فرزند جانباز- بنده  حقیر فرزند جانباز قطع نخاع هستم. از روزی که چشم باز کردم پدرمو رو ویلچر دیدم و سرتونو درد نیارم دلم پره. میرم بیمارستان میگم اتاق خصوصی میخوام واسه پدرم با هزینه ی خودم میگن نداریم. به حراست میگم پدر من جانبازه زخم بستر داره. باید مدام ماساژ بدم عذر میخوام ومسائل اجابت مزاج و........ در جوابم میگن خانوم محترم از نام جانباز سوء استفاده نکن.

خودتان که همدرد ما هستین. قضاوت کنین که این آقایون که در همه ی ارگان ها این قبیل جواب هارو به ایثارگران میدن کجا بودن وقتی همسران جانباز تمام آمال و آرزوهاشونو جوانیشونو زیر پاشون گذاشتن؟ کجا بودن؟کجا هستن وقتی این عزیزان شب تا صبح و صبخ تا شب درد میکشن و........ حرف زیاد است