق درونی آن سر در بیاورند و در تله ی خطرناک توهم دانایی نیافتند!
فاش نیوز- با اهداء صمیمانه ترین تبریکات به مخاطبان بسیار فهیم و آگاه و متولیان پرتلاش سایت وزین فاش نیوز؛ علیرغم اندکی طولانی شدن مطلب مستدعی است تا آخر بخوانید:
عید باستانی نوروز و ماه مبارک رمضان اولین آموزگاران برای بهداشت جسم و پاکیِ روح بشمار می روند. شاکله ی رفتاری مبتنی بر این سیرِ تفکر، والاییِ سرشتِ یک ملت بزرگ را در باشکوه ترین شکلِ قابل تصور! با ابدیت پیوند زده است.
این دو ارثیه ی هویت ساز که از اجزای اصلیِ بدنه ی اندیشه ی سیاسی در ایران و اسلام هستند! اکنون در معرض توفان امر دیجیتال و گردباد نابسامانی اقتصادی واقع شده اند!
هم زمانی دو بالِ پروازِ شادمانگیِ معقول و مشروع! فرصتی مغتنم برای تأمل در نقاط قوت هویت ساز یعنی:
- اعتماد به باورهای پایدار؛
- حد و مرزِ «جغرا فیای تخیلی(1)»؛
را برای مشتاقان کاوش درمشکلات و مسائل روز نیز فراهم کرده است.
در این نوشتار می کوشیم به ارثیه ی ملی و نیز «شعائر مذهبی(با خوانش هابز)» نگاه کنیم. انگیزه ی این کلیک فرسایی! مشاهده ی مشق شبِ عید سوداگران بازار اندیشه است.
مفروض است:
در یک املاء پر غلط از روی « لویاتان هابز» و انشایی بی نتیجه؛ رسانه های آن ور آب که:
اولا: گرایش به تعریفی متفاوت از میراث ملی و معنوی دارند؛
ثانیا: در خیال خام خود! راه اندازی جنگ محدود داخلی را می پرورانند؛
با یک نمره ی صفر کله گنده ی دیگر در لحظه ی تحویل سال! رفوزه شدند. البته امیدشان به جبران در فاصله ی سه ماهه ی بعد از عید فطر تا فرا رسیدن ماه محرم است!
اما در رویکرد پیچیده ی برانگیختنِ "مردم علیه مردم" بر محور پوشش در اعتدال بهاری! و در تابستان داغ؛ «سرشان به سنگ خورده و خواهد خورد.»
از نگاه «هابز» «وقوع جنگ داخلی به این معنی است که قانون اساسی نتوانسته از آن پیشگیری کند و از این رو با شکست مواجه شده است.(2)»
فرضیه
الف: عمل بر مبنای آموزه های اینترنت و های- تِک (تکنولوژی پیچیده و پیشرفته و سطح بالا) از 2024 به بعد، پیامدهای اجتماعیِ پیچیده تری خواهد داشت!
ب: رفیق گرمابه وگلستان نوجوانان و جوانان! اوقات فراغتشان را پُر می کند ولی این خاله خرسه هرگز قابل اعتماد نخواهد شد.
ج: معنا و مفهوم دیوارنگاره ی در حال رسم بر روی دیوارِ سکوت! مدافعان حریم و حیا و ادب و احکام را دچار سرگشتگی و اضطراب خواهدکرد.
واکاوی تأثیر اثیری سلطه ی اینترنت بر زندگی روزمره و افول تدریجی «سه گوهر جاودان/ دین،عقل، آزادی(3)» مستلزم ملاحظات بسیار است. ...
بشر با ابداع کلام ( نام ها و اوصاف و پیوند میان آنها ) و ثبت افکار؛ بخشی از شیوه ی زندگانی در جهان باستان را تا امروز ادامه داد.
«نخستین سازنده ی کلام؛ خود خداوند بود که به آدم[ع] آموزش داد تا موجوداتی را که خود در نظر او ظاهر کرده بود نامگذاری کند. (لویاتان،ص89)»
دو گنجینه ی ابدیِ اندیشه (عید نوروز/ ماه مبارک رمضان) وکارویژه ی هردو ازحیثِ:
- وحدت؛
- آرامش روان؛
- خاطره ی جمعی؛
و خانه تکانی و نونوار کردن جسم و جان، نیاز به واژگان معیار برای فهم دارند!
ایرانیان به این مخازن اسرارکه حاوی نقشه ی راه؛ برای سامان اجتماعی و راهنمای راستی و درستی بوده اند عشق می ورزند و دوستشان دارند!
اما بازی روزگار کنونی انگار جوری دیگر چیده شده است. ...
طراحان این بازی؛ نسل جدید را در آغاز راهی قرار داده اند که ویژگی اصلی آن مشکلِ تقدس زدایی و شالوده شکنی و مسئله ی دورشدن از ساحل آرام سنت است. از کنار این طرح پر سر و صدا و پر آب و تاب نباید بی خبر گذشت!
حل این مسئله نیاز به آموزش و پرورش دارد. ...
به لحاظ نظری ابتدا باید تفاوت بین دو مفهوم بنیادین یعنی:
- مسئله؛
- مشکلِ هویتی؛
را نشان داد. به عنوان مثال:
مشکلِ خویش بر پیر مغان بردم دوش
که به تأیید نظر حل معما می کرد
مشکل برِ پیرِ مغان بردن، یعنی اینکه؛ راه حلِ جامع برای ابعادِ متنوع آن پیدا نشده و نیاز به منابع جامع و کامل دارد! اما در مورد "مسئله" به قول اهل ریاضی، راه حل و پاسخ های دست یافتنی دارد و نیاز به اینجا و آنجا بردن و رو انداختن به این و آن ندارد.
فرهنگ عمید "شعائر" را اموری مذهبی یا ملی،علامت ها، نشانه ها و...؛ معنا کرده است. امر دیجیتال می کوشد در استانداردی دو گانه، هر مشکل و مسئله ی اقتصادی را به پای شعائر مذهبی بنویسد!
اما تأثیر معنادار مسئله ی اقتصاد بر واجبات دینی و نیز آداب و رسوم به ارث رسیده از جهان باستان! هرچه که باشد حداقل بخش مهمی از آن زیر سر ماهیت و تأثیر فضای مجازی نیست.
هرچند پیاز داغ تأثیر نوسانات این گرد باد و طوفان! بر زندگی روزمره؛ آن قدر زیاد شده، که عنقریب دوره ای از تاریخ که"پیاز و تَره" نیز بسان آتش و ستاره و گوساله، پرستش می شدند! را بازآفرینی خواهد کرد. ...
به همین دلیل نقش نظام تعلیم و تربیت که بدون اغراق، هر چه خوبان همه دارند را تنها دارد! بسیار مهم است.
ولی به دلایل قابل بحث! به نظر می رسد بخشی از نسل جدید بدلیل برخی چاله چوله های موجود در آن به سیاه چاله ی شبکه های اجتماعی افتاده اند!
همواره عید نوروز و ماه مبارک رمضان، زمینه سازِ معنابخشی به مفاهیم حیات طیبه، زندگی فضیلت مندانه ی مبتنی بر آب و آبادانی و بانگ مسلمانی... می باشند.
با این وجود، هدف از تأکید بر خلاء کلیدی و نشان دادن حفره های آشکار، حتی در این ایّام! اشاره ی سخنگوی وجدان ایرانی است:
گفت پیغمبر که نفحت های حق
اندرین ایّام می آرد سَبق
گوش و هُش دارید این اوقات را
در ربایید چنین نفحات را
بیش از سی سال از تولد طفلی که مادرِ دَهر در بیست قَرنِگی! (نیمه های 1990) در کلبه ی الکترونیک به دنیا آورد می گذرد؛ نام این نورسیده را تکنیک دیجی! گذاشتند. ...
این شازده؛ علاقه ی عجیب به تقلیل تدریجیِ جهان بینی دینی به ایدئولوژی داشت؛ و «بس که بودآن پسره خیره و بد/ همه از او بدشان می آمد» که بحثش مُفصّل است!
اما باید اشاره کرد که به قول «مانهایم» نتیجه ی «سستیِ پایه های عمل وحدت یافته ی جمعی، درهم شکستن ساختار اجتماعی است،[و] دورکیم آن را آنومی(هنجار گیسختگی/خلاء یا پوچی اجتماعی) نامیده است.(4)» ...
برخی از دلایل هراس از آنومی عبارتند از:
- فراوان شدن بزهکاری و بی نظمی؛
- از دست رفتن معنی و مفهوم بیشتر فعالیت های زندگانی!
و تأثیر معنادار بر شعائر دینی و منابع خاطره ساز و در نهایت کوچ آرامش روان از کانون گرم خانواده است.
البته این پوچی و نا هنجاری مهمترین آثار نگرشِ غیرِ علمی! به امر سیاست نیز ارزیابی می شود!
«هابز» که «به خواست های تهیدستان عطوفت داشت» با اشاره به علمِ مبتنی بر اصولِ «یقینی و روشنی» و تأکید بر تکالیف فرمانروایان و اتباع! گذرگاهی ساخت که «بدنه ی اصلی اندیشه ی سیاسی در آن جریان پیدا کرد.»...
تحرکات اخیر و دسیسه ی جدید شعاردادن در لحظه ی سال تحویل، نشان از آشوب و بلوای جدید دارد.
"« به نظر هابز، پرهیز از جنگ داخلی هدف اصلی دانش سیاسی است؛ سود این دانش را نه برحسبِ آسایشِ حاصل از دانستن آن، بلکه بر حسبِ مصیبت های ندانستن این دانش باید سنجید.
جنگ داخلی سرچشمه ی کشت و کشتار، تنهایی و انزوا و از دست رفتن همه چیز است و همه ی مصیبت ها از آن بر می خیزند.( لویاتان،ص 16)»"
پیامد این ندانستن؛ جابجایی احتمالی نظام اعتقادی مبتنی بر هنجارها و ارزش ها با نظام اعتقادی نوپدید است. ...
تغییر در چشم اندازها و تحول در معانی! و بی اعتنایی به رویداد های پیشین بدور از عقلانیت سیاسی است. در همین راستا باید گفت که:
"«اگر از رنج های دوران گذشته هیچ استفاده ای نشود، جهان باید همیشه در دوران طفولیت دانش باقی بماند!(5)»"
مصیبت های ندانستن؛ در عرصه ی تعلیم و تربیت؛ پر مخاطره تر است.
به عنوان مثال بی اعتنایی و غفلت از برنامه ریزی برای آینده ی نوزادان نازنینی که در این نوروز و هنگام نگارش این مطلب متولد شده اند! و هفت سال دیگر( 1409) پای در کلاس اول ابتدایی خواهند گذاشت؛ فاجعه بار خواهد بود!!!
به راستی که آیا شکوفایی و توانمندی نورسیده ها در فردای زندگانی به موازات بزرگتر شدن بسیار پر شتاب تکنیک دیجی! در دستور کار متولیان امور فرهنگی قراردارد یا نه! الله واعلم.
حاصل جمع و تفریق و ضرب و تقسیم فرایند کوچ تعلیم و تربیت به فضای مجازی با سیاست بازی رنگارنگ!
نتیجه اش می شود:
"قرار گرفتن میدان فرهنگ در اختیار بازار دسیسه ی تبلیغات اغواگر و ابزارِ کمک آموزشی"
اکنون نشانه های تأثیر این دسیسه در کوچه و خیابان در حال پدیدار شدن است؛ و نیاز به اعتمادسازی و ترسیم هوشمندانه ی نقشه ی راه ورود به «جغرافیای خیال» و خصال خویشتن! بیشتر احساس می شود!
بنا بر قاعده ی عقلی، هر معمار درستکاری «ساختمانش را پیش از آنکه در واقعیت بنا کند، در تخیل بالا می برد.(6)»
اتفاقا امروز که سیل اطلاعات در رودخانه ی پهن گوشی های کم عمق و باریک اما هوشمند! جاری است، مطابق با اصل سی اُم از میثاق ملی! از دولت و آموزش و پرورش انتظار بیشتری می رود.
نوروز باستانی و ماه مبارک رمضان؛ ظرفیتی بی بدیل برای رسوخ در اذهانِ ملل! را نیز در میدان فرهنگ ایرانی و اسلامی فراهم کرده اند.
اساسا «آنچه را که هماهنگ با عقل است هر انسان بی تعصبی می پذیرد و فرا می گیرد.» زیرا گرایش به سرشت والا « موهبتی بُوَد نه آموختنی!» و فراتر از خط و مشی سیاسی و مهارت دیپلماسی و آداب کنسولی است. ...
به قول «میلتون»:
« اندیشه ای که دلی راست و پاک را از هر پرستشگاهی گرامی تر دارد؛ [می تواند] در این راه آموزگار باشد و درستیِ راهِ خداوند را به آدمیان بنمایاند! (7)»
در همین زمینه «ضرب المثلی که اخیرا از آن استفاده ی نادرست شده، می گوید حکمت نه از خواندن کتاب ها بلکه از مطالعه [در حالِ] آدمیان به دست می آید.»...
« از کربلا شِنُفته ای، ای دل! حکایتی/هرگز به دیده نیست شباهت شنفته را»
نوع رفتارِ «خشونت آمیز، وحشی گرانه و خونبار» که تحت تأثیر گفتار اغوا کننده ی سوداگران بازار اندیشه در اغتشاش اخیر از تعدادی کمتر از انگشتان دست از بچه های همین کشور! سَرزد و این دُرُشتی! یکی دیگر از مصیبت های ندانستن با خوانش «هابز» است.
ابعاد این خسارت زمانی بیشتر نمایان می شود که به هزینه های فرانجومی برای حفاظت از شعائر مذهبی توجه شود:
جانبازان بستری در آسایشگاه حضرت امام(ره) به یاد دارند که چگونه اصابت ترکش خمپاره ی دشمنِ دون به بخشِ "هیپوکامپِ Hippocampus" سَرِ دوستان عزیز جانباز محمدرضا بلالی و "شهید ابوالفضل صادقی" در میدان غیرت و رزم برای حیثیت و شرف و حفاظت از شعائر! حتی خاطرات شیرین مدرسه را از یاد آنها برده بود ...
لحظه ی سال تحویل نیز معلوم شد که در جنگ بی امان فرهنگی جاری؛ اصابت تکانه های فضای مجازی! به حافظه ی برخی از دوستانِ تکنیک دیجی! حتی شعر زیبای «عباس یمینی شریف /دست به دست هم دهیم به مهر...» را از یاد بعضی از آنها برده است. ...
پر واضح است که"خلاء کلیدی و حفره ی آشکار و موجود در محتوی کتاب های درسی حتی نیازهای ابتدایی را پاسخ نداده است."
بنا بر باور «هابز یعنی چهره ی جدل برانگیز فکر سیاسی» «آدمیان به چیزی که میل دارند عشق نیز می ورزند...؛ عشقی که از تفکر در باره ی گذشته بدست آمده باشد، عیش است.»
هر چند امروز مسئله ی اقتصاد (یعنی مهمترین آفتِ تعیُش و ترقُص حلال!) باعث شد تا «یاران فراموش کردند عشق» اما "فرزندان رمضان" قادر به حل عزتمندانه ی مشکل هستند!
تعبیر هابزیِ پول به مثابه ابزار خونرسانی؛ و نظارت دین محورانه! بر ورود و خروج آن به خزانه؛ نیز چهارچوب تحلیلی و قابلیت تبیینی و نظریِ بی نظیری در اختیارشان قرار می دهد. ...
چرا که به گواهی تاریخ، وقتی اروپائیان در «سرزمین وحشت ها و دنیای دوزخی، تاریک ترین و تنبلترین روزگار» را می گذراندند! تمدن اسلامی می درخشید.
نتیجه گیری
فرهنگ و ادب فارسی در طول قرون متمادی با زمینه سازی مناسب برای همگرایی میراثِ ملی و معنوی! در عرصه ی بی نظیر نظم و نثر و سخنوری و اسطوره سازی و هنر و شعر و داستان و ...؛ این رایحه ی مشام پرور را در جهان پراکنده اند!
هر کسی از هر صنف و طبقه (امیر و وزیر، لشگری و کشوری، آخرت گرا و دنیا طلب و...) که از این الگو آگاه شده؛ شیفته ی زیبایی آن گردیده است.
رفتاری از این دست و با این ظرفیت در هیچ تمدن دیگری در جهان وجود ندارد!
البته رفاقت بچه های ایران که برخی به اصطلاح حتی شیطان را درس می دادند! با تکنیک دیجی؛ از ذهن آنها "دائرة المعارف کامل" (و در مواردی غیر قابل اعتماد) ساخت، و رودست خوردند.
این ذغالِ خوب و رفیق بد! از رهگذر سَر بارِ اطلاعات؛ افق هایی وسوسه انگیز به روی آنها گشود و در نتیجه فرصت بروز نبوغ و آزمایشگریِ خصال خویشتن! را از ایشان ربود.
بدیهی است که آگاهیِ فاقد مزیّت و ثمره! قادر نیست به سؤالات اساسی و اولیه ی نوجوانان و جوانان پاسخ گوید.
بنا براین، بیم آن می رود که نسل وب با گوش سپردن به نغمه ای که «سَرِ سرودنِ ماجراهای ناگفته مانده در عالَم نثر و نظم» را دارد! در جنگل الکترونیک «طعمه ی خرس» شود. ...
تا دیر نشده برای «تحولاتِ در راه » باید چاره ای اندیشید؛ در غیر این صورت، تصویر در حال رسم از افولِ سه گوهرِ جاودان (دین، عقل، آزادی) بر روی دیوار سکوت! در آینده؛ پر اضطراب تر خواهد شد. ...
موضوع بسیار پیچیده تر از این حرف ها است؛ یک راهکار، آموزش تفکر انتقادی به دانش آموزان (سرمایه های اجتماعی/ آینده سازان) از همان ابتدا و «دست برداشتن مدارس از وارد کردن اطلاعات بیشتر در حلقوم کودکان(8)» است.
در این صورت:
دانش آموزان علیرغم گریزناپذیری از زباله های اطلاعاتی؛ یاد می گیرند که چرا و چگونه باید از حجم بالای این بمباران و منطق درونی آن سر در بیاورند و در تله ی خطرناک توهم دانایی (که درک رمز و راز فضای مجازی را غیر ممکن می سازد) نیافتند!
شایسته ی یادآوری است که از نگاه پژوهشگران آزاداندیش که با دیده ی علت شکاف و واقع بین به این مسائل می نگرند منافع آمریکا در کفه ی ترازوی سنجش سنگین تر است! چرا که هیچ کشوری مانند آن برای بازی دادن ذهن دیگران عمل نمی کند.
این کشور با هدف ایجاد تغییر و تحول در «عوامل همبستگی و استمرار نظام اجتماعی/ ارزش ها و هنجارها و نهادها و نقش ها(9)» تکنیک دیجی را مأمور «هزینه کردنِ میلیون ها دلار برای گسترش آزادی در اینترنت(10)» کرده است.
شکستن تُنگِ زیبای بلورینِ فرهنگی کهن! در اغتشاش پائیزی توسط این "گاوِ گردن کلفت!" و قشقرق سوداگران بازار اندیشه در رسانه های آن ور آب برای چهارشنبه سوری! جلوه ای از هزینه های دلاری بود.
معروف است:
مگسی در یک مغازه ی چینی فروشی خودش را به در و دیوار می زد تا چیزی را بشکند، نمی توانست؛ فکر بهتری کرد!
"«یک گاو گردن کلفت در این مغازه ایستاده است، و اگرمگس بتواند با وِزوِز دَمِ گوش گاو خُلقش را تنگ کند، احتمالش هست که گاو در تکاپو برای کشتن مگس، خودش بزند و همه چیز مغازه را خرد کند.»"
قدرت اندیشه ی هابز را می توان با نگاه بسیار نافذ او به سیاست و جامعه دید؛ برخی از جنبه های خردورزانه از نظریه ی «نخستین کسی که از ترس جان خویش از انگلستان گریخت،» به کار این سوداگران برج عاج نشین نیز می آید! و مطالبی از حوزه ی اندیشه را به یاد آنها می آورد که شاید به درد امروز و فردایشان بخورد!!!
ولی بعید است دَمِ گرم این روحانی زاده در آهن سردِ سوداگران گریخته از مردم! اثر کند زیرا:
با نفی ایده ی "شاه/ ظِل الله" « اعلیحضرت! و هواداران سلطنت را از حق الهی و عرفیِ پادشاه محروم می سازد و این وجاهت و مشروعیت را ناروا می داند!»...
بجای سخن آخر
هابز با بررسی زمینه ی تکلیف سیاسی و دینی؛ و تفسیری استادانه به یافته هایی تأمل برانگیز برای توضیح و توجیه امر اطاعت! دست یافته بود:
«شعائر مذهبی مانند قرص های اثر بخش برای یک بیمار است که اگر به طور کامل خورده شوند، شفابخش خواهند بود، ولی اگر ناقص خورده شوند، قسمت اعظم آن بدون هیچ تغییری در حال بیمار دفع خواهند شد... (11)
با این حال نباید عقل را انکار کرد، زیرا توانایی است که خداوند قرار داده تا زمان باز گشت منجی مقدس بدان وسیله امور را بگذرانیم و در جستجوی عدالت، صلح و دین راستین بکارش ببریم. (لویاتان، ص329)»
چنان که «شایگان» در آسیا در برابر غرب صفحه ی49 خاطرنشان کرده:
«هنگامی که دموکراسی و اسلام دو کفه ی یک ترازو می شوند، هنگامی که نماز، ورزش می شود و پاکی نیز بهداشت و روزه به رژیم غذایی تقلیل می یابد؛ ما شمّه ای از مبتذل ترین صورت های غربزدگی را می بینیم و از این دست در زندگی روزمره ی ما بسیار است.»
پر واضح است که برملا ساختن خطرات دروغ بزرگی به نام دموکراسی نیاز به مباحث کارشناسی و مفصل دارد!
یکی از زیباترین سنت های نوروزی دیده بوسیِ لحظه ی تحویل سال در کنار سفره ی هفت سین و آرزوی سعادت و خوشبختی برای همگان است! هرگز دیده نشده که ایرانی جماعت در این لحظه ی تاریخی کلامی غیر زیبا بر زبان آورد...
خلاف آمد این رفتار و بَه بَه و چَه چَه فضای مجازی برای آن؛ تازه ترین دلیل بر استاندارد دوگانه ی این ابزار شالوده شکن است.
اکنون نوجوانان و جوانان بخوبی دریافته اند که چرا سوداگران بازار اندیشه این لحظه ی تاریخی را برای دسیسه و ترفندِ ایجادِ «برزخ فکری و معنوی» انتخاب کردند. ...
نسل هوشمند نوظهور ، با باز اندیشی در اعتماد به رفیق ناباب ( تکنیک دیجی و های-تک) که می خواست شیرینی کهن ترین و شناخته ترین جشن ملی را تحت تأثیر قرار دهد! ولی مصداقی برای ضرب المثل شیرین پارسی شد:
"عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد"
«متفکران ناتوان» و برج عاج نشین که حتی درهمپالگی هایشان نیز چندان بردی ندارند؛ اما به زعم باطل خود « آخرین در خروجی» در میدان فرهنگ ! را به روی این نسل می بندند، با این رفوزگی! آنها را بار دیگر از چشم ها انداختند!
منابع:
- ادوارد سعید؛ شرق شناسی
- توماس هابز؛ لویاتان
- سجاد ستاری؛گفتارهای نو در جامعه شناسی سیاسی
- کارل مانهایم؛ ایدئولوژی و یوتوپیا« مقدمه ای بر جامعه شناسی شناخت»
- ها-جون چانگ؛ نیکوکاران بد طینت،«اسراری از گناهکاری ملل ثروتمند و تهدیدی برای خوشبختی جهانی»
- هانا آرنت؛ وضع بشر
- جان میلتون؛ بهشت گمشده
- یو وال نوح هراری؛ 21درس برای قرن21
- حسین بشیریه؛ جامعه شناسی سیاسی« نقش نیروهای اجتماعی در زندگی سیاسی»
- و.ت جونز؛خداوندان اندیشه ی سیاسی، جلد دوم
- او لیسیا تیکچاوا و ... ؛آزادی اینترنت و فضای سیاسی
* جانباز دکتر سیدمهدی حسینی
سلام عزیز دل برادرآقا ناصر عزیزم
سال نو مبا گ
باابراز خرسندی از تجدید دیدار
ممنونم از بزرگواری و محبت شما
... امان از درد بی درمان و گم گشتگی در مسایل روزمره ، اونم کسانی که مظهر غیرت و شجاعت و شان وشرف ملت بزرگ ایرانند ...
آره متاسفانه از دور و نزدیک می بینیم و می شنویم که گاهی کم لطفی ها و تنگ نظری ها جامعه ی هدف را چنان می آزارد که آه از نهاد هر انسان آزاد اندیشی کشیده می شود ...
اما آقا ناصر عزیزم بهتر از هرکسی میدونه که کار بزرگ حکومتداری دینی با رهبری حضرت آقا ، دشمنان بزر کی رو هم برا خودش بوجود می آره ....
مخصوصا این روزها که حقیقتا میشه مظلومیت حضرت آقا رو همانند اجداد بزر گوارش دید ....
ظاهرا هیچ کاری هم نمی شه کرد.... بس که به قول معروف دست بیحیا همیشه پیشه! مخصوصا شارلانم باشه که چه بد تر ...
تعداد اندکی جوان جاهل! حد اقل توی محله ما ( فاطمی، طرفای وزارت کشور ) دقیقا همون لحظه ی سال تحویل از پشت پنجره ها و هماهنگ با هم شروع کردن به شعار هنجار شکن و نمک نشناشی و بی معرفتی رو به اوج رسوندند ...
همانطور که شما دوست بسیار عزیز و فرهیخته ام نگاشتی نوشته به یاد گار خواهد ماند و در منظر قضاوت آیندگان قرار خواهد گرفت ....
قدر مسلم اینه که جامعه ی فهیم هدف سره را از ناسره به خوبی باز می شناسد و مثل همیشه و با همه ی نارسا یی ها و نامهربانیهایی که می بیند ، از مسیر ولایت قدمی عقب نمی گذارد.
سخن گوی وجدان ایرانی سعدی شیرن سخن از زبان جامعه ی هدف چه زیبا گفته:
آمد گه آن که بوی گلزار
منسوخ کند گلاب عطار
خواب از سر خفتگان بدر بر د
بیداری بلبلان اسحار
ما کلبه ی زهد بر گرفتیم
سجاده که می برد به خما ر
یک رنگ شویم تا نباشد
این خرقه ستر پوش زنار
برخیز که چشم های مستت
خفتست و هزار فتنه بیدا ر...
هم زخم تو به چو می خورم زخم
هم بار تو به چو می کشم بار
ما پیش نهاده ایم که در خون
برگردیم و بر نگردیم ازیار
ما یوسف خود نمی فروشیم
تو سیم سیاه خو نگه دار
آره ناصر جانم! سوداگران بار اندیشه در آن ور سوار بر امواج رسانه های نوپدید برخی از نوجوانان و جوانان ما رو مغز شویی داده اند و نتیجه اش در لحظه ی سال تحویل دیده شد ...
به هر حال حق بر باطل پیروز خواهد شد، تجربه ی انقلاب اسلامی با شکست حکومت ناروای طاغوت و ایستادگی عزتمندانه ی ۴۴ ساله گواه آن است ...
با عرض پوزش از اطاله ی کلام
التماس دعا
و به امید دیدار مجدد
وبا تشکر از زحمات دوستان بسیار محترم و عزیز فاش نیوز
