تاریخ : 1402,چهارشنبه 01 شهريور16:16
کد خبر : 103093 - سرویس خبری : شهدا

مروری بر زندگی سرباز شهید «ابراهیم شریفی»



فاش نیوز - ابراهیم شریفی از شهدای کردستان است که در سال ۱۳۴۲ به دنیا آمد و سر انجام پس از ۲۷ ماه خدمت صادقانه حین درگیری با نیرو‌های بعثی در «هزار قله» مریوان به شهادت رسید.

کد خبر: ۶۱۱۲۴۹
تاریخ انتشار: ۰۱ شهریور ۱۴۰۲ - ۰۳:۲۲ - 23August 2023
 

مروری بر زندگی و خاطرات سرباز شهید «ابراهیم شریفی»به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کردستان، ابراهیم شریفی فرزند محمد امین، روز یکم فروردین سال ۱۳۴۲ میان خانواده‌ای متدین و زحمتکش در روستای «گیزمل» از توابع شهرستان دیواندره به دنیا آمد.

ابراهیم دوران کودکی را در محیط پاک و بی‌آلایش روستا سپری کرد و با رسیدن به سن شش سالگی برای کسب علم و دانش راهی مدرسه شد و مقاطع تحصیلی را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشت و تا پایان دوره راهنمایی به تحصیل ادامه داد و از همان دوران نوجوانی به همراه دیگر اعضای خانواده به کار کشاورزی مشغول شد.

وی به همراه خانواده به شهر سنندج مهاجرت کرد و در سال ۱۳۶۳ در سن ۲۱ سالگی به تصمیم بزرگان خانواده با دختری عفیف ازدواج کرد و ثمره پیوند وی با همسرش دو فرزند پسر است.

در شرایطی که آتش جنگ در اکثر نقاط کردستان توسط ضد انقلاب و در مرز‌ها توسط ارتش بعثی متجاوز عراق شعله ور شده بود، ابراهیم برای گذراندن خدمت مقدس سربازی خود را معرفی کرد و پس از طی گذراندن دوره‌های آموزشی به جبهه اعزام شد.

وی به عنوان پاسدار وظیفه در چندین عملیات نظامی فعالانه شرکت داشت و سرانجام پس از ۲۷ ماه خدمت صادقانه در روز پانزدهم تیرماه سال ۱۳۶۷ حین درگیری با نیرو‌های بعثی عراق در ارتفاعات «هزار قله» مریوان بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید و پیکر مطهرش پس از تشییع در گلزار شهدای سنندج به خاک سپرده شد.

آرمان هرگز پدرش را ندید

«جهان بیننده» مادر شهید شریفی در خصوص شهید ابراهیم شریفی اظهار داشت: پسرم قبل از رفتن به خدمت سربازی ازدواج کرده بود و صاحب فرزندی به نام سامان بود که خیلی دوستش داشت، حاضر نبود از او لحظه‌ای جدا شود.‌

وی افزود: نمی‌دانم با وجود این موضوع چطور راضی شد به خدمت سربازی برود. به خاطر اینکه متاهل بود و بچه خردسال داشت ما مخالف رفتن او بودیم.

مادر شهید شریفی ادامه داد: اما ابراهیم قبول نکرد، درست همان روز که خبر شهادتش را به ما دادند، فرزند دومش به نام «آرمان» به دنیا آمد و آرمان هرگز پدرش را ندید، در هر صورت به آب، خاک، میهن و دینش پای بند بود. ما افتخار می‌کنیم که چنین پسری داشتیم و در راه دین و دفاع از میهنش جانش را فدا کرد.