به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، قاسم سلیمانی یک نظامی بود اما روحیه خشک نظامی نداشت. مردی که وجودش جمع اضداد بود، آنجا که مقتدرانه مقابل دشمن می ایستاد و کوچکترین انعطافی نداشت اما در مقابل یک پدر یا مادر و یا فرزند خردسال شهید می نشست و به نشانه ادب سر خم می کرد. او مردی بود که شب ها می گریست و روزها در کنار نیروهای جوانش لبخند به لب داشت.
بیشتر بخوانید
این جوان روستایی روستای قنات ملک کسی بود که با شهادتش ایران و دیگر کشورهای محور مقاومت یک پارچه به عزا نشست و آزادگان جهان تا انتقام خون او که محو غده سرطانی اسرائیل از دنیا است، را نگیرند، آرام نخواهند نشست.