سیدرضا- دیروز برای انجام کار اداری ازخانه بیرون رفتم، یعنی مجبوربودم درآن هوای گرم که برای اعصاب وروان مضراست، بروم. ای کاش نمی رفتم چون به یکی ازدوستان همرزم برخوردم البته بچه تودار وصبوری هست ولی ناراحتی و غم درچهره اش مشخص بود. پس ازاحوالپرسی و چندجمله حرف های معمولی دلیل ناراحتی اش را پرسیدم. اول طفره رفت و گفت :خداراشکر، مسئله ای نیست اما اصرارکردم و بابی میلی موضوعی را گفت که آتش گرفتم.

این رزمنده آزاده جانباز بیمار برای تهیه جهیزیه فرزندش مشکل دارد. بانک وام ازدواج نمی دهد، هیچ نهادی هم کمکی نمی کند، این برادرصبور و تودار اهل این ور و اون ور رفتن و مسئلت نبوده و نیست. واقعا" کاش با او روبرونشده بودم. از دیروز به هم ریختم. هرچه فکرمی کنم می بینم چاره کار فقط همین است که یک جوری این معوقات اسارت به دستش برسد. می دانم آنقدر عزت نفس دارد که کمک هیچ کس را قبول نمی کند اما واقعا" اگر همین مطالبات اسارت پرداخت شود عده زیادی از آزادگان هستند که مشکلاتشان کاهش می یابد.

نمایندگان محترم مجلس و وزراء ومدیران دولتی اولویت را به مشکلات آزادگان وجانبازان بدهند زیرا بیشتراین عزیزان مشکلاتشان را درجامعه مطرح نمی کنند و اگراین رسانه های مجازی ایثارگران نبود که اصلا" کسی خبردارنمی شد. نمایندگان مجلس و مجریان دولت فقط قانون را اجراکنند کافی ست، ایثارگران تابه حال چیزی فراتر ازقانون نخواسته اند و نخواهند خواست.

بیایید و ماه مبارک رمضان را با شمه ای از عدالت مولا علی(ع) تکمیل کنید. دراین ماه مبارک، خریدن آبروی مومنین ایثارگر خیلی ارزشمند است و بالاتر ازآن کاری کنید که قانون اجراشود و آنان بتوانند تمهیدات ازدواج فرزندانشان را فراهم کنند. لازم نیست لطف و ملاطفت اضافی کنند، فقط طبق قانون مطالباتشان را بپردازند، همین.