تاریخ : 1402,یکشنبه 01 مرداد20:30
کد خبر : 102104 - سرویس خبری : مقاله و یادداشت

آیا امام حسین(ع) یار نداشت؟


آیا امام حسین(ع) یار نداشت؟

محمدرضا سابقی

فاش نیوز- بسم الله الرحمن الرحیم؛ السلام علیک یا اباعبدالله

آیا امام حسین(ع) یار نداشت؟

آیا امام حسین(ع) را کسی دوست نداشت؟

هرگز به خدا هرگز ! ..

آیا در مکه و مدینه و جهان اسلام با آن جمعیت بسیار و وسعت بی نظیرش اهل بیت پاک و محبوب! برترین پیامبر الهی(ص) که به فرموده اش: (همچون قران ثقل دیگر اسلام هستند)..
تنها بودند و طرفداری نداشتند؟

هرگز به خدا هرگز ! ..

آیا فقط کوفه 30000 مرد جنگی نداشت که 18000نفرشان مستقیما" امام حسین(ع) را دعوت کردند؟

.. پس چه شد؟

چه اتفاقاتی پس از رحلت خاتم النبیین(ص) در جامعه بزرگ اسلامی رخ داد ؟..

چرا امت بزرگ اسلامی فرامین حضرت محمد(ص) را به فراموشی سپردند ؟ ..

و چرا انبوه مردمان، امام خویش را همچون امت های_گذشته_تاریخ امت_موسی(ع) و امت_مسیح(ع) به دلایلی واضح!! رها کردند و تنهایش گذاشتند؟ .. ..

چرا اینگونه شد؟ که باز هم "مثل_همیشه_تاریخ" امامی دیگر به مسلخ برده شد و با شمشیر و خنجر گردنش بریده شد و جسم مطهرش پایمال سم اسبان اشقیا گردید ؟ ..

به ذات پاک خداوند "قسم"، که تاریخ پر است از یاران! پیامبران و امامان ، که ادعای پیروی و دوست داشتن و یاوری کردن آنها را می نمودند! و حق بر آنان بسان خورشید در رور عیان و آشکار بوده..

اما در همیشه ی تاریخ امام ها در بین ملت ها و کوفی صفتان و امثالهم و در سیاهی لشکرها "مظلومانه" سربریده شده اند؟ ..!

چرا کسانی که باید همراه امامشان حرکت کنند و امت او باشند، وقیحانه در مقابل پیشوای الهی خود قرار گرفتند و شمشیر زن و یاور_دشمن، امام خود شدند ؟ ..

"آری" شمشیر زن دشمن!!

ای "حسین" دل هایشان با تو ولی شمشیرهایشان علیه تو است!

خطاب مردی رهگذر و از_کوفه_گذشته به امام حسین(ع) ..

آری امام همیشه در بین یاران خود غریب بوده و هست..

امام زمان(عج) خود را در غربت رها نکنیم ..

او منتظر است ...

تا عملا" ثابت نکنیم تا پای جان با اوییم و منزلتش را نشناسیم ، بنا بر مشیت الهی از ظهورش بی بهره می مانیم ..

ملت ایران در مقطعی ثابت کرد تا پای جان با حقیقت و امام خود است ..

ولی افسوس که در آستانه ظهور برخی بانگ بازگشت به سوی کدخدا زدند و مردم را منحرف از راه شهیدان خود نمودند ..؟

آنان به جای دلگرم نمودن امت به با شهیدان خود بودن، که همان با خدا بودن است،
به دلگرم کردن مردم به با کدخدا بودن پرداختند و گروهی کثیر باز هم در مقابل عدالت و حقیقت آگاهانه و یا فریب خورده صف بستند ...

به جای مطرح کردن منشور نفی ظلم و طاغوتیان(کدخدا و اذنابش) به فکر مطرح کردن مانیفیست با طاغوت بودن(کدخدا) بودند و هستند!! ودر این مسیر ، روش  اعتدال بین حق و باطل(نفاق) را انتخاب نموده اند،  روشی به ظاهر نرم تر از مار  و به باطن تلخ تر از زهر ..
 
همان روشی که زهرش در کام تمام ائمه معصومین علیهم السلام کارگر افتاد و اکنون نیز در پی تحمیل این زهر به آخرین مبارزان و انقلابیون بازمانده اند..

زهری تلخ بنام تجدد و لیبرالیسم! و در روشی نرم به نام توجیه!! و فریب!! و اعتدال!!

|| محمدرضا سابقی