فاش نیوز - در ادامه گزارش سفر کاروان لبیک یاحسین 7 که توسط گروه جهادی حاج احمد متوسلیان و باشگاه ستارگان ایثار و انجمن جانبازان نخاعی ایران برگزارشد، این سفر زیبا و معنوی به نیمه خود رسید و با رسیدن به هتل در کربلا، زیارت حرم های شریف دیگر اهل بیت در عراق با زیبایی های خاص خود صورت گرفت.

جمعه شب هفدهم شهریور و 22 اربعین، کاروان سر ساعت خاصی جمع می شوند و به سمت حرم امام حسین (ع) برای زیارت دسته جمعی حرکت می کنند.
ویلچرها به زیبایی در خیابان ها و کوچه های کربلا پشت سر هم حرکت می کنند و شوق زیارت در چشم ها هویداست.

جلوی موکب حضرت اباعبدالله الحسین که مقابل خیمه گاه قرار گرفته، کاروان می ایستد و جانبازان باشربت پذیرایی می شوند. سپس مسئول اجرایی کاروان، جانباز حاج اکبر حسین زاده از مسئول موکب برای تامین غذای کاروان در ایام استقرار تشکر و قدردانی می کند و سپس، مسئول موکب حضرت اباعبدالله الحسین، به مقام جانبازان و زوار حسینی عرض ارادت می نماید.

پس از آن حاج ناصر موذن، کاروانیان را ذکر مصیبتی مهمان می کند و با مداحی زیبایی، جانبازان زائر را راهی حرم امام می کند.
جانبازان به سمت حرم حرکت می کنند و با رسیدن به حرم، با هماهنگی و زحمت مسئولین کاروان، جانبازان ویلچری به سادگی وارد حرم می شوند و به ردیف وارد صحن می شوند و سپس ضریح را از نزدیک زیارت می کنند.

جانبازان منقلب اند و حال متفاوتی دارند... چشم ها خیس است و نفس ها در سینه ها حبس... چرخ های چندین جانباز ویلچری، به لمس فرش های حرم متبرک می شود و آنها خوشبخت اند از لحظاتی که در جوار سید و سالار شهیدان، سپری می شود.

با اتمام زیارت بارگاه حسینی، کاروان به سمت خیمه گاه برگشتند و برای زیارت، وارد خیمه گاه شدند. سید مالک علوی مداح کاروان به زیبایی درباره خیمه گاه برای اهالی کاروان توضیح داد و مداحی کوتاهی نیز نمود و سپس همه به هتل برگشتند.

شنبه هجدهم قرار شد که همه پس از اقامه نماز صبح جماعت در نمازخانه هتل، در لابی جمع شوند و حرکت کنند. قرار بود که زیارت 4 امام در کاظکین و سامرا نصیب اهالی کاروان شود و روزی بسیار پرشمغله و سخت پیش رو بود.

در اتوبوس آب خنک و صبحانه و میوه توزیع شد و اتوبوس ها دو ساعت به اذان ظهر به کاظمین رسیدند. زیارت مشترکه توسط سید مالک به صورت دسته جمعی قرائت شد و قرار شد همه بعد از خواندن نماز ظهر و زیارت برای ناهار در جایی جمع شوند.

کاروان مهمان مضیف حرم امام کاظم و امام جواد (ع) بود. همه به سمت مضیف هدایت شدند و ناهار در مهمانسرای حضرتی کاظمین، صرف شد.

اعضای کاروان بعد از یک زیارت دلچسب از پدر و پسر امام رضاجان، با بگو و بخند و صمیمیت بر سر میزها نشسته بودند و خستگی بدر می کردند.

سپس همه مجددا سوار بر اتوبوس ها شدند و به سمت سامرا رهسپار شدند. کاروان دو ساعت به اذان مغرب، به حرمین عسکریین رسید و برای زیارت و نماز تا بعد نماز مغرب وقت مشخص شد. حرم شلوغ بود  و همه مشتاقانه برای زیارت رفتند اما درعین حال، غربت سامرا بر حال دل و قلب حاکم میشد و زیارت غریبانه ی حرم امام هادی و پدر صاحب الزمان(عج) انجام شد.

پس از زیارت باز هم اعضای لبیک یاحسین، مهمان مضیف حضرتی شدند و بر سر سفره هایی که نشستند که مهمانداران حضرت پهن کرده بودند و غذای امام عسکریین به لطف اهل بیت و زحمت تدارکات کاروان، نوش جانشان شد.

در بازگشت، تمامی اهالی کاروان از زیارتی سنگین خسته بودند اما راضی و آرام از کسب توفیقی که میتوانست نصیب نشود!...

کاروان ساعت 3 صبح به هتل رسید و قرار شد یک روز اعضا در اختیار خود باشند تا زیارت های آخر و خریدشان را انجام دهند.

یکشنبه شب همه دسته جمعی به بین الحرمیk رفتند برای وداع... ابتدا اعضا به حرم امام حسین برای زیارت آخر رفتند و جانبازان ویلچری ضریح را از نزدیک مجددا زیارت کردند و اشک ها بود که بر گونه ها سرازیر میشد. سپس همه در گوشه ای جمع شدند و سید مالک علوی از وداع می خواند جانبازان و همراهان همه بلند بلند گریه می کردند.

سخت بود باور جدا شدن از حرم عزیزترین یاری که برای وصالش پیاده و با ویلچر، با دستان و پاهای تاول زده، بی خواب و بی رمق اما با شوق تمام به سمت کربلا شتافته بودند...

سپس همه جانبازان به بین الحرمین رفتند و در بین الحرمین هم با مداحی زیبای سیدمالک همه سینه زدند و عقده های دل گشودند.

صبح روز دوشنبه 20 شهریور، پس از صرف صبحانه همه سوار بر اتوبوس ها به سمت نجف حرکت کردند و پس از رسیدن، با زحمات مدیران کاروان، در یک هتل به مدت یک شب ساکن شدند. همه به اتاق هایشان هدایت شدند و برای صرف ناهار به رستوران رفتند.

برای دیدار امیرالمومنین بسیار وقت، محدود بود و قرار شد همه ساعت 5 بعدازظهر برای زیارت دسته جمعی در لابی هتل جمع شوند.

اهالی لبیک یاحسین، به سمت حرم امیرالمومنین که چندان دور نبود، حرکت کردند و همه دلی از عزای فراق پدر... امیرالمومنین، امام جان، امام علی(ع) در آوردند.

بسیاری از اهالی کاروان تا صبح ننخوابیدند و در حرم ماندند تا وقت را برای بودن در کنار رکن دین، از دست ندهند.

دیگر زمان فراق و دل کندن از راه رسید... اهالی کاروان صبح روز سه شنبه 21 شهریور کوله ها را بستند و ساعت 6 صبح به سمت فرودگاه نجف حرکت کردند تا دلی جلا داده و غبار متبرک زیارت را با خود به خانه هایشان ببرند و چشم به راه اربعین بعدی باشند.

و نگاهی به نکات مورد توجه کاروان:

* مسئولین و خادمین کاروان همیشه با رویی خوش و صبورانه با زائران برخورد می کردند و خودشان کمترین سهم از آسایش و امکانات را داشتند.

* همیشه با آب خنک و میوه در میان وعده ها و مسیرها از زائرین پذیرایی میشد.

* وقتی خادمین کاروان به دلیل مشغله برای مدتی امکان هل دادن ویلچرها را نداشتند، دختران جانبازان به همرزمان پدرانشان با دستانی نحیف کمک می کردند و ویلچر هل می دادند؛ حتی تا مرز ازپاافتادن خودشان!

*

گزارش و عکس از شهیدگمنام