دیگر این جبهه مثلِ سابق نیست
با همه فرق می‌کُنَد جَنگَش
رودِ خونی که بَر زمین جاری‌ست
همه‌جا مُنعَکِس شده رنگَش

این نِزاعی‌ست بین شیشه و سنگ
تَنِشِ نا‌برابری که در آن
با کمالِ جسارت و غیرت
عاقبت خُرد می‌شود سنگَش

گرچه در جبهه حاج قاسم نیست
فتحِ این جبهه با مقاومت است
چیره بر خاک می‌شود باران
غنچه وا می‌شود دلِ تنگش

و مِن المُجرِمینَ مُنتَقِمون
انتقامی بزرگ در راه است
پوزِ ابلیس می‌خورد بر خاک
با تمامیِ مَکر و نیرنگَش

شب، لگدمالِ صبح می‌گردد
روی باطل سیاه خواهد شد
قدس اگرچه به دست صهیون است
در می‌آید به زودی از چَنگَش

پرچمِ سبز، می رَوَد بالا
وسطِ صحنِ مسجد الاَقصی
و طنینِ علی ولی الله
منتشر می شَوَد نماهَنگَش

|| وحید اشجع