محمدرضا معانی فرزند شهید - و باز هم انتقاد و اعتراض از ریاست عالی بنیاد شهید (علت دلتنگی همسران جانبازان شهید)
   و باز هم بی توجهی و بی حرمتی به خانواده شهدا
    
  نمی‌دونم و شاید هم نمی فهمم این بی احترامی ها از کجا سرچشمه میگیره؟ این همه گروه های ایثارگری مگه پدر کشتگی دارن با آقای قاضی زاده که این همه انتقاد و اعتراض نسبت به عملکرد ایشون به چشم میخوره؟؟؟

چرا هیچ کس صدای ماها رو نمیشنوه؟؟؟ چرا کسی برای حرف ما هیچ ارزش قائل نیست؟؟؟؟ چرا آقای رییسی ریاست محترم جمهوری صدای ما رو نمیشنوه ؟... پدران ما رفتن و تا پای جون برای این کشور و آرمان های این کشور ایستادگی کردن و جان شیرین خود را تقدیم این مملکت کردن ..حال چه شده؟؟ مگه جان دادن اشتباه بود؟ مگر اسیر شدن و شکنجه شدن زیر دست بعثی‌ها اشتباه بود؟ مگه جانباز شدن و با زجر زندگی کردن اشتباه بود؟؟؟  

نمی‌دونم!!!! جواب این سوال ها رو چه کسی باید بگوید؟؟؟؟ اینگونه می خواهید فرهنگ ایثار و شهادت رو زنده نگه دارید؟؟؟ چطور میتوان این فرهنگ رو زیر پا له کرد و فقط حرفی از آن زده بشه؟؟؟؟...

آقای رییس جمهور! یادمه با چه ذوقی به شما رای دادم تا ریشه این ظلم رو با تبر بزنید یادمه اون روزها میگفتن ابراهیم بت شکن داره میاد و من با چه اشتیاقی برای شما تبلیغ می کردم ولی الان باید بگم متاسفم برای خودم؟؟؟

آقای رییس جمهور محترم چرا امید مارو نا امید کردید چرا صدای ماها رو نمی شنوید؟؟؟ مگه ما چه چیزی از شما طلب کردیم کجای خواسته های ما زیاده خواهی بود؟؟؟ ما درد دل کردیم ولی کسی توجهی نکرد. انتقاد کردیم ولی بدتر شد اعتراض کردیم جواب اعتراض رو با چی دادند؟؟؟!  

اگر خانواده شهدا و ایثارگران انتقادی میکنن دلشون برای این انقلاب میسوزه  آخه هزینه این انقلاب رو با جون عزیزانشون دادن ...من شیش سالم بود که جنازه تیکه تیکه پدرم رو از والفجر مقدماتی آوردن...

آقای رییسی تا دیر نشده صدای انتقاد خانواده شهدا و ایثارگران رو بشنوید ...